Birleşmiş Milletler Filistinli Mültecilere Yardım Ajansı'na (UNRWA) bağlı Yeni Gazze Okulu'na sığınarak İsrail saldırılarından korunmaya çalışan Gazzeliler, sabah kalktığında sıra beklemeden yüzünü yıkayabilmenin özlemini çekiyor.
Okulun odalarından birinde 10'dan fazla kişi, küçük bir yatağın üzerinde oturuyor. Yan odada gürültüden rahatsız olan yaşlı bir kadın ise susmaları için sesini yükseltiyor.
Kadınların yüz hatlarında sessiz bir acının hakim olduğu okulda, çocuklar çöp yığınlarının biriktiği alanı temizliyor.
"Normal yaşantıma geri dönmek istiyorum. Burada hayat yok" diyerek içinde bulundukları durumun zorluğuna dikkati çeken 19 yaşındaki Gazzeli Raba es-Susi, ağlamaklı bir sesle "Bu ıslak yerlerden, böcekli gecelerden, bombardıman korkusundan uzakta kendi evimde, kendi odamda uyuduğum, sabahları sıra beklemeden yüzümü yıkadığım günleri özlüyorum" dedi.
Okulların sığınmak için uygun yerler olmadığını söyleyen 3 çocuk annesi 45 yaşındaki Sevsen Ebu Şeneb de "Ne mutfak, ne de banyo. Diğer insanların yaşadığı gibi bir hayat yok burada. Kadınlar bütün gün başları kapalı dolaşmak zorunda kalıyor. Hava sıcaklığı dayanılmaz bir hal aldı. Geçen gün uyuyan çocuklardan birine yaklaşmakta olan bir akrep bulundu. Burada emniyet de yok. Çocuklarımı evimde yıkamak, onlara yemek hazırlamak istiyorum" diye konuştu.
-"Hayatımızı tüm sıradanlığıyla yaşayabileceğimiz evler istiyoruz"
Okuldaki zor şartlar altında gün geçirmeye çalışan ve cennet özleminin her geçen gün arttığını ifade eden 95 yaşındaki Subhiye el-İtara ise ızdırap ve keder içinde, "Nereye gidelim? Burası ne oturmak, ne yemek pişirmek, ne de temizlik için uygun bir yer. Herkes evini, hatıralarını arıyor. Mazlumuz, vallahi mazlumuz" diyerek çaresizce bastonuna sarıldı.
Küçük bir leğenin içinde yıkadığı çamaşırları eski bir ipin üzerine asan 44 yaşındaki Necah Maruf, alnına biriken terleri silerek şunları kaydetti:
"Bu işkenceye katlanamıyoruz artık. Çocuklarımızı koruyacak, içinde hayatımızı tüm sıradanlığıyla yaşayabileceğimiz evler istiyoruz."
