2016 yılında yayımlanmış ilk şiir kitabı "Kirli göz bebekleri"nin yazarı Gülşah Dağlı, edebiyat ve şiire olan ilgisi üzerine TİMETURK'e konuştu...
Şiire ne zaman başladınız?
Şiir tutkusunu çok küçük yaşlardan beri taşıyorum. Geçmiş yıllar içerisinde bir kitabım yayımlanmış olup, şiir yazmaya büyük bir aşkla devam ediyorum.
Edebiyat Defteri isimli büyük bir platformda hergün şiir yayınlamaktayım.
Aslında bir şiirim var kendimi anlattığımı düşündüğüm. O'nu okuduğumda "işte ben buyum" diyebilirim. "Pişman değilim" isimli serbest yazım şiirim tamamen beni yansıtıyor...
Hali hazırda bir şiir kitabım mevcut. Başkent edebiyat ve ajans Erciyes imzası altında şiirimle aynı ismi taşıyan, 2016 yılında yayımlanmış "Kirli göz bebekleri" adında bir kitabım var. Yayım yeri Ankara olan kitabın imza günü Kabakçıoğlu konağında gerçekleşmiş ve tüm geliri Mehmetçik vakfına aktarılmıştır. Bu yüzden kitabın bendeki yeri hep çok başkadır.
Şiir yazmaya nasıl başladınız?
Şiir yazmaya nasıl başladığımı çok hatırlayamasam da, daha ilkokul yıllarında sevdim şiirleri...
Her projede yer aldım. Okudum, yazdım. Şiirler hayatımın her döneminde var. Daha çok küçük yaşlarda yazdığım ve okuduğum şiirler için aldığım ödüllerim de mevcut. O yıllar içerisinde ortaokul ve lise döneminde Türkçe ve edebiyat öğretmenlerimin bana verdiği desteği de asla yok sayamam. Hepsine minnettarım...
Hangi şairleri seversiniz?
En önemli en yakın en candan bulduğum isim Cemal Safi. Yazdığı her şiir içinde herkes herşeyi bulabilir. Her duygu ayrı tatta, bambaşka bir noktaya sürüklerken heceler ellerinizden tutar, ve sizler sonsuz bir boşluğa hesapsız dalar gidersiniz. Okuyan kim olursa olsun mutlaka bir şiirde bile olsa kendini bulacaktır. Şiirde kullandığı dil ve kişisel samimiyeti bir baba gibi sıcacıktır. "Hicran cehennemi " şiirini çok ayrı severim. Kendisini saygı ve rahmetle anıyorum...
Serbest yazma kabiliyetim olmasına rağmen daha çok hece şiirleri yazar ve yazarlarını severim. Kimseyi de birbirinden ayırmam. Dediğim gibi ilham aldığım isim şair Cemal Safi'dir.
Serbest şiir olarak genelde özgün şiirler okumayı tercih ederim.
Edebiyat çevresinden aldığınız tepkiler nelerdir?
Şiirlerle olan ilgi ve alakamı çevremde yıllarca dillendirmedim. Ama bu süre zarfında sürekli yazıp sosyal platform üzerinden bir kaç sitede sürekli bulundum. Lakin edebiyatla ilgilenen binlerce dostum var. Buluştuğumuz toplantılar, imza günleri, şiir geceleri her zaman ortak noktamız olmuş ve böyle de devam etmektedir.
Zamanla bir şair ünvanım bile oluştu aslında "arabesk şaire" mahlası ile şiirler yazdım. Bu mahlası bana şair dostlarım yakıştırıyorlar.
Yaşadığınız coğrafyanın sanata, şiire ve edebiyata yaklaşımı nedir?
Aslında yaşadığım çevre ve şartlar için yakın zamana kadar çok bilgi sahibi değildim. Günlük hayatımda birçok kişi bu hevesimi merakımı pek bilmediler. Ama şiirlerimi okuyan dinleyen kişilerden aldığım güzel eleştiriler dışında bu kısa ve hoş şiir sohbetleri şiirle hiç yakınlığı olmayan dostların bile şiir yazıp "nasıl olmuş" dediği dörtlükler ile devam ediyor. Bu şiir sevgisi sanırım bulaşıcı...
İnsanın duygularına dil(lisan) takmanın daha başka bir yolu olduğunu düşünmeyen biriyim.
Son olarak söylemek istediğiniz?
Şiiri büyük aşkla yazan şair, aradan yıllar bile geçse döner dolaşır yine bir şiirin içinde hislerime kucak açmış bir imgeye denk gelir. O kapı hiç kapanmaz. Konuşulmayan sır olan ve hislerin dökülmediği hiçbir duygu bir şiiri kendinden etmez. Kendinle dertleşmenin en hakiki yolu bir kağıt bir kalem bir kalp diyebilirim ve ben o kalbin çok öte tarafındayım ...
Ve son olarak;
Şiirler yürek dilidir ve o hep konuşur. Yani şiirler kemiksiz dilsiz bir ruh ortağıdır.
Bize bir şiirinizi okur musunuz?
Bu Akşam
Gönül defterimde son kırık hece
Dilimi lâl etmiş sözüm bu akşam
Acım kanat çırpıp çıkmış miraca
Avuç içlerinde közüm bu akşam
Umudun karnında sancı çeken sır
Yalın ayağının altında hasır
Bilmem kaç kez hata kaç kere kusur
Eksiğim aksağım azım bu akşam
Cesaretten etim kuvvetten kale
Izdırap odunda dönerken küle
Yaktığın canımla inlerken bile
Kızgın ateşinde buzum bu akşam
Gururum sıkıyor sözlerim zehir
Acımla yıkanmış koskoca şehir
Her sözümde sitem her lafım kahır
Aynada kaybolmuş yüzüm bu akşam
Kırık kalemimin son can çekişi
Yürekten bir sözün boyun büküşü
Mahsun gözlerimin son yaş döküşü
Umut defterinde tozum bu akşam
GÜLŞAH DAĞLI KİMDİR?
18/10/1982 Tekirdağ doğumlu. Yedi çocuklu bir ailenin ilk kızı olan Dağlı, evli ve üç çocuk annesi. Hâlen Tekirdağ'da yaşamakta olan Dağlı, eğitimine hali hazırda devam eden, çalışan bir anne olarak ticaretle meşgul.
