II. Dünya Savaşı'ndan önce Almanya'da bulunan Ermeni mültecilere Naziler “Ari göçmen” statüsü vermişler ve Berlin'de onların Ermenice Azat Hayastan (“Bağımsız Ermenistan”) ve Hayrenik (“Vatan”) adlı gazetaları yayınlanırdı. Filolog Artaşes Abetyan ve Albay Tigran Bagdasaryan başkanlığında “Ermeni Millî Komitesi” ve Ermeni Lejyonu yaradılmıştır.Lejyonun oluşturulmasında, bu amaçla Almanya'ya gelen eski Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti'nin liderlerinden Drastamat "Dro" Kanayan olmakla, yurtışında yerleşen Taşnaklar gönüllü şekilde yakından iştirak etmişler.
Kahire'de bulunan Taşnak Merkezi, Nazi Almanyası'na karşı müttefiklerin tarafını tutmaya kararlaştırdı. Ancak Bükreş'te oturan "Dro" Kanayan başta olmak üzere Balkanlarda bulunan bazı yerli Taşnakçılar, Kahire merkezin kararınına rağmen SSCB'ye karşı Almanya ile işbirliğine taraftar olduğunu açıkladılar.
1942'de Hossank (Ermeni Ulusal Sosyalist Hareketi) hareketinin kurucusu olup Almanya Propaganda Bakanlığı'nda Fransızca ve Ermenice yayın spikerlğini yapan Sovren Begzadyan Payhar Alman makamlarına başvurarak Odessa ile Rostov arasındaki Ermenilerin Hossank altında toplanmasını ve birlikte Ermenistan'ı zaptmeyi teklif etti.Payhar, Şark Bakanlığı tarafından Ermeni esirlerinin önderi tanıdığını iddia ettiyse de Şark Bakanlığı sonradan bunu yalanladı.
1942'de Mavi Durum için hazırlıkların yapıldığı dönemde, Tsehagron hareketinin kurucusu olup Bulgaristan'da oturan Garegin Nejdeh, Alman makamlarına başvurarak 20-30 kişilik silahlılarla Ermenistan'a sızdırıp ayaklanma çıkartmayı teklif etti. Fakat Alman Dışişleri Bakanlığı tarafından reddedildi. Ancak Nejdeh Ermeni Ulusal Komitesi'nin üyeliğine seçildi.