Bazen çocuğunuzun, sizin için önemsiz sayılan bazı eşyaları sakladığını, gereğinden fazla bası nesnelere koruyucu yaklaştığını hatta arkadaşlarından oluncaklarını gizleyip, çaldığını da gözlemleyebilirsiniz... Çocuklar için sahiplik duygusu çok önemlidir. Bunun altında yatan nedenleri de mutlak surette uzman kişi ve kurumlarla değerlendirmek gerekiyor.
Ferrariniz olsa ne yapardınız?
Örneğin, elinden almaya çalıştığınız ve size vermemek için elinden gelen her şeyi yapan çocuk için o oyuncak "ulaşılması güç, elde edildiğinde büyük haz veren bir materyal" durumundadır. Bir Ferrarinizin olduğunu düşünün.....Siz nasıl ki onu en yakın arkadaşlarınıza bile verirken derin düşüncelere kapılır ve vermekten kaçınırsınız....Aynı durum çocuklar için de geçerli.Çocuğun elindeki oyuncakların tamamı onun için en üst markalı araba konumundadır....
Çocuk, mülkiyet kavramının geliştiği 7-8 yaşından büyük olmasına rağmen çalma davranışı gösteriyorsa bunun üzerinde önemle durulmalıdır. Çalma davranışının altında birçok etken yer alabilir.
7-8 yaşlarında hatta daha büyük çocuklarda, anne-babasına ait kıymetli kıymetsiz bazı eşyaları alıp saklayan çocuklara rastlanır. Aile içinde önemli bir olay sayılan böyle bir durumda çocuğun hırsızlığa başladığı, çaldığı kabul edilir. Oysa burada annesinden veya babasından yeterli sevgiyi sağlayamayan çocuğun onlara ait bir eşya ile tatmin yolu araması söz konusudur. Böyle bir durumda çocuğun sevgi ve şefkat ihtiyacının keşfedilmesi ve giderilmesi gerekir.
Aralarındaki diyaloglar
Çocukların kendi aralarındaki oyunlarda, oyuncak ve okul araçlarının gizlice alınıp saklanması sonra da geri verilmemesi, unutulması veya unutturulması şeklindeki hareketleri sonradan gerçek çalma şekline dönüşebilir. Bu duruma anne-baba ilgisiz kalmamalı, böyle alınmış şeyleri bir yanlışlık olduğu söylenerek sahibine iade etmelidirler. Çocuk, başkasına ait eşyaları almanın hatalı bir davranış, bir kabahat olduğunu anlamalıdır.
