Moro'daki uyuşturucu bağımlılarını tedavi etmek için BIAF'ın bu Doğu Mindanao'daki esenklik merkezinde hiçbir ilaç kullanılmıyor. Ancak kurumun müdürü Yusoph Muhammed en az altı ay en çok bir yıl burada kalanların eski günlerine dönmeyeceğinden emin.
Muhammed'e göre tedavi ise “İslamlaştırma” ve “yasadışı olan uyuşturucu kurbanlarına” İslami değerleri nüfuz ettirme. Müdür, gözlemlerimize göre İslamlaştırma ilaçlardan daha etkili “Şayet İslam bir kimsenin kalbine girerse kendilerine uyuşturucu verilse bile Allah korkusundan artık kullanmayacaktır. Yanlış yapmayacaktır” dedi.
7 Şubat'ta merkezin kabul odasında yapılan röportajda Mindnews'e konuşan Müdür Muhammed, kendi hastalarını izlediklerini, kurumu terkeden hiç kimsenin bir daha uyuşturucuya döndüğünü duymadıklarını, bu kişilerden hiçkimsenin tekrar kuruma tedavi için getirilmediğini belirtti.
Muhammed esenlik merkezinin EMF komutanı Jack Abas için öncelikli bir program olduğunu hatırlattı. Çünkü o dönem Moro'da uyuşturucu bağımlılığı gittikçe büyüyen bir sorun olduğundan bir şeyler yapması gerektiğini hissetti.
Merkez “tam gönüllülük” esasıyla aileleri tarafından getirilenleri ağırlıkla kabul etti. Mindanews'ün kurumu ziyaretinde sadece 10 hastaları vardı. Uzak bölgelerden gelen bu kişilerden en uzun kalanı sadece 5 ay iki gündür merkezdeydi, onuncu hasta ise 3 Şubat'ta gelmişti. Gelenlerin tamamı uyuşturucu kurbanı ve hepsi de ailelerinin başıydı.
Merkez genellikle uyuşturucu bağımlıları için ancak erken dönemlerde şeriat mahkemelerinin kararıyla gelen birkaç suçluyu da kabul etmişler.
2014 yılından bu yana Moro'ya uzak yerler olan Davao, Maguindanao's Shariff Aguak, Talitay, Datu Paglas, Sultan Kudarat, Sultan Mastura; Cotabato City; Esperanza in Sultan Kudarat; Kidapawan, M'lang and Midsayap gibi yerlerden gelenler ağırlanmış.
Esenlik programı hastaları İslami değerlere göre eğitmeyi esas alıyor. Ayda iki kere cephe komutanının ofisinden sağlık ekibi sağlık denetimi için geliyormuş. Hastaları gören ekip sadece ufak rahatsızlıklarla ilgilenmiş.
Muhammed, “Bizim hastaları tedavi edebilmek için hiç ilacımız yok. Yaptığımız onların beynini İslamlaştırmak” dedi.
Başta bir hastası olan merkez, Devlet Başkanı seçilen Rodrigo Duterte'nin başkanlığından sonra onun ülkede uyuşturucuya karşı savaş açmasının da etkisiyle hastaların sayısı artmış. Neredeyse her gün anne babalar oğullarının tutuklanması ya da başlarına daha kötü şeylerin gelmesinden korkuyormuş.
İLK ADIMLAR
Bir “hasta” merkeze ulaştırğında aile ya dagardiyan “haklarından feragat” raporu imzalıyor. Hastanın esenlik kazanacağından nasıl emin oluyorlar? MindaNews'ün sorusuna Müdür Muhammed, uyuşturucu bağımlıları disiplini kaybederler. Diğerleriyle birliklte merkezde kazanacakları ilk şey disiplin diyor. Hastalar ilk üç hafta hücrelerinden çıkmalarına izin verilmiyor. Çünkü uyuşturucu bağımlıları vücutlarına aldıkları madeenin etkisi yok olmadan yenisini aramaya başlıyorlar.
Üç hafta sonra dışarı çıkıp “oyun alanında” yürüyebiliyor ve BIAF korumasında basketbol ya da diğer yaşama bağlayıcı projeler içinde yer alıyorlar.
BİR “HASTA”NIN GÜNDELİK HAYATI
Bir “hasta”nın yaşamı İslamın temellerini takip etmekle geçiyor, beş vakit namaz, bazen merkezin yakınındaki camide geceleri ise merkezde kılınıyor. Her üç günde bir, bir üstat gelerek “hastalara” neyin doğru neyin yanlış olduğuna dair İslami değerleri öğretiyor. Ders verilen “sınıf” ise merkeze çok yakın. Üstat gelmez ise Müdür Muhammed işi devralıyor ve kendisi de camide aynı zamanda imamlık yapıyor.
Merkezin bir dizi kuralı var. “Hastalar” diğerlerine zarar vermemeli aksi takdirde hücre cezası alıyorlar. Diğer “hasta”ların çantalarını açmamalı ve kendilerine verimiş görevleri yapmalılar.
Hastalar, yemek, temizlik, su getirmek, odun toplamak ve öğleden sonra akşam yemeği için yemek yapmak gibi görevlerle sınıflandırılmış. Karanlık çökmeden merkeze geri dönüyorlar.
Merkezde veya “eğlence alanında” şiddet sergileyen herkese hücre cezası veriliyor.
Her üç hücrede de yedi kişi kalabiliyor.
Çocuklarını merkeze gönderenler onların yiyecekleri ve diğer günlük ihtiyaçları için para veriyor. Müdür, bizim bütçemiz yok derken bir hasta için ayda 20 kilo pirince ihtiyaç duyduklarını hesaplamış. Bazıları merkeze pirinç alırken diğerleri para gönderiyor.
“Hastaların” BIAF'IN askeri eğitimlerine katılmalarına izin verilmiyor. MILF Başkanı Al Haj Murad Ebrahim ve MILF Barış Uygulama Paneli Başkanı Mohagher Iqbal merkezi biliyor ancak henüz ziyaret edememişler. Bazı aileler ise polislere yakaldıkları kendi çocukları ise bu merkeze getirmelerini söylüyor. Bazı polisler ise uyuşturucu bağımlılarını buraya getirerek daha iyi yaptıklarını söylüyor.
Kaynak: mindanews.com
