Bilgisayar, hayatımıza öyle bir girdi ki, hem her şeyi ve herkesi "yer"inden ediyor, hem de kendine benzetiyor: Mekanikleştiriyor... Donduruyor, çiviliyor insanı olduğu yere. Dışarıdan bilgisayarın başından kalkmayan birine bakan biri, "bu kişi, kesinlikle bu dünyada yaşamıyor; başka dünyalarla irtibat hâlinde, galiba" der galiba!
İyi de nasıl bir irtibat bu? Hem de başka dünyalarla!? Hiç kımıldamadan başka dünyalara gidip geliyor bilgisayarın başındaki kişi! Daha doğrusu, bilgisayar, "buradan kalkmayacaksın; sadece bana bakacaksın; başka dünya/n yok zaten, ben varım; benim senin dünyan! 'Oyun oynama' benimle!" diyerek esir alıyor, teslim alıyor, kendine bağlıyor herkesi; özellikle de çoluk çocuğu!
Burada bilgisayarla içine girilen dünyanın ne kadar içi boş, ne kadar anlamsız bir dünya olduğundan sözetmeyeceğim. Çocuklarımızın, evet bilgisayarın başından hiç kalkmayan, tek arkadaşları, dostları, dünyaları bilgisayarlar olan çocuklarımızın, hayatına ne katıyor bilgisayarlar, ne çalıyor; bunlardan sözetmeyeceğim.
Sözedeceğim şey, hiç kimsenin nedense gündemine bile almadığı bir şey: Bilgisayarların Türkçesi. Kim hazırlıyor bu bilgisayarların Türkçesini? Kimlerin "uzmanlık onayı"ndan geçiyor, mesela, merak ediyorum doğrusu.
-Ne uzmanlığı Sayın Kaplan? Uzmanlık, "uzun hikâye" demek; "işin var" demek; "bugün git, yarın gel" demek; "rüşvet" demek; velhasıl, uzmanlık "bürokrasi" demek. Evet, o sevimsiz yaratık yani. Bunu en iyi sen bilirsin; en çok sen çektin bürokrasi denen canavar'dan Sayın Kaplan! Nereden çıktı bu uzmanlık, muzmanlık işi?
Haklısınız sevgili okuyucu; haklısınız! Ama bilgisayarların Türkçesine birilerinin müdahale etmesi gerekiyor. Türkiye'de bilgisayarların dili yok; var aslında da, çok bilmişçe, ukalaca!
Şimdi örnekler vereceğim; güler misiniz, ağlar mısınız, siz karar verin! O zaman bana hak vereceksiniz ve saçınızı başınızı yolacaksınız! Hiçbir şey yapamayacaksınız çünkü! Tuhaf, absürt bir durum gerçekten.
Mesela, ben, "argüman" diye yazıyorum. Bay bilgisayar, hemen müdahale ediyor: Bunu "kanıt" ya da "delil" sözcükleriyle değiştir, diyor!
-İyi de, "argüman"ın, "delil" ya da "kanıt"la karşılanabileceğine dâir bir delilin, bir kanıt'ın var mı, bay bilgisayar? Bir 'uzman onay'ın meselâ? Tıss yok bay bilgisayarda!
Yine ben "sofistike boyutlar" diye yazıyorum; bakın bakın geldi yine, bay bilgisayar:
-Değiştir bu 'sofistike' sözcüğünü!" diyor.
-İyi, peki de, ne'yle değiştireyim?
-Sil "sofistike"yi; "ya 'yanıltıcı', ya 'karmaşık', ya da 'bilmiş' diye yaz!
-Bi dakka arkadaş! Manyak mısın sen? "Sofistike"yi yanıltıcı diye mi "çevireceğim" ben? "Karmaşık" veya "bilmiş" de neyin nesi öyle?
Hiç böyle şiddet görmedim ben! Ne kadar da çok bilmiş bu bay bilgisayar, ne kadar da ukala, ne kadar da haddini bilmez bir şey, öyle!
Meselâ ben, "spekülatif kozmoloji" yazıyorum. Bay bilgisayar "bu 'spekülatif' sözcüğünü çıkar; ya 'havadan'; ya 'açıktan'; ya da 'düşüntü' yaz!" diye dayatıyor bana, pencereden, yukarıdan!
-Spekülatif'in yerine "düşüntü" yazmak ne kadar berbat bir düşüntü, düşmüşlük hâlidir, ne kadar alçakça bir şeydir, bay bilgisayar! Bu kadar düşme; veya bu kadar uçma hava'dan; bu kadar "açıktan" açık verme, hiç olmazsa, öyle değil mi ama?
Uzatmayayım. Ben kafayı yiyorum bu dildeki müdahaleden ötürü. Bu ne yoksulluktur; bu ne primitifliktir; bu ne sığlıktır; bu ne vurdumduymazlıktır; bu ne duyarsızlıktır böyle!
Düşünsenize ben "Pandora" yazacağım, adam "'Andora' yaz!" diyor oradan. "Hadi ordan!" diyorum ama yerlere de yatıyorum tabi!
Bu kadarla da yetinmiyor, bay bilgisayar ve "bu sözcük Türkçe değil, yabancı çıkar onu" diyor ikidebir ve atmamı istiyor "spekülatif"i de, "sofistike"yi de, "kozmoloji"yi de! Ukalaya bakar mısınız?
Hem Türkçe'yi katlediyor; hem dili alabildiğine yoksullaştırıyor; hem de ukala ukala "o yabancı; çıkar at onu" diyor, haddini bilmeden!
Birileri, şu bay bilgisayarın dilini kesmeli artık! Bu ülkenin bilgisayarları, pardon çocukları, sahipsiz mi arkadaş?
Yorum Yap