YAŞ görüntüleri

Sözü eğip bükmeden söyleyeyim: Bu YAŞ görüntüleri demokrasimiz ve hukuk sistemimiz adına hiç de yakışık alır değil.

Nasıl olsun?

Başbakanın karşısında YAŞ üyesi sıfatıyla hakkında yakalama emri, yani eski tabiriyle giyabi tevkif kararı çıkartılmış bir komutan oturtuluyor. Ve bu komutan ısrarlı davetlere rağmen ifade vermeye gitmeyen bir komutan.

YAŞ toplantısında hakkında terfi istenen komutanlardan birçoğu hakkında ise yakalama kararı var. Ama nedense muvazzaf olanlar için bu kararlar uygulanamıyor.

Şimdi birileri kalkıp, “tutuklama olmadığı için terfilerinde bir sorun yok” diyor. İddia o ki, Milli Savunma Bakanlığı’nın hazırladığı raporlarda da böyle bir saptama var.

Milli Savunma Bakanlığı’nın konumu bence yeterince sorunlu.

Batı demokrasilerinde bunun bir başka örneği yok çünkü.

Batı demokrasilerinde Genelkurmay Başkanları Milli Savunma Bakanlığı’na bağlıdırlar. Türkiye’de ise Genelkurmay Başkanı’nın Başbakana bile bağlı olup olmadığı tartışmalı. Anayasada bu konuda belirlenmiş net bir ifade yok. Sadece “Başbakana karşı sorumludur” ifadesi var. Ne demekse artık!

Genelkurmay Başkanları, protokol itibariyle Milli Savunma Bakanlarının önünde.

Milli Savunma Bakanlığı müsteşarları ise general rütbesindeki subaylar. Yanlış bilmiyorsam, Korgeneral rütbesinde. Hepsinin de sicil amiri Genelkurmay Başkanlığı. Tayin ve terfileri işlemleri ise YAŞ’ta belirleniyor.

Şimdi deniliyor ki, ordunun özel bir yeri var.

Ordunun kendi içindeki teamüllere siyasetçiler burnunu sokmamalı.

Bunu en son CHP lideri Kılıçdaroğlu’da dillendirmeye başladı.

Niçin peki?

Hükümet veya Çankaya noterlik makamı mı?

Hükümet sivil bürokrasinin her şeyine karışma yetkisine sahip de askeri bürokrasiye niçin hakim olmasın, oradaki tayin ve terfilerde niçin belirleyici olmasın? Sahi bunu öngören bir demokrasi kuramı mı var, Batı demokrasilerinde bu böyle mi?

Askeri, sadece sivil bürokrasiden değil sivil otoriteden bile daha ayrıcalıklı ve imtiyazlı konuma yerleştiren anayasal ve yasal düzenlemeler ne yazık ki 1960 askeri darbesinin Türkiye’ye kötü bir mirasıdır. Sonrasındaki askeri darbelerle bu imtiyazlar daha da arttırılarak kaskatı bir vesayet rejimi oluşturulmuştur.

Şimdi bu ayrımcı ve vesayetçi düzeni kabul mu edeceğiz?

Buna itiraz ettiğinizde birileri sizi kriz çıkartmakla veya ordu düşmanlığı yapmakla suçluyor nedense.

Kılıçdaroğlu gibi siyasetçiler hala, “Türkiye başka ülkelere benzemez, ordunun da özel bir yeri var” diyorsa, o zaman otursunlar kendi demokratlıklarını sorgulasınlar derim.

Türkiye demokrasisine biçtikleri rol, üçüncü dünya ülkelerindeki rolden farksızdır.

Askerin özel ve tayin edici konumunun olduğu Baas tipi Cumhuriyetçi anlayışlarla demokrasi inşa edilemez.

***

Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na terfisi beklenirken özel yetkili savcılarca “internet andıcı” suçlamasıyla ifadeye çağrılan 1. Ordu Komutanı Hasan Iğsız olayı için kıyametleri kopartan Kılıçdaroğlu’na bilmem ki ne demeli! Büyükanıt Paşa’yı devr-i iktidarlarında hesaba çekeceklerini söyleyen Kılıçdaroğlu, muvazzaf bir general için yapılan ifade çağrısı için yeri göğü inletiyorsa, burada en basitinden bir çelişkiden söz edilemez mi?

Sahiden demokrasiden yana bir sivil siyasetçi “siyasetçiler askerin tayin ve terfi işlerine burnunu sokmamalıdır” mı der, yoksa haklarında yakalama emirleri bulunan, ama buna rağmen ifadeye dahi gitmeyen muvazzaf genarellerin terfileri yapılırsa demokratik hukuk sistemimiz adına bunun kabul edilemez mi der?

Bu YAŞ’tan -bu satırların yazıldığı saatte henüz karar açıklanmamıştı- şayet söz konusu generallerin terfi kararı çıkarsa bu demokrasimizin, hukuk sistemimizin ve dahi ordu kurumumuzun itibarına gölge düşürür. Hükümetin ve Çankaya’nın bu doğrultudaki kararlılığı demokrasi ve hukuk adına tarihe geçecek bir örnek davranıştır. Bu ülkede artık üstünlerin hukukunun değil hukukun üstünlüğünün geçerli olduğunun gösterilmesi, demokrasi adına büyük bir kazanım anlamına gelecektir.