Belli olmaz!

Filistinli yönetmen Hani Ebuesad'ın 2005 yapımı Paradise Now filmini izleyince meseleye mazlumların pedagojisiyle bakma fırsatı oldu. Bu arada kurban olayım; 'vay destekliyor musun' ya da 'mazlumların cihadını nasıl küçümsersin' türü mesajlar yollamadan yazının sonuna kadar sabretmenizi de tavsiye edeyim. Gerekçesi ne olursa olsun; kimileri zorla bu tür eyleme zorlanmış, kimilerinin başka seçeneği kalmamış, kimilerinin beyni yıkanmış vesaire. Şöyle bir inanış hakim eylemcide: 'Fünyeye bastığım an gözlerimi cennette açacağım!'

İyi de PKK ve sair sol terör grupları gibi örgütlerin militanları da bu tür eylemler yapıyorlar. Doğru dürüst ahiret inancı olmayan oluşumların ne tür bir motivasyon argümanı olabilir ki?

Bir başka belgesel yetişti imdadıma. Örgütlerin militanları zaaflarına göre motive ettiklerini merhale merhale anlatıyordu belgesel. Kimi vatan, kimi evlad u iyal, kimi sevgili, kimi de düpedüz para pul için yapıyordu bunu. Şüphesiz tek bir madde çoğu zaman yeterli olmuyormuş tetikçilik ya da intihar eylemciliği yaptırmaya. Birkaç yan motivasyon unsuru ile beraber yapılıyormuş telkin.

Önümde Radikal gazetesinde yayımlanan bir haber var. Danıştay tetikçisi ve arkadaşlarının aile hesaplarında yaşanan artışı anlatıyor haber. Döviz ve TL bazında peyderpey tespit edilen bir artıştan bahsediyor Radikal. Sanıkların yaşam tarzları ve ideolojik duruşları hakkında da onlarca haber okumuşsunuzdur zaten.

Soru şu: Alparslan Arslan'ı yönlendirenler ne tür (ve de kaç tür) motivasyon unsuru kullandılar? Son gelişmelerden sonra Ergenekon medyası dışında inanan kimse kalmadı meselenin 'türban/örtü' ile ilişkili olduğuna. Radikal'in haberine bakılırsa olay sadece 'vatan/millet aşkı' ile de izah edilemeyecek gibi.

Ve yapbozun son parçasını da bizzat tetikçi ağzından kaçırdı geçen gün. Yine gazetelerden okuyoruz: "Birleştirilen Ergenekon davasının İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen dünkü duruşmasına sanık Alparslan Arslan'ın cevapları damgasını vurdu... Arslan bir soru üzerine, 'Doğu Perinçek'i televizyondan görmüşlüğüm var. Çok uzak olduğum bir insan değil. Doğu Perinçek'i severim. Allah nasip eder belki 5-6 ay sonra çıkar çayını içmeye gideriz. Belki elini öperiz. Yaşından dolayı saygı gösteririz, hizmetini yaparız. Belli olmaz bakarsın rejim değişir. Buradaki avukatlar yargıç olur, bilemeyiz.' dedi."

Aslında bir katilin 'çözülmemesi' için gerekli motivasyon unsurlarını Danıştay cinayeti sonrasında görüyoruz. Hesaplara para yatırılması, mahkemenin istenilen şekilde neticelendirilmesi ve kamera kayıtlarının silinmesi. Şüphesiz katil ve zanlılar arkalarındaki bu gücün farkında olunca direniyor ve "Belli olmaz bakarsın rejim değişir." diyebiliyorlar. Buna inandırılmışlar çünkü. Kim bilir hangi yöntem ve sistem ile mesajlar uçuşuyor, 'Az daha dayan aslanım, rejim değişiyor, çıkacaksın, paşalar gibi hayat süreceksin' telkinleri gidiyordur.

Bir yandan hesaplara akan paralar, diğer yandan silinen kamera kayıtları, öte yandan bitmek tükenmek bilmeyen darbe senaryoları, eylem planları... Bunlara bir de, 'kaşıya kaşıya' başlığını atan ve hâlâ aynı zihniyette devam eden Ergenekon medyasını ekleyince, katillerin 'Belli olmaz bakarsın rejim değişir' demeleri hiç şaşırtıcı değil bence!

Alparslan Arslan mesleki kariyer yapmayı bile düşünüyor olabilir!