Ordu ve siyaset

Askerî vesayetin bitişi ne zaman başladı sizce?

Bence, iktidarlarının “bin yıl süreceğini” sandıkları bir körlüğe kapıldıkları 28 Şubat’ta başladı.

Rakipsiz bir iktidara, sonsuz bir güce sahip olduklarına inandıklarında düşüşleri de başlamış oldu.

Her istediklerini yapabiliyorlardı.

Herkes karşılarında eğiliyordu.

Bütün medyayı denetimlerine almışlardı.

Devletin kasasıyla birlikte bütün imkânları emirlerindeydi.

Ne söylerlerse hemen oluyordu.

İstedikleri insana iftira atabiliyorlar, andıçlayabiliyorlar, hedef gösterebiliyorlardı.

Bu mutlak iktidar gözlerini kör etti.

Çıldırttı onları.

Dün bizim gazetenin manşetine taşıdığı Mehmet Ali Birand’ın ifadesinde söylediği gibi kendilerini“tanrı” sanmaya başladılar.

Genelkurmay Başkanı’na bir gazetecinin “faks çekmesi” bile büyük bir başkaldırı, büyük bir günah gibi geliyordu onlara.

Bu dehşet verici körlük içinde karşılarında nasıl bir öfke, nasıl bir tepki, nasıl bir acı biriktirdiklerini hiç fark edemediler.

Fark ettiklerinde de aldırmadılar, ezebileceklerine inandılar.

Ve, askerî vesayetin bitişine giden yolu kendi elleriyle açtılar.

Birisi onlara o günlerde, “askerî vesayetin bitişini kendilerinin başlattığını” söyleseydi, gülerlerdi.

Böyle mutlak iktidarları, yaptıkları haksızlıkların toplumda oluşturduğu acılı birikimin bitirdiğini hiçbir zaman anlayamadılar.

Yaşadıkları dönem “sonsuzmuş” gibi geldi onlara.

Genelkurmay Başkanı’na “Allah” diyebilen bu delirmişlik onların her şeyi ve herkesi küçümsemesine yol açtı.

Bu arada kendilerini iktidara getiren “askerî gücü” de küçümsediler. 

Yazının devamını okumak için tıklayın.