Kazayla ilgili kurulan 19 kişilik uluslararası araştırma ekibi, kazanın yıl dönümünde 600 sayfalık rapor yayımladı.
Raporda, uçağın karakutusunun bir parçası olan su altı sinyal göndericisindeki pilin son kullanma tarihinin Aralık 2012'de dolduğu ancak kayıp uçakta motor, bakım, kargo ve mürettebatla ilgili başka herhangi bir sorun olmadığı belirtildi.
Uçağın diğer karakutusunun, kokpit ses kayıt cihazının, kaza sırasında çalıştığı bildirildi.
Raporda, kaza öncesi uçuş ekibinde alkol ve uyuşturucu kullanımına rastlanmadığı, mürettebatın davranışlarında ve finansal durumlarında alışılmışın dışında bir şey görülmediği ifade edildi.
Araştırmayı yürüten ekibin başı Datuk Kok Soo Chon, raporun, hava trafik kontrolü kayıtlarına, uçak bakım kayıtlarına, uçuşun simülatörle tekrarlanmasına ve 120 kişiyle yapılan görüşmelere dayandığını söyledi.
Kok, araştırma ekibinin, kargo operatörleriyle, Singapur Sivil Havacılık Dairesi ve Malezya, Endonezya, Vietnam ve Tayland'daki hava trafik merkezleriyle görüştüğünü belirtti.
Rapordaki, sivil radarların rotadan ayrılmasından sonra kısa bir süre uçağı takip ettiği iddiası ise Malezya yönetiminin uçağın sadece askeri radarlar tarafından takip edildiği açıklamalarıyla çelişiyor.
Malezya Havayolları'na ait MH370 sefer sayılı Boeing 777 tipi uçakla 8 Mart 2014'te Kuala Lumpur'dan havalandıktan bir saat sonra irtibat kesilmişti. Önce Güney Çin Denizi'nde aranan uçağın izine rastlanmamıştı. Dört ay kesintiye uğrayan arama çalışmaları daha gelişmiş deniz radarıyla ekim ayında Hint Okyanusu'nda başlatılmıştı. Uydu verilerinden yola çıkan yetkililer, uçağın rotasından çıktığına ve Hint Okyanusu'nun güney ucunda düştüğüne inanıyor.
