Depremin 15. yılında ailesinin Serdivan ilçesindeki Deprem Şehitliği'nde bulunan mezarını ziyaret eden Meydan, gazetecilere yaptığı açıklamada, 1999'da 12 yaşında olduğunu, depreme Cumhuriyet Mahallesi'ndeki iki katlı evlerinde 15 kişilik ailesiyle yakalandıklarını söyledi.
Meydan, binanın enkazında ikizi Şenay, 41 yaşındaki annesi Sevim, 18 yaşındaki ağabeyi Tuncay, 7 yaşındaki kız kardeşi Elif, 11 yaşındaki zihinsel engelli Aydın Şeref, 8 aylık Zübeyde ve 6 yaşındaki Aysel'in hayatını kaybettiğini belirterek, ikizi Şenay, ağabeyi Tuncay ve kız kardeşi Elif'ten bir daha haber alamadıklarını anlattı.
Cenazeleri bulunan üç kardeşi ile annesinin aynı mezara konulduğunu ifade eden Meydan, "O günkü şartlarla şimdiki farklı olduğu için herkesi aynı mezara gömdüler. Elimden geldiğince annemin ve kardeşlerimin ziyaretlerini aksatmıyorum" dedi.
Meydan, depremden ders çıkarılması gerektiğine dikkati çekerek, mezarlıklarda gerekli düzenlemelerin yapılması ve ailelerini bulamayanlara yardım edilmesi çağrısında bulundu.
Meydan, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Unutulmaz bir dönemeçten geçtik. Stres, bunalım yaşadık. Kız kardeşim hala atlatamadı, şu anda devletin koruması altında. Annemin o anki halini cenazeler çıkarıldığında görmüştüm. Tarif edilmez bir acıydı. Babam elinden geldiğince bize sahip çıktı. Annemin o anki haliyle o akşam enkaz altında Allah ile baş başa kalmıştım. Annem, kardeşlerimin üzerine kapanmış, AKUT görevlisi annemi o şekilde buluyor. Zihinsel engelli kardeşim var, onun cenazesine de bir hafta sonra ulaştık. Bunu yaşayan bilir. Burada depremin değil, binaların öldürdüğü gerçeği var. İnsanların bundan ders çıkarması gerekir."
- "Enkazda Allah ile baş başa kalmıştım"
İkizi Şenay, ağabeyi Tuncay ve kız kardeşi Elif'ten 15 yıldır haber alamadıklarını dile getiren Meydan, yakınlarının mezarının bulunması için yetkililerden yardım istedi.
İstanbul'da kardeşleri Mustafa, Aylin, Rasim, Suzan, Şennur, Sevim ve babası Dursun ile yaşadıklarını belirten Meydan, şunları kaydetti:
"Bulunduğumuz ev müstakil iki katlı binaydı. Bu mahalleden en çok kaybı 7 kişiyle biz verdik. Komşularımız, askeriye ve AFAD'ın yardımıyla 8 kişi kurtulduk. Mahallenin çok büyük hatırası var. Her yıl 17 Ağustos'ta burayı ziyaret ederim. Burası benim küçük dünyam, gelip zaman zaman vakit geçirdiğim yer, çocukluğumun geçtiği mahalle, ağabeyimle top oynadığımız, kardeşlerimle vakit geçirdiğimiz, komşularımızla birlikte olduğumuz mahallemdi. Deprem olduğunda 12 yaşındaydım. O gece bunaltıcı hava vardı. Gece havanın kızıllaştığını gördüm. Her şey 45 saniyede oldu. 12 saat enkazda kaldım. Bu nedenle gözümde hala sorun var. Enkazda Allah ile baş başa kalmıştım. O anda ne kadar ayet biliyorsam hepsini okudum. Annemin nasıl vefat ettiğini, kardeşlerimin nasıl öldüğünü gördüm. Bu acı tarif edilmez. Allah bir daha kimseye yaşatmasın.
Deprem nedeniyle ayağımda aksama oldu, platin takıldı, psikolojik tedavi gördüm. Ankara Havaalanı'ndan Etimesgut'a götürüldük. Psikolojik bozukluk hala var, herhangi bir sallantıda çok endişeleniyoruz."
