Adana'da gazeteci Fatoş Tekbaş, AA muhabirine, "Minik" isimli köpeğinin kanser nedeniyle öldüğünü, kentte hayvan mezarlığı olmadığı için köpeğini, şehir merkezinde yaya ve araç trafiğinin yoğun olduğu caddedeki refüje gömdüğünü söyledi.
Köpeği gömdüğü caddenin adının yazılmasını istemeyen Tekbaş, şunları kaydetti:
"O benim arkadaşımdı, dostumdu, sırdaşımdı, can yoldaşımdı. Temmuz ayında hastalandı. Önce ne olduğunu anlayamadım. Veterinerlere götürdüm. Bir gün karnında sertlikler olduğunu fark ettim. Tedavisi için Ankara'ya götürdüm. Ameliyat edildi, 3,5 kilo gelen pekinez cinsi köpeğimin karnından yarım kilo tümör çıktı. Ameliyat sonrası Adana'ya getirdim. İyi baktığımı zannediyordum ama git gide durumu kötüleşti. İkinci defa götürdüğümde yapılacak bir şeyin olmadığını söylediler. Ama ben yine de iyileşeceği yönünde umudumu korudum. Kurtulması için çok çaba sarf ettim ama kaybettim. 13,5 yılım birlikte geçti ve ben onu kaldırıp, atamazdım. Adana'da bir hayvan mezarlığı yok. Benim gibi hayvansever, gerçekten hayvanlara düşkün olan insanlar bir şekilde kaçak göçek, yollara, boş buldukları arazilere, belki de kendi aile mezarlıklarına bile gömdükleri oluyor."
Ölen köpeği için belediyelerden mezar yeri talebinde bulunmadığını ifade eden Tekbaş, daha önce hasta ve yaralı hayvanların tedavisinde kullanılması için satın aldığı ambulansı belediyelerin sahiplenmediğini öne sürdü. Tekbaş, ambulansı, vergisi ve diğer masraflarını karşılamakta zorlandığı için sattığını kaydetti.
- Belediye başkanı adaylarından hayvan mezarlığı istedi
Tekbaş, yerel seçimlerden sonra belediye başkanlığını kazanacak adaylardan hayvan mezarlığı yapmaları ricasında bulundu.
Kentsel yaşamda hayvanların bir gerçek olduğunun kabul edilmesi gerektiğini belirten Tekbaş, şunları söyledi:
"Onlara bir mezarlık yerinin ayrılması lazım. Hayvanseverlere bu hizmetin verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü kediler, köpekler ölüyor, çöpe atılıyor. Onlar bunu hak etmiyor. Bu kadar değer verdiğimiz, öptüğümüz, gözümüz gibi baktığımız hayvanları neden çöpe atalım? Kalbim sızlıyor, her gün ağlıyorum. Nasıl kıyıp, onu çöpe atabilirim. Ben buradaki refüje bir gece vakti gömmek zorunda kaldım. Bir yer olsa, mezar taşını koysam, gidip bir Fatiha okusam... Belki bana çılgın diyeceksiniz, deli diyeceksiniz ama ben bu kadar çok severken, onun uğruna kitaplar yazarken, hayvanların da bir canlı olduğunu, karakteri olduğunu, değişik huyları olduğunu saptamışken, ben onları nasıl çöpe atardım. Bu nedenle buraya gömdüm. Ve ben aslında onu kalbime gömdüm. Ne olur, hayvanlara değer verin. Hayvan deyip geçmeyelim."
