Bir zamanlar çeyizlerin olmazsa olmazı el emeği yorganlar, günümüzde yerini makine üretimine bıraktı. Eskiden evlilik hazırlığı yapan çiftlerin çeyizini tamamlayan yorganlar, artık makinelerle üretiliyor. Hemen hemen her mahallede bulunan ancak son zamanlarda sayıları azalmaya başlayan yorgancılar, tüketicilerin ucuz olduğu için hazıra yönelmesiyle bir bir kepenk kapatıyor.
Ankara Umumi Hallaçlar ve Yorgancılar Odası'nın faal en eski üyesi 81 yaşındaki Akif Turan, yorgancılığa verilen kıymetin azaldığını belirtti. El emeği ile hazırlanan yorganların sağlıklı ve dayanıklı olduğuna vurgu yapan Turan, şöyle konuştu:
"Usta elinde hazırlanan yorganlar hem sağlıklı hem de dayanıklı ama buna rağmen asgari fiyatlarda çalışıyoruz. Fiyat az, para kazanamıyoruz. Müşteride yorganı pahalıya diktiğimizi düşünüyor. Bir musluk tamircisi eve geldiği zaman 15-20 dakikada 20-25 lira para alıyor. Biz bir yorganı yarım günde dikiyoruz 40 lirayı zor alıyoruz. Fabrikalardaki makineler günde 70 yorgan dikiyor, biz günde iki tane dikebiliyoruz."
Mesleğe 10 yaşında İstanbul'da Ermeni bir ustanın yanında başladığını söyleyen Turan, mesleği yaşatmak için oğluna öğrettiğini ifade etti. Yorgancılığın okuyarak öğrenilecek bir meslek olmadığını, çırağın mutlaka maharetli usta elinde yetişmesi gerektiğini söyleyen Turan, "Benim ustam derdi ki; devletler her şeyi yapabilir ama yorgancılığı yapamaz. Zor bir iş ama ben işimi seviyorum. Benimle birlikte mesleğe başlayanlar bugün farklı işlerle uğraşıyorlar, ben bırakamadım" dedi.
