Yaşlı karı kocanın hayat mücadelesi, gençlere örnek oluyor

Zonguldak'ta yaşayan Şerafettin Kafalı(80) ve 53 yıllık eşi Cevriye Kafalı(70) çiftinin çalışma azmi ve birbirlerine olan sevgi - saygısı, gençlere örnek oluyor. Madenden emekli olduktan sonra köprü altında tuhafiye dükkanı açan Şerafettin - Cevriye Kafalı çifti, 30 yıldır gece gündüz birbirinden ayrılmıyor. Yaşlı çiftin sevgileri ve çalışma azmi dikkat çekiyor.

3 çocuk yetiştiren Şerafettin Kafalı, yıllarca Türkiye Taşkömürü Kurumu(TTK) maden ocağından 1980 senesinde emekli oldu. Emekli olmasının ardından eve kapanarak hayata küsmek istemeyen Kafalı çifti, emeklilik hayatlarını 30 yıldır köprü altında açtıkları dükkanda geçiriyor. Ankara köprübaşı yanında bulunan Fevkani köprüsü altındaki tuhafiye dükkanında bir an olsun ayrılmayan Şerafettin-Cevriye Kafalı çifti, güler yüzleri ile de Zongudaklıların sevgilisi haline geldi. Şerafettin Kafalı, 30 yıldır eşiyle birlikte bu dükkanı işlettiklerini belirterek, şunları anlattı: "Ömrümüzü beraber geçiriyoruz. Sabah dükkana beraber geliyoruz. Akşam da eşyalarımızı toplayıp eve gidiyoruz. Burada etek, çorap, çamaşır, tişört, pijama, eşarp ve her türlü penye eşya satışı yapıyoruz. Ancak para kazanmak için değil, vakit geçirmek ve insanlara faydalı olmak için çalışıyoruz. Evimizin bir köşesinde değil, insanların içinde olmak istiyoruz. Bizi ayakta tutan bir birimize ve insanlara olan sevgimizdir."

İş hayatına alışkın olduklarını ifade eden Şerafettin dede, "Biz iş yapmadan yaşayamayız. Köydeyken rençberlik yapardık, 1960'ta Zonguldak'a geldik ve askerlikle birlikte 40 yıl madende çalıştım. Emekli olduktan sonra da köprü altında 30 yıldır esnaflık yapıyoruz. Sabah beraber geliyoruz, akşam dükkanı kapatıp evimize gidiyoruz. Çocuklarımız var ama biz kendimiz bu şekilde bir hayat yaşıyoruz" dedi.

Yaşlı halde esnaflık yapmalarının gençlere örnek olduğunu anlatan Cevriye Kafalı ise şunları söylüyor: "Genç evli çiftler yoldan geçerken bizi görünce hayretlerini gizleyemiyorlar. Bizim bu yaşımızda birlikte esnaflık yaptığımızı öğrenince 'keşke biz de siz gibi olsak, Allah sizi ayırmasın, Ne mutlu size.' diyorlar. Eşim emekli olduktan sonra beraberliğimizi iş hayatında da sürdürdük. İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır deniyor. Biz de boş oturacağımıza dükkanda oturarark hem vaktimizi değerlendiriyoruz hem de insanlarla muhabbet ediyoruz. Boş insanı Allah da sevmez kullar da sevmez. Burada olunca eş dostla hasbihal ediyoruz, helalleşiyoruz. Böyle yaşamak çok güzel"