Annesini öldüren bomba, küçük Özlem'i evine küstürdü

Suriye tarafından ateşlenerek Şanlıurfa'ya düşen top mermisinin izleri hala silinemedi. Top mermisinin düştüğü evde bulunan ve annesini kaybeden çocukların psikolojisi hala düzelmedi. Annesini kaybeden Özlem Özer evde durmak istemiyor. Özlem, 18 aylık kardeşi Zemzem ile annesiz kaldı.

Suriye tarafından atılan top mermisi sonucu yaralanan Özlem Özer henüz yedi yaşında. Okula gitmesi gerekirken o hastane hastane dolaşıyor. 3 haftada bir otobüsle tedavi için Ankara'ya gidiyor. Ayağına takılan platine hala alışamadı. Onu babası kucağında taşıyor. Özlem'in hayatı bombanın düştüğü günden sonra tamamen değişti. Annesini kaybettiğine henüz alışamadığını belirten Özlem, artık tek başına bir yerde de kalamadığını anlatıyor. Babasından birkaç metre bile uzak kalamayan Özlem'i babası şefkat kanatları altına aldığını ifade ediyor. Baba İsmail Özer de yaşananlardan mustarip. Eşini kaybetmenin acısını unutamadığını ifade eden İsmail Özer, çocuklara bakma sorumluluğu ve ev işleri de yüklenince işin içinden çıkamaz olduğunu dile getiriyor.

GERİLİMSİZ BİR İŞ İSTİYOR

Bir şirket üzerinden TEDAŞ'a görev yapan İsmail Özer, işinin çok tehlikeli ve ağır olmasından şikâyetçi. Çocuklarına hem annelik hem de babalık yaptığını belirten Özer, her gün yüksek gerilim hatlarının geçtiği elektrik direklerine çıktığını anlatıyor. Belli bir iş düzeninin olmamasından yakınan Özer'in tek istediği çocuklarına da bakabileceği bir işe yerleştirilmesi. Özer, "Çalıştığımız iş zor, ağır ve riskli. Gün içinde en az 3-4 elektrik direğine çıkıyoruz. Allah göstermesin bir şeyler olursa bu çocuklara kim bakacak. İmkân varsa devlet büyüklerimden devlet kapısında bir iş istiyorum." diyor.

"GÖRDÜĞÜ HER KAMERA ONA BOMBAYI HATIRLATIYOR"

Ailenin en küçük çocuğu ise anne Gülşah Özer'in hayatı pahasına koruduğu Zemzem bebek. Top mermisinin düştüğü sırada annesinin siper olması üzerine yara almadan kurtulan Zemzem bebek, o günü hatırlayınca ağlıyor. Henüz 18 aylık bebeğe o günü hatırlatan ise fotoğraf makinası ve kameralar. Zemzem bebek her gördüğü kamera karşısında ağlıyor. Kameraların Zemzem'e olayı hatırlattığını ifade eden Baba İsmail Özer, "Olay günü çok sayıda basın mensubu geldi. Flaşlar patladı. Zemzem ise kameraları görünce o günü hatırlıyor ve ağlıyor. Hatta kardeşi cep telefonu ile fotoğraf çekince bile ağlıyor." diye konuşuyor.

"YAŞADIKALRIMIZ ANLATILAMAZ, DAĞILDIK"

Baba İsmail Özer, 4 ay geçmesine rağmen çocukların psikolojilerini toparlayamadığını kaydediyor. Olay sonrası dağıldıklarını anlatan Özer, devletin sahip çıkmasını bekliyor. Anlatırken duygulanan aile reisinin gözlerinin dolması acıyı özetliyor. Kızı Özlem'i tek başına evde bırakmanın mümkün olmadığını aktaran Baba Özer, şöyle devam ediyor: "En ufak görültüde kızım 'haydi dışarı çıkalım' diyor. Nereye gidelim diye sorunca sadece 'gidelim' diyor ve ilerliyor. Evde duramıyor. Ben odanın kapısında bile olsam o odada oturmaktan korkuyor."

Kendisinin de çok etkilendiğini sözlerine ekleyen Özer, "Neticede hayat arkadaşımı kaybettim, daha ne olabilir ki?" diyerek acısının boyutunu özetlemeye çalışıyor.