Anaokulu, beş yaşındaki Muhammed için günlük hayatın belki de en önemli parçası. Muhammed, haftanın beş günü ablasının ya da annesinin elinden tutup yola düşüyor. Sabra mahallesinin dar sokaklarını geride bırakıp ana caddeyi boydan boya geçtikten sonra karanlık bir binaya dalıp kayboluyor. Binanın giriş katında “Amelüna” yani "Umudumuz" yazıyor. Suriyeli mülteci çocuklar için oluşturulan bu anaokulunda Muhammed kendi akranlarıyla buluşuyor; okuma, yazma, toplama ve İngilizce öğreniyor.
Muhammed'in ailesi bu mahalleye Suriye'nin güneyindeki Dera kentinden gelmiş. Savaş başlamadan hemen önce anneleri, beş çocuğunu yanına alarak komşu Lübnan'a sığınmayı başarmış. Anaokulundaki çocukların kimisi Humus'tan, kimisi Şam'dan, kimi de İdlib kentinden geliyor. Suriyeli mültecilerin Sabra mahallesinde toplanmış olması ise bir tesadüf değil. Düşük gelirli Lübnanlı ve Filistinli ailelerin de yoğun olarak yaşadığı bu yoksul mahallede kiralar nispeten daha düşük.
Anaokulu, Lübnan'ın başkenti Beyrut'un Sabra mahallesinde açılmış.
Sosyal yardım gönüllüleri çalışıyor
“Amelüna” adlı anaokulunda 70 çocuğa okul öncesi eğitim veriliyor. Birçokları ise öğrenime başlamak için sıra bekliyor. Filistinli sosyal yardım gönüllüsü Nebile, kurulduğu kasım ayından beri anaokulunda görev yapıyor ve üç sınıftan birine o rehberlik ediyor.
Nebile şunları kaydediyor: "Sabra ve çevresindeki Suriyeli ailelerle sık sık bir araya geliyordum ve çocukların durumunu gördüm. Birçoğu okula ya da anaokuluna gitmiyordu. Lübnan ve Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği'nin kuruluşları ise zaten dolmuş durumda. Ne olursa olsun bir girişim başlatmamız gerektiğini düşündüm."
Ailelerin güvenini kazanmak
Nebile, anaokulunun mültecilerin yaşadığı yerlere yakın olmasının son derece önemli olduğunu vurguluyor. Zira birçok aile, çocuklarını kentin başka mahallelerine göndermeye çekiniyor. Birçoğu ise ulaşım masraflarını karşılayamıyor.
“Amelüna“da çalışan gönüllülerden bir diğeri ise Meryem. 22 yaşındaki Suriyeli pedagoji öğrencisi birkaç ay önce Lübnan'a, kardeşlerinin yanına taşınmış. Meryem şöyle konuşuyor: "İdlib Üniversitesi'nde ikinci sınıftaydım ama burada Beyrut'ta öğrenimime devam edemedim. Anaokulunda yaptığım görev severek kabul ettiğim bir deneyim ve çocuklara yardım edebildiğim için mutluyum."
Sosyal yardım gönüllüleri Meryem ve Nebile anaokulunu sevgiyle dekore etmiş.
Birçok insanın ortak çalışması
Meryem ve Nebile anaokulunu sevgiyle dekore etmiş. Muhammed'in sınıfının kapısı, renkli karton ve krepon kağıtlarından yapılmış bir araba ile süslenmiş. Pembe ve sarı renklere boyanmış duvarlara renkli harfler ve sayılar asılmış.
"Amelüna" eşine pek rastlanan bir proje değil. Proje Filistinlilerin, Lübnanlıların ve Suriyelilerin ortak çalışmasının bir sonucu. Filistinli bir yardım örgütü odaları ayarlamış. Suriyeli bir doktor, anaokulunda haftada bir saat çocukları muayene etme sözü vermiş. Suriyeli aktivistler Lübnanlı dostlarının da desteğiyle bir dernek kurarak bağış topluyor ve uzun vadeli finansman arıyor.
Derneğin kurucularından biri de Suriyeli Rami şunları kaydediyor: "En büyük sorun, Suriyeli ailelerin güvenini kazanmaktı. Çoğu siyasi bir grubun temsilcisi olduğumuzu sanarak başlarda bize güvenmedi. İsimlerini sorduğumuzda kafalarında şüpheler uyandı ve çoğu çekimser davrandı. Sonra yavaş yavaş bize güvenmeye başladılar. Doğrudan temas kurmak çok önemliydi. İnsanlara gittik onları evlerinde ziyaret ettik ve neye ihtiyaçları olduğunu öğrendik.“
Rami bu süreçte Suriyeli aktivistlerin de bir öğrenme sürecinden geçtiğini belirterek şöyle devam ediyor: “Bir derneğin nasıl kurulacağı, bütçenin nasıl oluşturulacağı nasıl bağış toplanacağı konusunda tecrübesizdik. Devrim bizi artık her şeyi yapabileceğimiz bir duruma getirdi. Biz aslında sadece üzerimize düşen vazifeyi yerine getiriyoruz." (DW.de)
