TİMETÜRK / Haber Merkezi
Necip Cengil'in Özgünduruş'ta konu hakkında yayımlanan makalesi
"“İslamcılık tartışması ve Malatya İslamcılığı” başlığıyla “Ayhan Yıldırım” kardeşimizin kaleme aldığı yazıyı, yer yer kaşlarımı çatarak, yer yer tebessümle okudum.
Malatya İslamcılığını çok tepkisel, rijit ve dışlayan bir tarz olarak göstermeye çalışmış ancak kendisi, Eski Malatya’da yaşanan yangından sonra şehrin yer değiştirdiğini, yeni yerde tarihten kopuk, belki köksüz bir ruh demek istemiş, yaşadığını ve haliyle bu tarihsizliğin Malatya İslamcılığını “ikonoklast” bir tarza yönlendirdiğini ifade ederek, değerlendirme yazısında objektif olmayan, tepkisel ve suçlayıcı bir dil kullanmış.
Hemen şunu ifade etmeliyim; dün ve bugün tenkide en açık, kendisini eleştiriye tabi tutan (mesela Çekmegil ekolünün fikir tartışmaları, üç safhadan oluşurdu ve ikinci safhası tenkit safhasıydı), hakkında il il gezilerek saldırgan bir dil ile “azarlanan” İslamcılık Malatya İslamcılığıdır. Yazıyı yazan arkadaş birçok doğruya, birçok yanlışı veya tespit ettiği hususlara birçok temelsiz suçlamayı katmış. Bu nedenle ciddi bir “Malatya İslamcılığı” yazısını yazmak gerekiyor. Ancak ben bu yazımda bazı hatırlatmalar yaparak, asıl yazıyı Özgün İrade dergisinin önümüzdeki sayısı için kaleme almayı düşünüyorum.
Cuma tartışmaları Malatya İslamcılığının başlattığı değil değerlendirdiği tartışmadır. Konuyu açan merhum Sadrettin Yüksel ve hala hayatta olan Hüsnü Aktaş (Yusuf Kerimoğlu) tır. Bu konuyu yazmışlar, sorulan sorulara fıkhi gerekçeleriyle cevap vermişler ancak dile getirmelerine rağmen Cumayı kılmaya devam etmişlerdir. Malatya İslamcılığı toptancılığıyla ele alınan yazıda, sanki Malatya’da enerjik bir İslami damara sahip herkes Cuma tartışmalarına bu boyutuyla katılmış gibi gösterilmiştir ki, bu tamamen yanlış, çalakalem yazılmış bir yazıdır.
Malatya’da mevlit tartışmaları, Cuma tartışmaları, hep aynı ağız veya tarzla tartışılmamış ama bir gerçek var camilerden uzak kalanlar olmuştur.
Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun dış politikasına yönelik “Enverizm” duygusallığıyla ortaya konan yaklaşım da tamamen özgür bir bakış açısıdır ve Malatya İslâmcılığı toptancılığında ele alınamayacak bir bakış açısıdır. Tespitin doğruluğu veya yanlışlığı tartışması ayrı bir konudur. Ve her fikri saygın bir değerlendirmeyle tartışabiliriz. Ayrıca Dışişleri Bakanının politik usulünü Malatya İslamcılığının hakkıyla anlayamadığı gibi bir yaklaşım tamamen “bulduğu ilk taşı fırlatma refleksi” olarak değerlendirilebilir.
Başta da geçen “ikonoklast” suçlama ise bir dil zaafı olsa gerek. Ancak ortaya koymak istediği fikir bütünlüğü içinde bakıldığında, dine sokulan türedi anlayışlara karşı Malatya İslamcılığı bütünlüğü içinde bakarsak, bir itiraz evet vardır. Dinde olmayan şeylere din gibi bakılmasına itiraz edilmiştir. Tarihi şahsiyetlerin yanlış anlaşılmasına itiraz edilmiştir. Yanlış bir din algısının oluştuğu, bunu görmek gerektiği ifade edilmiştir. Ancak gelinen süreç itibariyle bakıldığında Malatya İslamcılığına bütünüyle “geleneği olmayan bir tarz” olarak yaklaşılması, ancak “insaf yahu” diye yumuşatarak bakacağım bir yaklaşımdır.
Bu arada İkonoklast teriminin nasıl anlaşıldığını açayım; “putkırıcı veya dine sonradan sokulan ritüel ve gelenekleri ortadan kaldırmaya, şekillere tapınma arzusunu engellemeye yönelik” bir anlayışı açıklamak için bu terim kullanılır. Daha çok Bizans-Roma çağrışımı bir ifade… Malatya İslamcılığı bir canlı tartışma ortamı içinde bazı şeyleri tartışmıştır. Ülkeye bir canlılık getirmiştir. Ancak öz eleştiri yapılmamalı mı, evet yapılmalı. Fakat böyle bir suçlayıcı yaklaşımı “Malatya İslamcılığının” hak etmediğini düşünüyorum.
Malatya İslamcılığı yazısında daha geniş boyutlarıyla meseleyi ele almak üzere Allah’a emanet olun."
AYHAN YILDIRIM'IN DAHA ÖNCE YAZDIĞI YAZIYI OKUMAK İÇİN:
