Rejim-değiştiricilerin karnesi

TİMETÜRK / Haber Merkezi

Justin Raimondo*

Kadim zamanlardan beri imparatorluklarca uygulanan ve İngilizlerce mükemmelleştirilen Böl ve Yönet stratejisi, Bush yönetiminin Irak’taki “Arap Uyanışı” ve sözüm ona “çalkantı”nın başarısından beri Orta Doğu’da Amerikan dış politikasının temel motifini oluşturdu.

Daha önce de birçok kez, rejim-değiştiricilerin temel hedefi olan İran’a karşı, Sünni kardın oynanması üzerine yazdım. Aynı zamanda Batı ittifakının yürürlükteki amacı olan bölgenin “atomlarına-ayrılması” üzerine de kalem oynattım. Politika, eski Sovyetler Birliği’ne karşı yürütülen stratejinin bir tekrarıdır. Düşünce, ister Orta Asya’daki eski Sovyet cumhuriyetleri olsun ister Orta Doğu’dakiler olsun bölgedeki ulus-devletleri yok ederek onları daha küçük ve daha yönetilebilir parçalara ayırmaktır.

Neocon rejim-değiştiricileri, Orta Doğu’daki “bataklığı kurutup” muhtemelen laik liberal-demokratik yönde temel bir “dönüşüme” erişmeye dair muazzam amaçlarını ilan etmede asla utangaç olmadılar. Gerçek güç ilişkileri terimleriyle bunun anlamı ise, Orta Doğu haritasının yeniden çizilmesidir. Peki, şu ana kadar ne kadar yol aldılar?

Irak savaşını büyük bir “başarı” olarak savunan Neocon’ları dinleyen dışarıdakiler, gözlerini döndürüp Kool-Aid (ABD’de çocuklar için tozdan yapılan meyve suyu, ÇN) dolabının nerede olduğunu düşünür. Ancak Bizarro Dünyası’nda (Bizarro adında çizgi roman kahramanı ile arkadaşlarının yaşadığı kare şeklindeki hayali gezegen: ÇN) konuşulan dilin bir lehçesi olan neocon-konuşmasını anlayanlar için, her şey mükemmel şekilde “yerine” oturur.

Etnik ve alt-bölgesel sınırlarla bölünmüş Irak “devleti” artık kâğıt üzerindedir: Kürdistan fiili olarak bağımsızdır ve kalanı ise paylaşılmaya hazırdır. Artık sahne, bölgesel egemenlik rakipleri için hazırdır: İran’a karşı ABD ve Suudiler ile İsrail dâhil bölgesel müttefikleri.

Dedikleri gibi “Görev başarılmıştır!”

Mısır’ın askeri yöneticileri, Çalışma Bakanı Ray LaHood’un oğlu dahil Batılı STK’ların 19 çalışanını tutuklandığında, şüpheliler caddelerde “kaos” yaratmaya çalışmak ve devleti devirmekle suçlanmıştı. Bu ciddi suçlamalardaki doğruluk payı ne olursa olsun, kelimelerin bu seçimi bölgedeki ABD politikasını elif elifine tanımlıyor. İkinci Bush yönetiminin ortasından beri sürekli burnumuzu sokuşumuz, “Kaos Operasyonu” diye adlandırılmalıdır zira niyet bu olmasa dahi sonuç budur. Sonuçta bu, hukuk mahkemesi değil kamuoyu mahkemesi olduğu için, niyeti ispat etmeye yönelik çizgi daha da alçaktır. Çünkü Washington’a yönelik sadece beceriksizliğe değil kasıtlı niyete işaret eden fazlasıyla ikinci derece kanıt mevcuttur.

Bush yönetimi, Sünnileri El-Kaide’den araklamak için Arap Uyanışı diye adlandırılan çalkalanmanın büyük “başarısını” katlayan Sünni kartının oynanmasına öncülük etti. Bu, nihai hedef olan Tahran’a karşı bölgedeki Sünnileri bir araya toplamak için bölgesel Şii yükselişi korkusunu körükleyerek İran’ın büyüyen etkisine karşı-güç kurmaya yönelik daha geniş bir stratejinin parçasıydı.

Irak savaşının başlıca sonucu, Irak’ın bir devlet olarak ortadan kaldırılması oldu: Kürdistan, etkin olarak bağımsız ve kalanı da paylaşılmaya hazır. Suriye’de, Batı-destekli isyancılar, Libya rejim-değişikliği operasyonun bir tekrarı olarak ülkenin büyük bir kısmını ele geçirdiler. Libyalı savaşçılar şu an Suriye’de. İslamcılarla bu ittifak, ilk olarak ABD’nin uzun-zamandır müttefiki olan Mübarek’e karşı dönüp “demokratik” muhalefeti desteklediği Mısır’da başlatılan stratejinin bir devamıydı. Batı-tarzı liberaller ve Katar hükümeti destekli El-Cezire, Tahrir Meydanı isyancılarını selamlarken, “demokratik” hareketinin gerçek gücü Müslüman Kardeşlerin elindeydi.

Cunta’nın meclisi lağvetmesi ile İhvan’a yardım ettiği için ABD’yi suçlayan liberal demokrat ve laik partilerin basın konferansı hakkında bilgiye ulaşmak için Muhammed Mursi’nin zaferi hakkındaki uzun ve can sıkıcı New York Times makalesi’nin sonuna kadar okumalısınız. Gerçekten de Ulusal Demokratik Enstitüsü, alenen İhvan adayları ile seçim faaliyetlerine bir tür destek sağladığını itiraf etti. Bu yardımın doğası ile boyutu ise merak konusu.

Orijinal İhvan adayının diskalifiye olması ve eskiden California’daki Northridge Üniversitesi’nden doçent olan Mursi’nin ikame edilişi, Mübarek-sonrası Mısır’ın Türk çizgisinde organize edilmesi için sahneyi hazırladı. Aynen Türkiye’de olduğu gibi, ordu İslamcılar kontrolden çıkma tehdidinde bulunduklarında devreye girer ancak tersi durumda bağımsız bir dış politika izlemedikleri ya da Batı liberallerinin hassas duyarlılıklarını çok sık rahatsız etmedikleri sürece yönetmelerine izin verilir.

Mısır, sıklıkla – şu ana kadar en azından Bush yönetiminden miras devam eden politika gereği iplerinin çoğu Washington’ca çekilen kontrollü– bir kaos eşiğinde bocalarken, Obama yönetimi, gerek El-Kaide gerekse de sözde İran tehdidine karşı bir denge unsuru olarak “demokrat” İslamcı hareketler inşa etmek için etkisini ve kaynaklarını kullandığı Sünni kartını oynuyor.

ABD hükümeti, sendikalarda ve aydın sınıfı içerisindeki sosyal demokratları soldaki komünistlerin egemenliğine karşı teşvik ederken aynısını soğuk savaş döneminde de uyguladı. Uygulamada bu, eski-Troçkicilerin ve profesyonel döneklerin, Amerikan vergileriyle, kazançlı kariyerler edinmesi anlamına geliyordu. İçinde bulunduğumuz bu özel durumda, kebap-hayat için sıra fazlasıyla uzun olacaktı.

Peki, rejim-değiştiriciler ne durumda, bir bakalım:
Irak: tamam!
Libya: tamam!
Mısır: tamam!
Suriye: 3’te 2’si tamam!

Yani sadece İran ve Lübnan’ın bazı bölgelerini fethedilmemiş kalır. Fakat endişe etmeyin üzerinde çalışıyorlar. Kaos Operasyonu, istim üzerinde, devam ediyor.

*Amerikalı ünlü muhalif yazar ve antiwar sitesinin genel yayın yönetmeni.

Bu makale Oğuz Eser tarafından Timeturk.Com için tercüme edilmiştir.

Rejim-değiştiricilerin karnesi

'Orijinal İhvan adayının diskalifiye olması ve eskiden California’daki Northridge Üniversitesi’nden doçent olan Mursi’nin ikame edilişi, Mübarek-sonrası Mısır’ın Türk çizgisinde organize edilmesi için sahneyi hazırladı. Aynen Türkiye’de olduğu gibi...'