Gilad Atzmon / TIMETURK
Netanyahu’nun Amerikan meclislerindeki başarılı konuşması Yahudi gücünün varyetesiydi. Amerikalı seçilmiş siyasiler dikkate alındığında bunda hiç şüphe yok zira Benjamin Netenyahu, Amerikan başkanından bile gerçekte daha popüler.
Yine de aklınıza şu soru gelebilir: Netenyahu ve Yahudi Devleti, Amerika halkı arasında gerçekte bu kadar popüler mi? Amerikan halkı seçilmiş politikacılarının AIPAC’in kuklası olmasını onaylıyor mu? Amerikan meclis üyeleri ve senatörleri, köle gibi AIPAC’in amaçlarına uyarken Amerikan çıkarlarını mı hizmet ediyorlar yoksa artan şekilde yabancı bir devletin lobisinin baskısına mı maruz kalıyorlar?
Totaliter bir rejimdeki erkin işleyişini seyretmeye benziyor. Amerikan politikacıları “Siyon Çağrısına” kuzu kuzu itaat ediyor ve Netenyahu’yu tüm “doğru anlarda” alkışlıyor. Hepsi gayet açık bir şekilde, aksi halde ani siyasi bir imhaya maruz kalacaklarının farkındalar.
İsrailli ve Yahudi basını, Netanyahu’nun Washington’daki başarısının oldukça etkilenmiş görünüyor. Fakat Washington’da gördüğümüz İsrail ve Amerikan Yahudiliği için kötü şeylere dönüşebilir. Sonsuz kolektif Yahudi trajedileri, Yahudi güç uygulamalarının acısını (ağır şekilde) eninde sonunda Yahudilerin ödeyeceğini bizlere öğretiyor. Buna rağmen şaşırtıcı (ve trajik olarak), Yahudiler bir şekilde sürekli bundan ders çıkarmayı ve benimsemeyi beceremiyor.
Üzücü şekilde, her tür Yahudi siyasi toplantısı, ne yazık ki bir Yahudi erk tatbikidir. İster Amerikan senatosu olsun isterse hatta Filistin Dayanışma Hareketi olsun. Burada gözlemlenebilecek bazı Yahudilerin izlediği görülen yıkıcı bir desen var. “Kolektif Yahudi çıkarı” olarak yorumladıkları bir amacı ya da gaye peşinde acımasızca koşuyorlar. Bilinmez bir nedenle, sürekli ve sürekli, potansiyel “tehlike işaretlerini” görmeyi başaramıyor ve müsamahayı devamlı surette “Goyim aptallığı” olarak yorumluyorlar.
Tarihte sürekli olarak gördüğümüz gibi Yahudi kolektif trajedileri, her daim güç koridorları içerisindeki asimilasyonun altın çağlarının zengin hikayelerini başlayan bir desen izler. İspanya, Doğu Avrupa ve Almanya, bu tekrar eden desenlerin sadece birkaç örneği.
Amerika’nın önde gelen siyasi kurumlarının AIPAC’le karşı karşıya gelmedeki ölümcül hatası, çok kolay bir şekilde İsrail ve Yahudi karşıtı duygularının devasa bir dalgasına dönüşebilir. Eğer Amerika’daki Yahudi Lobisi, sorumluluk sahibi olsaydı böylesi ters bir etkinin olasılığından haberdar olurdu ancak fazlasıyla başarısıyla sarhoş. Birleşik Devletler, AIPAC’i dizginleyecek siyasi arzu ve know-how’dan yoksun görünüyor. Bunun anlamı, imaları ve sonuçları gayette çarpıcı olabilir.
Sanırım AIPAC’e cevap, tarafsız kalmayı başarmış az sayıdaki Amerikalı siyasileri satın almaya çağıran başka bir Yahudi lobisi değil. Acilen ve derhal Yahudilerin, acımasız lobilerine “uluslararası siyasetten ellerini çekmelerini” çağrısı yapması gerektiğini düşünüyorum.
Ancak gayet iyi biliyorum ki bu asla olmayacak.
* Politik ve sosyal sorunlar, Yahudi kimliği ve kültürü hakkında yazılar yazan ünlü Yahudi caz sanatçısı ve entelektüel.
Bu makale Oğuz Eser tarafından Timeturk.Com için tercüme edilmiştir.
