Yabancıların yeni hastalığı: Yalnızlık

Danimarka Sağlık Kurulu'nun hazırladığı yıllık Ulusal Sağlık Profili verilerine göre, ülkedeki yabancıların büyük bölümü yalnızlık çekiyor. Yabancılar, arkadaşlarının olmaması, aileleriyle irtibatının zayıf olması ve dertlerini dinleyecek samimi dostlarının olmamasından şikayet ediyor.
    Danimarkalılardan yalnızlık çektiğini ifade edenlerin oranı yüzde 5 düzeyinde olurken, bu oran yabancı kökenlilerde yüzde 13 seviyesinde bulunuyor. Danimarkalılarda yalnız olduklarını ifade edenler hem erkek hem de kadınlarda 75 yaşının üzerindekilerden oluşuyor.
    Danimarkalılar arasında oldukça yaygın olan yalnızlık giderek yabancıların da hayatlarının bir parçası konumuna geliyor. Özellikle yaşlı yabancılar, dil bilmeme sıkıntısı yaşadığından Danimarkalılarla irtibat kuramazken, yaşam şartlarında yaşanan değişimden dolayı aile fertleri arasında irtibatın kopması yalnız bir yaşama yol açıyor. Ulusal Sağlık Profili verileri sadece yaşlı yabancıların değil, gençlerinde yalnızlık problemi yaşadığını gösteriyor.
    Odense'de bulunan Yabancılar Kliniği'nden Prof. Dr. Morten Sodemann, yabancılar arasında yaşanan yalnızlık probleminin ciddi boyutlara ulaştığına dikkat çekerek, "Bir çoğu yalnızlıktan dolayı deprasyon baskısı altında bulunuyor. Bu problem kültürel bir gelenekten dolayı yüksek sesle toplum içinde dile getirilmiyor." dedi. Prof. Sodemann, birçok yabancı kökenli hastasının kendisine "Senden başka konuşacağım kimse yok." diyerek içinde bulundukları yalnızlık problemini aşmaya çalıştıklarını söyledi. Sodemann, yabancıların yalnızlık problemini ciddiye aldıklarını belirterek, "Kurduğumuz irtibatlarla bu insanların yalnızlıklarına çare olmaya çalışıyoruz." açıklamasını yaptı.
    Yalnızlık çektiğini ifade eden yabancılar daha çok batı ülkeleri dışından gelenlerden oluşuyor. Batılı ülkelerden gelenlerin yüzde 7,8'i yalnızlık çektiğini ifade ediyor.
    Öte yandan Danimarka'da yılda ortalama 8 bin yaşlı, hayata "yalnız ölümle" veda ediyor. Bu ölümleri trajik hâle getiren ise bazı yaşlıların öldüğünden günler, haftalar, hatta aylar sonra haberdar olunması. Kapısını çalacak bir yakını bulunmayan yaşlıların evine belediye tarafından bakıcı gönderilmiyorsa, bu kişilerin öldüğü ancak çok sonradan fark ediliyor.
    Yalnız başına ölümden korkan yaşlılar, her gün birbirlerini arıyor. Şu anda yaklaşık 2 bin yaşlı, bu zincirin bir halkası. Karşı taraftan gelmeyen her 'Alo' sesi, bir kişinin daha öldüğünü gösteriyor. Diğer yaşlılar hemen yetkilileri arayıp durumu iletiyor. Böylece, ölüme yalnız gidenin cesedi haftalar veya aylarca beklemeden yetkililer tarafından bulunuyor.