El emeği kunduralar unutulmaya yüz tuttu
Tekirdağ'da 65 yıldır el emeği ile ayakkabılar üreten Osman Eryörük (76), mesleğinin gelişen teknolojiye yenik düştüğünü belirterek, seri üretim yapan makinelerin hızına ve kalitesine yetişemediklerini bildirdi.
15 Yıl Önce Güncellendi
2010-10-29 01:44:36
Zaman içinde teknolojinin ilerlemesiyle ayakkabı üretim tekniklerinin de değiştiğini kaydeden Eryörük, şu anda dikiş ve yapıştırma tekni ğiyle üretim yapıldığını kaydetti.
Sağlığı el verdiği sürece mesleğini sürdürmeye devam edeceğini anlatan Eryörük, "Ben 40 yıldır bu dükkandayım, hiç bir zamanda kıraathane k ültürüm olmadı. İşi bıraktığım zaman rahat edemiyorum. Benim amcam da ayakkabıcıydı, onun yanında yetiştim. Çıraklığımda ki tahta çivili ayakkabılardan hatıra olarak yaptığım da mesleğimi bırakacağım" dedi.
Şu anda kendi iş yerinde hem ayakkabı tamiri hem de imalat yaptığını belirten Eryörük, sadece erkek ayakkabısı ürettiğini ifade ederek, "Benim ürettiğim ayakkabılar ortopedik. Önce müşterimin ayak ölçüsünü alıyorum ve ona özel bir ayakkabı yapıyorum. Bu şekilde üretilen ayakkabılar daha sağlıkl ı. Fabrika işine benzemiyor. Günümüzde üretilen ayakkabıların yüzde 70'i suni deriden. Biz ise burada doğal maddeler ve gerçek deri kullanıyoruz" diye konuştu.
Artık el emeğine değer verilmediğini ve para kazanılamadığını vurgulayan kunduracı Eryörük, her şeyin elektronik aletlerle üretildiğini ve bir çoğunun adını dahi bilmediğini anlatarak, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Bizim yaşadığımız senelerin hayatı değişti. Biz son nesil oluyoruz. Ben de gittiğimde arkamdan gelen oğlum var sadece ama o da bir imkan bulsa ayrılacak bu meslekten. Meslekten anlayan pek kimse de kalmadı. Bu meslek unutulmaya yüz tutuyor. Elbiseden tutun da her şey makine üretimine geçiyor. Bunu da normal karşılıyorum. Hayat durmadan değişiyor. Öyle makineler icat ediyorlar ki el emeği göz nuru dediğimiz ürünlerden daha kaliteli yapıyor. Daha seri çıkarıyorlar. Bugün el emeğiyle 2 çift ayakkabı yapabiliyorsak, makineyle 20-30 çift yapılıyor. Mesleğimiz artık sona eriyor. Her şey makineleştiği ve fabrika üretimine dönüştüğü için yetiştirdiğim çıraklarda başka mesleklere atıldı. Kaç çırak değiştirdiğimi sayamam. Eğittiğim çocuklar şimdi farklı mesleklerdeki fabrikalara girdiler. Eskiden burada ayakkabı üretimi çok oluyordu, günde 300 çift ayakkabı dikiyordum. Bugün ise günde 5 çift dikemiyoruz. İmalat durdu."
Eryörük'ün devamlı müşterilerinden Akil Özbek ise yaşlı ustayı çocukluğundan beri tanıdığını söyledi.
Özbek, Eryörük'ün yaptığı ayakkabıların çok de ğerli olduğunu ve çevresinde tanımayan kimsenin olmadığını belirterek, "Kendi işini kendisinin yapması, dostunu yarı yolda bırakmamasıyla çevredekilere iyi bir izlenim bıraktı ve yaptığı ayakkabı fabrikalarda bile yok. Biz, daimi müşterisiyiz ve nerede olsa kendisini buluruz" şeklinde konuştu.
SON VİDEO HABER
Haber Ara