Gerçek olaylardan esinlenerek sahnelenen oyunda, bir yurtta görev yapan müdür ve yardımcısının başından geçen olaylar anlatılıyor. 2 perdeden oluşan oyun, başta öğretmenler olmak üzere karşılıksız Allah aşkı için yapılan fedakârlığa yer veriyor. Oyun içerisinde, 'ben bu fedakarlığı yapamam' diyen insanların da gerçeği görüp 'tamam ben de varım' dercesine, Allah aşkı için insanlara hizmet etmesine değiniliyor.
İlk kez İstanbul'da sergilenen oyunun 7 ve 8'incisi Gaziantep'te oynandı. Ekip, bugün ve yarın Şanlıurfa'da, 29 Ekim'de Adıyaman'da, 30-31 Ekim Diyarbakır'da sahne alacak. Oyun, yıl sonuna kadar 131 gösterimden oluşacak.
TİYATRO BEKLENENDEN FAZLA TALEP GÖRDÜ
İstanbul Dünya Sahnesi Yardımcı Yönetmen Mehmet Sabri Arafatoğlu, geçen sezon 'Gurbet' oyunuyla Gaziantep'e geldiklerini ve beklediklerinden daha fazla talep gördüklerini söyledi. Gaziantep halkını sevdiklerini söyleyen Arafatoğlu, "Çeşitli kurumlar Gaziantep halkını tiyatrodan yoksun bırakıyor. Oysa ki en arzulu izleyiciyle Gaziantep'te karşılaştık." dedi. Arafoğlu, Zirve Üniversitesi öğretim üyeleri ve öğrencilerinin böyle bir tiyatronun gösterimde olduğunu duyunca sahneyi kapatırcasına bir talepleri olduğunu ve mecburiyetten iki defa gösterime sunmak zorunda kaldıklarını kaydetti.
Oyunculardan Ali Arslan ise tiyatronun sanatsal açıdan estetikten yoksun bir vaziyete dönüşmesinin kendilerini üzdüğünü söyledi. Arslan, "İnsanlık var olduğu sürece tiyatro var. Herkes kendine göre tiyatro yapmaya çalışıyor. İstanbul Dünya Sahnesi'de, sanata ve insani değerlere yer vererek tiyatrosunu yapıyor." dedi. Tiyatronun muhalif bir sanat olduğunu savunan Arslan, "Muhalif olan sanata sahip çıkmalıyız, Muhafazakâr kesim tiyatro düzenleyince insanlarda bu muhafazakârsa bizden değil düşüncesi bizleri üzüyor." diye konuştu.
Çocuklara tiyatronun sevdirilmesi gerektiğini söyleyen tiyatro oyuncusu İlhan İnan ise şöyle dedi: "Ağaç yaşken eğilmeden biz doğrultuyoruz. 7 yaşındaki çocuk bir şeyden korkunca ömür boyu o şeyden korkar. Tiyatro da böyle bir şeydir, çocuk küçükken izlediği oyunu hiç unutmaz ve izlediklerinden az da olsa bir şeyler öğrenir. En güzel öğretim görsel öğretimdir, insanlar gördüklerini unutmazlar, önemli olan onlara güzel oyunlar izletebilmektir, günümüz tiyatrosu ne yazık ki estetiği bozarak bizleri üzüyor ve genç nesillere kalıcı kötü örnek oluyor."
