Numan Kurtulmuş'un ekonomi karnesi
Zaman gazetesi yazarı İbrahim Öztürk, uzun süredir Kurtulmuş'u takip ettiğini söyledi ve bakın Kurtulmuş'a ekonomik açıdan nasıl bir not verdi?
16 Yıl Önce Güncellendi
2010-04-05 08:21:00
Prof. Kurtulmuş'u son üç senedir tanıyorum. Sohbetler ettim, makalelerini de okumuşluğum var. İnsanı etkileyen ve güven veren bir kişilik. Nazik, kibar, sıcak, iletişime açık, ancak bir o kadar da yüksek bir özgüven sahibi. Hatipliği de etkileyici.
Benim görebildiğim kadarıyla, birçok konuda ayakları yere sağlam basan bir vizyona sahip Numan Bey, ekonomi konularında henüz berrak bir duruş geliştirebilmiş değil. Aslında bu da gayet normal. Zira zor dönemden geçilirken bir de Numan Bey gibi eleştirinin yanına her seferinde sağlam bir öneri koymaya çalıştığınızda iş zorlaşıyor. Ekonomide düz bir patikada yürümüyoruz. Her kararın birçok artısının yanında yan etkileri de oluyor. Bu yüzden Türkiye'de siyasetçiler muhalefette söylediklerini iktidara geldikleri gün unuturlar. Zira hayaller bitmiş, gerçekler başlamıştır. Numan Bey bir bilim adamı olarak bu duruma düşmek istemiyor.
Zaten MÜSİAD'daki konuşması da doluydu. Ayrıca vicdanlı ve sorumlu bir konuşma idi. Doğruları takdir ediyor, yüksünmeden tebrik ediyor. Eleştirilerini de önerisini koyarak açık açık yapıyor. Anayasa değişikliği konusundaki berrak desteği ülkenin önünü açan kritik bir katkı olacak.
Kurtulmuş, 2001 krizi sonrasında uygulana gelen IMF patentli ekonomi modelini eleştiriyor. Programın belli alanlarda başarı getirdiğini tespit ediyor. Enflasyon düşmüş, bütçe açıkları çok azalmış, ihracat katlanarak artmış ve yüksek sayılacak büyüme kaydedilmiş. Ancak 'yan etkiler' ciddi ve artık 'bu programın, memleketin yeni gerçeklerine göre daha yerli bir duruşla yeniden kurgulanması gerektiğini' ifade ediyor. "Kazanımlardan bahsediliyor da yan etkilerden konuşmak sanki ilgililerin canını sıkıyor." diyor. Katılıyorum. Nitekim Başbakan uzun konuşmasında ihracattan bahsetti, ancak patlama yapan ithalata ve cari açığa hiç değinmedi. Keza krizden pozitif yönde ayrışarak çıktığımızdan ve bu yüzden kredi notlarımızın arttığından bahsetti, ancak işsizlik sorununa da değinmedi.
Bence bu konularla yüzleşmek gerek. Hem de hangi takvime göre, hangi stratejilere göre işsizliği nasıl yenecekleri konusunda topluma güven veren perspektifler sunulmalı. 'Ver gazı unuttur dış açığı ve işsizliği' mantığı yanlış. Tamam, karşımızda hanelerimize, mahremimize ve çocuklarımızın istikbaline göz diken oligarşik sömürgeciler var. Demokrasi mücadelesi ekmek kadar, su kadar gerekli. Ancak bu çözümcü vizyonu da görmek isteriz.
Ayrıca Numan Bey, modelin bölüşüm ve toplumsal adalet konularında da sıkıntılı olduğunu vurguluyor. 'Bugüne kadar özelleştirmelerden elde edilen tüm gelirler, neredeyse bir senedeki faizler kadar' tespit buradan geliyor. Yıllık faiz gideri 56 milyar lira. Özelleştirmelerden elde edilen tüm gelirler de 50 milyar dolar civarında. Sanırım bunu bir özelleştirme eleştirisi olarak değil, faiz soygununu deşifre etmek için ifade etti. Sadece 16 bin ailenin cebine giden bu kaynak için, 'bu taksimi kurt yapmaz, kuzulara şah olsa' diye ekliyor.
Ancak faiz soygunu konusunda Tayyip Bey'in başardığı büyük bir devrim var. En azından bu mekanizmayı yok edecek sürecin temellerini kalıcı olarak attı. Nitekim faizin milli gelirden aldığı pay bugün yüzde 5 bandında. 2001 yılında yüzde 15 idi. Faizin bütçeden aldığı pay da yüzde 80 bandından yüzde 33 bandına çekilmiş durumda. Yani geçmişte sadece faize giden bütçeden, şimdi büyük altyapı yatırımlarına kaynak ayrılabiliyor. Zaten doğası gereği devletin hiç borcu olmayacak, faiz gideri de sıfırlanacak diye bir hayal kurulmasın.
Bunların dışında Numan Bey ekonomik gidişatla ilgili on adet eleştiri/öneri sıralıyor. Bir dahaki yazıda bunları ele alacağım.
Zaman / İbrahim Öztürk
SON VİDEO HABER
Haber Ara