Haber Merkezi / TİMETURK
Geçen uzun yılların ardından Fadl, eğitimini üstün bir dereceyle tamamlamayı başardı. Fakir ebeveyni daha iyi bir gelecek umuduyla gözlerini ileriye dikiyor ancak süre uzadıkça annesinin gözüne yavaş yavaş umutsuzluk çöküyor.
Küçücük evinde, ipleri eğirerek geçimini sağlayan Fadl?ın annesinin dudaklarına umutsuzluk ve hüsran hâkim oluyor. Annesinin dudaklarından ?Oğlum hak ettiği işi yapamazsa ömrünün geri kalanını bizim yaşadığımız gibi bedbaht bir şekilde geçirecek.? sözcükleri dökülüyor.
Fadl?ın öğrenimi boyunca çektiği sıkıntıların ardından hak ettiği bir gelecek umuduyla gerçekte olan biten arasındaki aşılmaz mesafeyi sadece o değil, onun gibi milyonlarca Hintli Müslüman çekiyor.
Times of India gazetesi?nin ifadesiyle ?mahrumiyet?, son yıllarda ilim tahsilinde kat ettikleri onca mesafeye ve Hindular gibi başka din mensuplarıyla karşılaştırıldığında eğitime çok daha fazla önem vermelerine rağmen ülkedeki Müslümanların büyük çoğunluğunun hayatına hâkim durumda.
Peki, her zaman iyi eğitim, iyi bir iş anlamına geliyor mu?
Hint gazetesinin ortaya attığı soruya en iyi cevabı resmi kayıtlar ve istatistikler veriyor.
Hemen hemen bütün sayısal veri ve araştırmalar, Müslümanların ülkede, eğitime her geçen gün daha fazla önem vermelerine rağmen en yüksek işsizlik düzeyine sahip olduklarını gösteriyor.
Ulusal Araştırma Kurumu?nun farklı etnik ve dini kökene sahip toplulukların eğitim durumlarıyla ilgili iki farklı dönemde (1999-2000 ve 2004-2005) yaptığı araştırmaların sonucunda, 5-14 yaş aralığındaki Müslüman çocukların eğitiminde yüzde 12 oranında artış gösterirken bu oran diğer din gruplarında yüzde 9 düzeyinde kalmış. Müslüman kız çocuklarıyla ilgili olarak bu rakamın yüzde 16 düzeyine çıktığı ancak bu oranın diğer din gruplarında sadece yüzde 13 olduğu ifade ediliyor.
15-19 yaş aralığındaki gençlerin eğitim durumundaki artış, gerek kırsal bölgelerde gerekse kent merkezlerinde diğer dinlere mensup gençlerin oranlarını ikiye katlamış durumda. Aynı yaş grubundaki Müslüman kızların eğitim düzeyi, Hindu kızlarla karşılaştırıldığında daha hızlı bir artış göstermiş.
Ancak 20-24 yaş grubuna gelindiğinde durum farklılık arz ediyor. Kırsal bölgelerde yaşayan bu yaştaki Müslüman gençler, üniversitelere ciddi ölçüde ilgi gösterirken aynı şeyi kentteki Müslüman gençler için söylemek oldukça zor. Sebebi ise bu oranın kentlerde düşüm olması. Çünkü bu gençler, söz konusu yaşlarda okul sıralarından uzaklarda geçim derdine düşüyor.
Dinin ne?
Gazete dönüp yeniden soruyor: İyi eğitim, iş bulmak anlamına geliyor mu?
Ulusal Araştırma Kurumu?nun raporları farklı bir tablo sunuyor bizlere.
1993-1994 yılları ile 2004-2005 yılları birbiriyle karşılaştırıldığında, lise diploması sahibi Hindu gençlerin aynı seviyedeki Müslüman gençlere nazaran çok daha kolay iş buldukları ortaya çıkıyor. Örneğin bu eğitim düzeyindeki Hinduların iş bulma oranı yüzde 6 iken Müslüman gençlerde bu oran sadece yüzde 3 düzeyinde.
Başka rakamlar orta ya da yüksek eğitim görmüş Müslümanlar arasındaki işsizlik oranının Hindulara nazaran çok daha fazla olduğunu gösteriyor. Hindular arasındaki bu oran yüzde 7 iken Müslümanlar arasındaki işsizlik oranı yüzde 15.
Times of India, bunun, Müslüman gençlerin her geçen gün eğitim seviyesinin yükseliş gösterirken iş bulabilmelerinin aynı oranda gerçekleşmediği anlamına geldiğini belirtiyor.
Nedenlerden biri, içinde bulunulan maddi zorluklar nedeniyle öğrencilerin eğitimlerini tamamlayabilme imkanını bulamaması. Diğer bir faktör olan ?ırkçılık?, üniversite mezunu Müslüman gençlerin iş bulamamasındaki en büyük engel. Artık şu söz, insanlar arasında neredeyse deyim haline gelmiş: ?Daha yeterli olup olmaman o kadar önemli değil. Bana dinini söyle, sana hak ettiğin işi söyleyeyim.?
Bıktırıcı fakirlik
?Asya Çağı? ve ?Dikan Cronicle? adlı süreli yayınların genel yayın yönetmeni Ekber, Hint Müslümanlarının giderek kötüleşen ekonomik durumlarıyla ilgili şu yorumu yapıyor: ?Müslümanlar, Hint Ekonomik mucizesini yaratmada başrol oynamasına rağmen son derece derin bir fakirlik yaşıyor ve bu fakirliğe bir son vermek istiyorlar.?
Ekber?in ifadelerine göre ?Müslüman çocuk, 1992?de yavaş yavaş bir cennete dönüşmeye başlayan bir Hindistan görüyordu. Ancak büyüdüğünde kimse ona bu cennete girmesine vize vermediği gibi ekonomik büyümenin tadını çıkarmasına da izin vermedi.?
Ekber sözlerini şöyle sürdürüyor: ?Başkaları yeni ufuklara doğru yelken açarken, ona zımnen, içinde bulunduğu ekonomik koşullarla yetinmesini söylüyorlar.?
Hindistan Müslümanları, 1.1 milyarlık bir nüfusa sahip ülkede 140 milyonluk bir kütleyi oluşturuyor. Müslümanlar, hükümetin 2006 yılında hazırlattığı raporlarda da açıkça itiraf ettiği gibi ekonomik ve toplumsal açıdan yıllardır ihmal ediliyorlar.
