Cemal Uşşak yazdı...
2001 yılından bu yana İstanbul'da İsveç Başkonsolosu olarak görev yapan Ingmar Karlsson, sıradışı entelektüel bir diplomat.
Kendisinin tercihi mi, yoksa ülkesinin tensibi bilemiyorum ama, büyükelçi unvanına sahip olduğu halde İstanbul'da görev yapıyor olması İstanbul'un gerçekten 'Avrupa Kültür Başkenti olmaya layık olmasının bir göstergesi olarak anlaşılabilir.
1984 yılından bu yana, beş tanesi Türkçe'ye kazandırılmış, her biri derin tetkiklere ve objektif analizlere dayalı, 13 değerli kitaba imza atmış. Şahsi kanaatime göre, kendisinin özellikle, 'İslam ve Avrupa' (1994), 'Din, Terör ve Hoşgörü' (2004) kitapları dolayısıyla İslam Dünyası ; 'Avrupa ve Türkler' kitabı dolayısıyla de tüm Türk milleti kendisine minnettarlık hissetmelidir. (*) Karlsson, Batıda Müslümanlarla ve İslamiyet ilgili yüz yılların birikimi olarak süregelen ön yargılara, özellikle 11 Eylül sonrası artan İslamofobia olgusuna karşı, gayet inandırıcı delil ve izahlarla cevaplar veriyor. Umarım bir gün İslam dünyasının ileri gelen siyasetçileri ve entelektüel simaları bunu fark ederler ve kendisine layık olduğu değeri ve ödülü verirler.
'Avrupa ve Türkler' kitabı ise, gerçekten Türkiye'nin AB yolundaki zihinsel engelleri aşmada en ziyade işine yarabilecek bir kitaptır. Bendeniz eğer etkili veya yetkili bir makamda olsam, bu kitabı belli başlı Batı dillerine ama özellikle İngilizce'ye, Fransızca'ya ve Almanca'ya tercüme ettirerek, milyonlarca nüsha bastırıp Avrupa'da hem aydın çevrelerde, hem de halk kitlelerinde okunmasını temin ederdim.
AB nezdindeki lobi faaliyetleri için, milyon Euro'luk bütçeleri fütursuzca harcayanlar bakalım bu kitabın ne zaman farkına varacaklardır. Ekim sonu itibariyle, başkonsolosluk görevini halefi Torkel Stiernlöf'e devredip kariyerine akademik dünyada devam edecek olan Karlsson, geçtiğimiz günlerde CİHAN Haber Ajansı'na bir mülakat verdi ve Türkiye üzerine çarpıcı değerlendirmelerde bulundu.
Karlsson, bu sütunda iki hafta önce bahse konu ettiğim Frankfurt Allgemeine Zeitung'un Türkiye muhabiri R. Hermann gibi, Türkiye'de laikliğe yönelik bir tehdit bulunmadığını, asıl tehdidin kökten laikçilik olduğunu söylüyor. Din üzerinden siyaset yapma ile ilgili olarak önemli bir iddiada bulunuyor:
'Seçimlere dinî bir programla girecek bir parti yüzde 10 barajını asla aşamayacaktır'. Türk toplumundaki değişimin istikametini ise Karlsson şöyle görüyor: 'Daha demokratik ve muhafazakâr bir toplum.' Asıl çarpıcı ikazı ise CHP'ye. Yaşanmakta olan değişimin CHP Genel Başkanı Deniz Baykal'ın aleyhine olduğunu söyleyen Karlsson şamar gibi bir hatırlatmada bulunuyor:
'Baykal, seçim kazanmak istiyorsa kendine yeni bir halk bulmalı.'. Ingmar Karlsson dostumuz tespitinde gayet haklı. Ancak yanıldığı küçük ve önemli bir nokta var. O da Deniz Baykal'lı CHP'nin şimdiye kadar hiç böyle bir hedefinin ve programının olmadığı hususu.
Kendisi, CHP'yi ismen olsun benzeri Batılı siyasi partiler gibi, seçim kazanma ve iktidara yürüme gibi bir hedefi olduğunu sanıyor. Ama mirim, burası Türkiye. Burada her zaman görünen gerçeği aksettirmez. Sahi, vehimlerle ma'lül rejim tehdidi algılamalarına dayalı bilgilerle muhalefet yapmayı marifet sayan CHP'nin bir iktidar hedefi yoksa, dolayısıyla geniş halk kitleleri ile bir alışverişi söz konusu değilse, CHP'nin Türk siyasetindeki gerçek fonksiyonu nedir?
Acaba gerçek fonksiyonu, içeride kendisini sistem muhafızlığı konumuna oturtan bir 'kemiye- i kalile' (Azınlığın azınlığı) bir grup veya başka güçler adına merkez-sağ iktidarları frenleme adına iş gören bir 'denge projesi' olmasın! (*) Meraklısına not: Sayın Karlsson'un kitapları Türkiye'de Turan Kayaoğlu çevirisiyle Homer Kitapevi tarafından basılmıştır.
BUGÜN
