Devlet Bakanlığı: İsrail?i Eleştirmek = Yahudi Düşmanlığı?
Jim Lobe*
Yıllık ?Çağdaş Küresel Yahudi Düşmanlığı?nın Perşembe günü yayınlanan en son baskısında Devlet Bakanlığı ? ve dolayısıyla ABD hükümeti ? uzun süreli neo-muhafazakâr öğretiye giderek daha da yaklaşıyor: İsrail veya İsrail politikalarının sıkı sık eleştirilmesi her zaman olmasa da genelde Yahudi Düşmanlığı olarak anlaşılıyor. Rapor aynı zamanda İsraillilerin İşgal Edilmiş Bölgelerdeki Filistinlilere davranışını Güney Afrika Cumhuriyetinde uygulanan ırk ayrımı ile karşılaştırılmasının ? eski Başkan Jimmy Carter?in 2006?da yazdığı ?Filistin: Irk ayrımı değil Barış? kitabında bahsettiği gibi ? aynı zamanda Yahudi Düşmanlığı anlamına gelir. Son beş yılda özellikle Demokrasileri Savunma Vakfı, National Review Online ve Wall Street Journal editör sayfalarının çabalarıyla yoğun olarak dile getirilen başlıca neo-muhafazakâr tema İsrail?in eleştirilmesi olarak ifade edilen Yahudi düşmanlığının yetişme zemini olarak Birleşmiş Milletlere odaklanıyor.
?Yahudi Düşmanlığının Çağdaş Şekilleri? başlıklı raporun giriş bölümünde öne sürülen iddia şöyle:
?Yahudi Düşmanlığı uygulanan bir fenomen olarak ispatlanmıştır. Yahudi düşmanlığının yeni şekilleri geliştirilmiştir. Genellikle geleneksel Yahudi karşıtlığı unsurlarıyla işbirliği yaparlar. Bununla beraber, yeni Yahudi karşıtlığının göze çarpan özelliği Siyonizm ya da İsrail politikasının eleştirisidir ki bu ? bilerek veya bilmeyerek ? tüm Yahudilere karşı İsrail?i ve İsraillileri şeytanlaştırarak önyargıyı yayma ve İsrail?in görülen hatalarını Yahudi karakterine bağlama etkisine sahip.
?Yeni Yahudi karşıtlığı Ortadoğu?da ve Avrupa?daki Müslüman topluluklarda ortaktır ancak bu topluluklarla sınırlandırılmamıştır. Örneğin, çeşitli Birleşmiş Milletler yapıları her yıl pek çok durumda İsrail?in insan hakları ihlali ve iddia edilen zulümlerinin sansasyonel raporları olan komisyon soruşturmalarında sorgulanıyor. BM sistemi içinde tek hedefi kötü İsrail davranışında neler olduğunu varsayan raporlamalar yapan çeşitli yapılar kuruldu. Bu tür hareketlerin güdüsü Orta Doğu?daki diğer milletlere şiddete başvurmak yerine endişelerine gönderme aracı olarak kabul edilebilir araçlar olduğunu göstermek veya diğer yasal sonuçları takip etmek için hemen bir krizin fitilini çekmek olabilir. Ancak İsrail?i ara vermeden eleştirmenin toplu etkisi ciddi ihlallerin görsel suçlusu olan rejimlere dikkat çekmede başarısız olmasıyla birlikte Yahudi devletinin başkalarının haklarını ihlalde en büyük kaynak olmasa da kaynaklardan biri olması kavramını vurgulamada etkisi var ve dolayısıyla bilerek veya bilmeyerek Yahudi düşmanlığını teşvik ediyor.
?Çağdaş İsrail politikası Nazilerinkiyle karşılaştırıldığında giderek ortak yönleri çıkıyor. Siyonizm ya da İsrail eleştirisi olarak ifade edilen Yahudi karşıtlığı Yahudi düşmanlığının geleneksel şekillerinden daha güç anlaşıldığından mahkûm edilmekten kurtuluyor ve Yahudi düşmanlığı tavırları yapanın bilinçli niyeti olmayabilir düşüncesi yaygınlaşıyor. İsrail?in politikaları ve uygulamaları herhangi bir ülkeninki ile aynı sorumlu eleştiri ve araştırmaya tabi olabilir. Aynı zamanda İsrail?i eleştirenler Yahudi düşmanlığını yaygınlaştırabilecek hareketlerinin etkisini düşünmekle sorumlular. Zaman zaman İsrail?e karşı düşmanlık genel olarak Yahudilere uygulanan fiziksel şiddete dönüşüyor. Örneğin 2006 yazında Hizbullah ve İsrail arasındaki ihtilaf sırasında dünya çapındaki Yahudi düşmanlığı olaylarında ciddi bir patlama vardı.? [İtalik yazılar eklendi.]
Elbette bu analizi kıdemli siyasi kişiliklerin, neo-muhafazakâr grupların (FDD veya Amerikan Girişimciler Kuruluşu gibi) ve Amerika ile Avrupa medyasının İslam, Müslümanlar veya Arap ve İslam dünyasındaki çeşitli İslami siyasi hareketler hakkında özellikle bu aktörlerin İslam korkusunu ?teşvik etmede hareketlerinin etkisini düşünme sorumluluğu bağlamında kullandığı konuşma diline uygulamak ilginç olacaktır. [Sanırım raporun yazarı teşvik etmekten ziyade ?yaygınlaştırmada? demek istemiştir.]
Avrupa Irkçılık ve Yabancı Düşmanlığı Gözlemleme Merkezi (EUMC) tarafından kurulan Yahudi karşıtlığı tanımını kendi analizinde uygulamayı amaçlıyor. Ama aslında özellikle BM konferanslarıyla, raporlarıyla ve BM Özel Raportörlerin İsrail?in İşgal edilmiş Bölgelerde Filistinlilere davranışını Yahudi düşmanlığı anlamına gelen ırk ayrımı ile karşılaştırıldığı raporlarıyla ilgili çeşitli noktalarda yaptığı önerilerle daha da ötesine gidiyor. Bununla beraber, Carter belki de raporun kapsamı Amerika Birleşik Devletlerindeki Yahudi karşıtlığını kapsamadığından bahsetmiyor. Kapsasaydı o da ? Siyonizm sevgisine zıt olan ? Hıristiyan Sağının Yahudi düşmanlığına gönderme yapacaktı ve bu da Cumhuriyetçi yönetim için iyi olmayacaktı diye düşünüyorum. Tim LaHaye, Pat Robertson, ve Jerry Falwell gibi Yahudi düşmanları Yahudi düşmanlığı ile İsrail eleştirisini eşit sayanlar için biraz meydan okuma gösteren dini nedenler için İsrail?in özellikle Büyük İsrail?in en gayretli destekleyicilerinden biri olabilir. Bununla beraber, bu muamma 25 yıl önce Irving Kristol Yahudilerin Hıristiyan Sağı ile Yahudi düşmanlığı inançlarına rağmen bir müttefiklikle endişelenmemeleri gerektiğini vurguladığında neo-muhafazakârlar gene de endişeleniyordu. 1990ların başlarında ?Neden bizim için problem olsun??diye yazdı. ?Onların dini ama bizim İsrail?imiz.?
Gelecek hafta ?Cihat ve Yahudi Düşmanlığı: İslamcılık, Nazicilik ve 9 Eylül Kökleri? isimli kitabın yazarı olan Alman tarihçi Matthiias Kuentzel?in katıldığı ?Yahudi Düşmanlığı ve Terör Savaşı? konulu Çarşamba günündeki toplantıdan önce rapor çıktı. AEI tanıtıcı yazısında belirtildiği gibi, yazarın ?merkezi tezi çağdaş İslamcı Yahudi karşıtlığının İkinci Dünya Savaşı esnasında Orta Doğu?da kurumlaştırılan ve pek çok durumda Nazilerden doğrudan ideolojik, siyasi ve mali destek alan ve hala aktif olan örgütler ve bireyler sayesinde o zamandan beri daha da gelişen Üçüncü Krallıktan doğrudan geliyor. AEI üyeleri Michael Ledeen ve Michael Novak (1981?de kişisel olarak beni başka AEI seminerinde gizli zulüm hapislerinden birinden ? Jimmy Carter?in baskısı sonucu ? çıkışından sonra en ünlü kurbanlarından biri Jacobo Timerman tarafından iddia edildiği gibi Arjantin askeri cuntasının bir neo-Nazi rejimi olarak sayılamayacağını temin ettiler) sunumdan sonra yorum yapacaklar.
*Jim Lobe özellikle neo-muhafazakârların Bush yönetimi üzerine etkisini konu alan dış siyaset üzerine haber yapmakla ünlüdür. Uluslararası haber ajansı Inter Pres Service (IPS)?in Washington Büro Şefi olan Lobe aynı zamanda In Focus, Alternet, Tompaine.com için Dış Politika konularında yazmaktadır ve ABD?nin Irak?ı işgali için motivasyonlarıyla ilgili BBC ve ABC televizyon belgesellerinde yer almıştır.
Bu makale Hale Akman tarafından TİMETURK için tercüme edilmiştir.
