İngiliz, Fransız ve Avustralyalı gezegen bilimcilerden oluşan uluslararası araştırma ekibi, geliştirdikleri bilgisayar simülasyonları sayesinde, genç yıldızların etrafında disk halinde bulunan gaz ve toz bulutlarının, zamanla disk halkası çevresinde oluşan "toz tuzakları" sayesinde daha büyük kütle yapılarını şekillendirdiğini keşfetti.
Bilim adamları bugüne dek mikron büyüklüğündeki tozların nasıl birkaç santimetrelik öbeklere dönüştüğünü açıklamakta zorlanmazken, bu öbeklerin nasıl taş büyüklüğündeki kütlelere dönüştüğünü ve ardından gezegene benzer yapıları ve gezegenleri meydana getirdiğini açıklarken iki tip sorunla karşı karşıya kalıyordu.
Bu sorunlardan ilki, toz parçaları üzerindeki gaz çekiminin, tozanları devamlı merkezdeki yıldıza yaklaştırarak diskten koparması, dolayısıyla daha büyük kütlelere entegre olmasını engellemesi, ikincisi de tozan öbeklerinin çarpışmalar sonucu parçalanıp küçülmesiydi.
Bilim adamları oluşum diski içinde bu sorunlarla karşılaşılmayan yegane bölgenin, "toz tuzağı" olarak adlandırılan yüksek basınç alanları olduğunu tespit etti. Bu bölgelerin sürüklenme hızını yavaşlatarak tozların birikmesine imkan verdiği ve düşük hız nedeniyle öbeklerin parçalanmasına yol açmadığı gözlendi.
Araştırmanın sonuçları İngiliz Kraliyet Gökbilim Derneği yayını "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society" dergisinde yayınlandı.
