Zeydîlik, adını Zeyd bin Ali Zeyn el-Âbıdîn' den alan bir grup şiâ mensubu ile birlikte Hz. Hüseyin'in torunlarından Zeyd bin Ali'nin Emevî halifesi Hişam'a karşı ayaklanması sonucu ortaya çıkan Şii mezhebidir.
Zeydî fıkhının tâkipçileri diğer Şiî mezheplerinde olduğu gibi ilk dört imamı kabul ederler ancak beşinci imam olarak Muhammed el Bakır yerine kardeşi Zeyd bin Ali'yi kabul ederler. İmâmı ve kurucusu olan Zeyd bin Ali Zeyn el-Âbıdîn bin Hüseyin önce babası Ali Zeyn el-Âbıdîn bin Hüseyin sonra da kardeşi İmam Muhammed Bakır'dan okuyarak yetişti.
Zeydîler fıkıh açısından Sünni mezhepleri olan Hânefîlik ve Şafiîlik ile Şiîliğin Câferî fıkhına, itikad veya kelâm açısından Zeydîler diğer Şiî mezheplerinde olduğu gibi Mutezile'ye yakındırlar.Zeydiye Mezhebi, Kur'ân, Sünnet, icma, istihsan, kıyas, maslahat-ı mürsele ve akıl delillerini kabul eder. Bu mezhep, içtihada büyük önem vermiş, ictihad kapısının kapanmadığını benimsemiş, böylece çok sayıda müctehid yetiştirmiş ve sünnî mezheplerden de istifade etmiştir.
İlk Zeydî devleti M.S. 864 yılında Alavîler tarafından Taberistan'da (Hazar Denizi'nin güney kıyı şeridinde) kurulmuş ve liderlerinin 928'de Samanîler tarafından öldürülmesine kadar da varlığını sürdürmüştür. Kırk yıl sonra devlet Gilan'da (Kuzeybatı İran) yeniden kurulmuş ve 12. yüzyıla kadar da ayakta kalmıştır.
Zeydîler Yemen'de hakim dini gruptur ve Zeydî liderler yönettikleri topluluklar tarafından "Halife" ünvanıyla anılırlar. Yemen'in yöneticisi Al-Hadi Yahya bin al-Hussain bin al-Qasim ar-Rassi, Muhammed'in torunu olan bir halife olarak bilinirdi. Sistem 20. yüzyılın ortalarına 1962'deki devrime kadar böyle sürmüştür.
Günümüzde Zeydiyye Mezhebi Yemen haricinde, Umman, Suudi Arabistan olmak üzere birçok ülkede taraftarı olan bir mezheptir. Yemen nüfusunun (23.833.000) yaklaşık % 30'unu oluşturan 7.150.000 kişi Zeydiyye mezhebine mensuptur.Suudi Arabistan'ın % 5.5 (1.200.000) ve Umman'ın % 2.2 (60.000) Zeydi'dir.
