TIMETURK | HABER MERKEZİ
Tarihçi Murat Bardakçı, bugünkü köşesinde Hürriyet Yazarı Ertuğrul Özkök'ün "Kızılelma" ifadesinin tanımlama şeklini eleştirerek, Fransız edebiyatından bir örnek verdi ve "Fransız “Zalim askerlerin böğürtüsünü işitin... Kan dökelim, oluk gibi akıtalım...” diye haykırırken hiç kimse işgüzarlık edip “Aman ne kadar ayıp” diye düşünmüyor... Kendi kültüründen uzak olmanın bundan daha mükemmel örneğini zor bulursunuz!" dedi.
Özkök, Malazgirt Zaferi'nin 946. yıldönümü sebebiyle düzenlenen törenlerde konuşan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın konuşması sırasında okuduğu “Malazgirt Marşı” isimli şiirin içerisinde geçen “Kızılelma” sözü için "Yeryüzündeki Türkler'in birleşip kuracakları, nerede olduğu bilinmeyen ülküsel ülke yani Turan" tanımlaması yaptı.
Bardakçı ise "bu tarifin her yanının yanlışlıktan döküldüğünü" belirterek şunları yazdı:
"KIZILELMA ÜLKÜ, TURAN İSE ÜLKEDİR"
Ertuğrul ağabeyin yanlışlıktan her tarafı dökülen bu tarifi hangi internet sitesinden aldığını bilmiyorum ama düştüğü büyük hatâyı kısaca ifade edeyim: “Kızılelma” Türkler'in geçmişi asırlar öncesine dayanan tarihî ülküsüdür, “Turan” ise “muhayyel”, yani hayalî bir Türk ülkesidir. Daha açık şekilde ifade edeyim: Kızılelma başka, Turan başkadır! Kızılelma ülke değil ülkü, Turan da ülkü değil ülkedir!
"ARAŞTIRSAYDINIZ İKİ DAKİKANIZI ALIRDI!"
Bu konuda en geniş araştırmayı yapıp yayınlayan rahmetli üstad Orhan Şaik Gökyay, Kızılelma'yı kısaca “Türk cihan hâkimiyeti idealini ‘sembolik' olarak ifade eden bir kavram” diye ifade eder. Bunun böyle olduğunu öğrenmek için Gökyay'ın önce makale olarak kaleme aldığı, sonra “Destursuz Bağa Girenler”in ikinci cildine koyduğu makalesini ama bunları arayıp bulmanın vakit alacağı düşünüldüğü takdirde yine Orhan Şaik Bey'in İslâm Ansiklopedisi'ne yazdığı ve internette de serbestçe ulaşılabilen “Kızılelma” maddesini birkaç dakikalığına okumak kâfidir.
"ZAFERİN YILDÖNÜMÜNDE AŞK ŞİİRİ Mİ OKUSALARDI?"
Kaldı ki, Malazgirt zaferinin yıldönümü töreninde o zafer için yazılmış en meşhur şiirin değil de aşkı terennüm eden gazellerin, meselâ Nedîm'den “Gidelim serv-i revânım yürü Sâdâbâd'e”nin yahut Vâsıf'ın “O gül endâm bir al şâle bürünsün yürüsün / Ucu gönlüm gibi ardınca sürünsün yürüsün”ün mü okunması gerekirdi?
***
"KÜÇÜMSENMEMESİ GEREKİR"
Sadece biz Türkler'in değil, hemen her milletin kültüründe Kızılelma benzeri hayaller vardır. Bu hayaller gerçek olamayacakları gayet iyi bilinmelerine rağmen birer hatıradır, edebiyatta ve tarihte geniş yer tutarlar ve aklıbaşında hiç kimse bu hatıraların hakikat olmasına çalışılacağını düşünmez, küçümsemeye de kalkmaz. Böyle bir işe kalkışmazlar, zira kendi kültürüne âşinadırlar ve en azından “ülkü” ile “ülke”yi karıştırmayacak seviyede bilgi sahibidirler!
"KENDİ KÜLTÜRÜNÜZE UZAKSINIZ"
Geçmişi asırlar öncesine dayanan Kızılelma'ya verip veriştirenler, aydınlanmasına, düşünce sistemine ve lâikliğine hayran oldukları Fransa'nın millî marşı “La Marseillaise”in nakaratını herhalde biliyorlardır: Melodisi çok güzel ama sözleri o nisbette felâket olan La Marseillaise'in nakaratında “Aux armes citoyens / Formez vos bataillons / Marchons, marchons / Qu'un sang impur / Abreuve nos sillons”, yani “Silâh başına vatandaşlar / Taburlarınızı kurun! / Yürüyelim, yürüyelim ki onların saf olmayan kirli kanları sabanların tarlalarımızda açtığı yarıkları sulasın” denir... Fransız “Zalim askerlerin böğürtüsünü işitin... Kan dökelim, oluk gibi akıtalım...” diye haykırırken hiç kimse işgüzarlık edip “Aman ne kadar ayıp” diye düşünmüyor; bizde ise tarihî bir hatıranın, bir sembolün bahsinin geçmesi “Eyvaaaah!” dedirtiyor...
Kendi kültüründen uzak olmanın bundan daha mükemmel örneğini zor bulursunuz!
