Deobandi hareketi, 1866 yılında Hindistan'da Muhammed Kasım Nanautavi've Raşid Ahmed Gangonı tarafından temelleri atılımış İslami harekettir. Seyyıd Ahmed Han'ın modernıst İslam anlayısına karşı doğmuş ve Güney Asya'ya yayılmıştır. Ümmetçi bir anlayış benimseyen hareket, Saf İslama dönmeyi amaçlamaktadır.
Özellikle Hindistan, Pakistan, Afganistan ve Bangladeş merkezli olup, son zamanlarda Birleşik Krallık'a ve Güney Afrika'ya da dağılmıştır.
Hareket Şah Veliullah (1703-1762) adındaki alimin ruhaniyeti tarafından ilham almış, İngiliz hakimiyetine karşı yapılan başarısız isyandan on yıl sonra 1866 kurulmuştur.
Bu oluşum, Müslüman toplumların her alandaki çöküşünün temel sebebini materyalist Batı'nın ahlaki yozlaştırmasına ve Hinduların yoz pratiklerine bağlamakta ve İslam'ı, İslam dışı tüm inanç ve uygulamalardan arındırmayı hedef almaktadır. Daru'l-Ulum, kurulmasından sonra geçen kısa süre içinde Hindistan'ın değişik bölgelerinde şubeler oluşturmuştur. 1875 yılında Batılı tarzda eğitim için kurulan Aligarh Üniversitesi'nden sonra, Deobandi okulları Batı karşıtı eğitimin geleneksel merkezleri haline dönüşmüştür.
Cihatçı söylemine rağmen Daru'l-Ulum, bugüne kadar herhangi bir askerî eğitim veya silahlı eyleme karışmamasına rağmen bu okula bağlı başlıca gruplar vardır ve bu gruplar Keşmir merkezli olarak faaliyet göstermektedir. Hareketü'l-Mücahidin, Harekatü'l-Ensar, Haraketü'l-Jihad el-İslami, başlıca Deobandi silahlı gruplarını oluşturmaktadır.
