İçerisinde bulunduğumuz koronavirüs salgınının bitiminde insanlar kendilerini doğanın kucağına atmak için dört gözle bekliyor. Bu mekanların en önemlileri arasında göl bölgeleri geliyor.
Burdur Gölü, yağışlar, mevsimlik ve sürekli akarsular ile yeraltı sularından beslenen tektonik kökenli bir kapalı havza gölü. Türkiye'nin yüz ölçümü bakımından yedinci en büyük, tuzlu göller arasında ise üçüncü büyük göl . Havzada en önemli ekonomi sektörü %41 ile tarım ve hayvancılık, tarımın ise %54'ü sulu olarak yapılıyor . Havzada tarımsal sulama sebebi ile gölü besleyen akarsular üzerine yapılan barajlar ve yeraltı su kaynaklarına açılan kuyular sebebi ile gölü besleyen sular göle ulaşamıyor. Yıllık toplam yağış miktarı ortalamasında bir düşüş olmamasına rağmen yüzey ve yeraltı suları kullanımı gölün 1987'den beri sürekli su kaybetmesine yol açıyor, bu kayıp son 20 yıldır sularının ⅓'üne ulaşmış durumda (Ataol 2010). Buna rağmen göl ve gölün su toplama havzası nesli tehlike altında olan 24 kuş, 4 balık ve 2 kelebek türü ile Burdur Gölü Önemli Doğa Alanı'nı (ÖDA) ve Önemli Kuş Alanı'nı oluşturuyor.
ALANA ÖZET BAKIŞ
Burdur Gölü Alt Havzası, Burdur il merkezi, Isparta Keçiborlu ve Gönen ilçe sınırları içinde yer alıyor. Havza 144,269 kilometrekarelik Burdur Gölü alanıyla birlikte toplam yaklaşık 1671,025 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahip . Göller Yöresi'nde yer alan Burdur Gölü, kuzeybatıdan Söğüt Dağı, güneydoğudan Suludere-Yayladağ Tepeleri, güneybatı ve kuzeydoğudan ise geniş alüvyal düzlükler ile çevrili tektonik bir göldür. 40 metre ortalama derinlik ile Anadolu'nun en derin göllerinden olan Burdur Gölü'nü (en derin yeri 80 metre yağışlar ve yeraltı suları ile birlikte Bozçay, Kravgaz, Kurna, Çerçin, Lengüme ve Büğdüz akarsuları besliyor. Bu akarsuların debileri düşük ve yazın kuruyorlar. Burdur Gölü kapalı bir havzada yer alıyor, yani kendini besleyen sular denize ulaşmıyor.
KUŞLARA KUCAK AÇIYOR
Burdur Gölü kuşlar için hem üreme hem de kışlama döneminde son derece önemli bir sulak alandır. Gölde üreyen kuş türleri arasında nesli küresel ölçekte tehlike altında olan dikkuyruk (Oxyura leucocephala) bulunmaktadır. Göl yakın geçmişe kadar dikkuyruğun dünya nüfusunun yüzde 70'inin kışladığı bir alan durumundayken son yıllarda türün sayısı oldukça düşmüştür. Çamurcun (Anas crecca), fiyu (Anas penelope), elmabaş patka (Aythya ferina), küçük kuğu (Cygnus columbianus), sakarmeke (Fulica atra), macarördeği (Netta rufina) ve kara boyunlu batağan (Podiceps nigricolis) türleri kış mevsimini alanda geçiriyorken, kır incirkuşu (Anthus campestris), kocagöz (Burchinus oedicnemus), kızıl şahin (Buteo rufinus), leylek (Cicconia cicconia), ak pelikan (Pelecanus onocrotalus), flamingo (Phoenicopterus roseus), kaşıkçı (Platalea leucorodia), ve mahmuzlu kızkuşu (Vanellus spinosus) da alanda üreyen kuş türlerinden.
