Abdühallak Gaddur, "2 yıl önce arkadaşıma ait tır dorsesini almaya giderken, Esed rejiminin Tadif bölgesinde ilerlemeye çalıştığı esnada yaralandım." dedi.
Kafası, ayakları ve ellerinden yaralandığını ifade eden Gaddur, “Bir kişi geldi ve beni hastaneye kaldırdı. Hastanede gerekli tedaviyi gördüm. Çatışma olan bölgeden taşındım." diye konuştu.
Protez el takılması için çok kapı çaldığını ancak olumsuz yanıt aldığını belirten Gaddur, "Yarım kalan hayatımı tamamlamak için çaba gösteriyorum. Nereye gidersem gideyim, çok söz verdiler protez takmak için ama şu ana kadar hiçbir şey olmadı." ifadelerini kullandı.
Beşşar Esed rejiminin saldırısında ellerini kaybeden Abdülhallak Gaddur'un her işini "ellerim oldular" dediği çocukları yapıyor. Gaddur ailesi, protez takılması için yardım bekliyor.Gaddur, "11 ve 12 yaşında iki çocuğum var, Şeyma ve Muhammed. Anneleri terk ettikten sonra ellerim oldular. Ellerime protez taktırıp, diğer babalar gibi çocuklarımın güvende olduklarını göstermek istiyorum. Çocuklarımla çok ilgilenemiyorum. Onlar benimle ilgileniyor. Eğitimlerine destek olamıyorum. Oğlum çarşıya çıktığımızda aldığımız şeyleri taşımamda yardımcı oluyor. Ben hüzünleniyorum. Hala sesimi duyan yardımsever insanlar var. Umutluyum. Bazen de beni hor görüyorlar. O zaman ümitlerim yitiyor" dedi.
12 yaşındaki Muhammed de "Eğer babam çarşıya çıkarsa onunla beraber gidiyorum. Eşyalarını taşıyorum. Yemek yemek isterse yediriyorum. Giymek isterse giydiriyorum. Abdest almak isterse suyunu döküyorum. Ne isterse yapmaya çalışıyorum." şeklinde konuştu.
Muhammed, babasının ellerini kaybetmeden önce dükkanı olduğunu, çalışabildiğini belirterek, "Şu an işi yok. O bize, biz ona bakıyoruz." dedi.
Küçük Muhammed, "Hedefim çok iyi okuyup güzel imkanlar edinip babama protez yaptırmak. Eğer yardım eden olmazsa, yine de Allah bizimle." ifadelerini kullandı.
