Filim yazarı Gerhard Spörl tarafından 't-online.de' haber sitesi için kaleme aldığı, ‘Çin'in sessiz işgali' makalesinde, Çin'i ABD ve Sovyet emperyalizmi ile karşılaştırıyor. Yazar, Çin emeryalizminin bir ülkeye, köprü, enerji santralleri ve havaalanı yapımlarıyla girdiğini söylüyor. Pekin yönetiminin, 'İpek Yolu' projesini bu yüzden büyük önem verdiğini belirtiyor.
Makalenin çevirisi şöyle:
Çin, ekonomik olarak Batı'yı fethetmeye devam etmek istiyor, tarihin en büyük kalkınma programlarından biri olan yeni ‘İpek Yolu'nda olan budur. Ancak 900 milyar dolarlık mega projenin nedenleri ve planları nelerdir?
Bir köprü olabilir mi? Enerji santrali mi, havaalanı mı? Çin emperyalizmi, birçok ülkeye krediye dayalı işbirliği sunmaktadır.
Temelde, ABD emperyalizmi dünyayı ekonomik olarak ele alıyor, demokrasiyi yayıyormuş gibi yapıyor. Nitekim, ulusal şirketleri satın alan ya da piyasaya sürdükten sonra piyasadan çıkmaya zorlayan kâr amacı gütmeyen şirketlerinin önünü açmaktadır. Amaç, dünya hâkimiyetidir.
Japonya ve Almanya, ABD emperyalizminin stratejisinin başlıca örnekleriydi. Savaşı kaybeden bu iki ülke, ABD emperyalizmine kolay av oldular.
Diğer tarafta 1945'te Doğu ve Güneydoğu Avrupa'da Sovyet emperyalizmi de vardı.
SOVYET VEYA ABD
EMPERYALİZMİ
Her iki emperyalizm biçimini çocukluktan biliyordum. Bölgesel sınırın nerede olduğunu, kapitalizm ve komünizm arasındaki arayüzde büyüdüm. ABD emperyalizminin yapısal şiddetinin çok az olduğunu farkettim. Sovyet emperyalizminin yapısal şiddetinin bir miktarını farkettik, çünkü diğer Almanya'ya gitmemize izin verildi, ancak akrabalarımıza değil.
Emperyalizm her zaman var olmuştur ve muhtemelen her zaman var olacaktır. Çoğunlukla diğerlerinden üstün ülkeler tarafından uygulanmaktadır: askeri, ekonomik ve çoğu zaman kültürel.
ÇİN ÜÇÜNCÜ TARAFA GİDİYOR
Bir sonraki emperyalizm Çin'den geliyor. Onun modeli: tek-parti diktatörlük artı devlete yönelik kapitalizm. ABD ve Sovyet emperyalizminin bir sentezi var. Biri kapitalizmden, diğeri diktatörlükten geliyor. Çin, ikisinin tarihinden öğrendi. Üçüncü tarafa gidiyor.
Bu emperyalizm aynı zamanda güzel bir işbirliği şeklidir: sizin için liman ve kanallar, yollar ve enerji santralleri, demiryolları ve havaalanları inşa ediyoruz. Altyapınıza yatırım yapıyoruz ve bize teminat veriyorsunuz. Ve kredilerinizi ödeyemiyorsanız, limanı ve elektrik santralini sökeceğiz.
YENİ İPEK YOLU PROJESİ
Çin, ”Yeni İpek Yolu" projesini Batılılara dahil olmaya çağırdı. Devlet Başkanı ve Parti lideri Xi Jinping, 2013 yılında başlattığı emperyalizmine, "kemer ve yol" girişimi diyor. Bugün bunun jeopolitik ve hatta jeo-strateji değil, su ve karadaki ekonomik işbirliğini içerdiğini söylüyor.
Moskova'dan Vladimir Putin ve Roma'dan Giuseppe Conti de dahil olmak üzere 37 devlet ve hükümet başkanı toplantı için Çin'in başkenti Pekin'e geldi. İtalya'daki sağcı hükümet içinde bulunduğu borç batağından kurtulmak için, Çin'den milyarlarca borç avro talep eden G7 ülkeler ligindeki ilk ülkedir.
"Kemer ve Yol", Çin'in Asya ve ötesinde ticareti teşvik etmek istediği çok iddialı bir gelişme projesidir. Her yıl 150 milyar dolar, Amerika ile ticaretten gelen büyük döviz rezervleri sayesinde, 900 milyar dolar değerinde projeler planlanıyor ve birçoğu da hayata geçirildi.
Pakistan'ın bir petrol boru hattı ağına ve bir limana, Bangladeş'in köprülere ve Rusya demiryollarına ihtiyacı var. Yunanistan aldığı paraları geri ödeyemeyince, Çinli devlet şirketi Cosco, Pire limanına yüzde 51 satın aldı.
ÇİN BORÇ DİPLOMASİSİNİ YÖNETİYOR
Emperyalizm mutlaka kötülük değildir. Emperyalizm, büyük bir gücün istediği şeydir. Çin, Moğolistan'dan Malezya'ya, Tayland'dan Türkmenistan'a, Endonezya'dan İran'a, Çinli para ve Çinli işçilerle birlikte enerji santralleri ve güneş parkları, otoyollar ve köprüler, limanlar ve yüksek hızlı demiryolları inşa ediyor. Böylece, büyük bir ülke etki alanını genişletiyor, bu yüzden gücünü yansıtıyor, daha yakın ve daha fazla ülkeye yerleşiyor.
Çare borç tuzağı diplomasisi: ödeyemesen de, senden hoşlanıyorum.
Çin modeli kasıtlı ve ihtiyatlı; herhangi bir emperyalizm gibi ekonomik güce ve politik dış güdülere sahip. ‘Kemer ve Yol' projesini büyük düşünmesi tesadüf değildir; diğer güç ABD ise başta Afganistan ve Pakistan olmak üzere dünyanın bu bölgesinden çekilmektedir.
ÇİN, SABIRLA VAKTİNİ BEKLİYOR
Dünya siyasetinde boşluk yok. Birinin gittiği yerden, diğeri gelir. Amerika çürüyor, Çin yükseliyor. Çin'in zamanı, sabrı var. ..ve Çin bekliyor.
Amerika sabırsız, istikrarsız. Amerika gürültü yapıyor. Amerika büyük şeyler yapıyor, duyuruyor, kıvrılıyor ve tozlaşıyor ve aslında sadece tek bir hareket yapıyor: dışarı, uzakta, İttifaktan korkuyor, kendi benmerkezli.
ASYA'YI HAKİM OLAN
DÜNYAYI YÖNETİR
Çin uzun zamandır dünyada birçok hamle yapıyor. Birincisi, bir sonraki dünya güç anlamı için bir hammadde kaynağı ve gelecekteki bir kıta olarak hizmet veren Afrika'da. Avrupa daha az önemlidir. Çin bakış açısına göre, Avrupa yalnızca yanınıza almanız gereken, yanınızda götürebileceğiniz ikincil bir kıtadır.
20. Yüzyılın kıtası Avrupa, 21. yüzyılın kıtası ise Asya'dır. Asya'ya hâkim olan dünyayı yönetiyor. Önce ekonomik, sonra politik ve nihayetinde gerekirse askeri olarak.
Yeni emperyalizmi incelemek için bolca vaktimiz var. Ona karşı koyabilirsek daha iyi olurdu.
