Dolar

32,4375

Euro

34,7411

Altın

2.439,70

Bist

9.915,62

'Böcek' davasının gerekçeli kararı (2):

'Böcek' davasının gerekçeli kararı (2):

10 Yıl Önce Güncellendi

2015-07-14 22:12:43

'Böcek' davasının gerekçeli kararı (2):
Başbakanlığı sırasında Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın çalışma ofislerine dinleme cihazı konulmasına ilişkin davanın gerekçeli kararında, 7 yıl 6'şar ay hapse çarptırılan Sedat Zavar ve İlker Usta'ya ilişkin, "Bireysel olarak devletin başında olan Başbakanın dinlenmesinde ne gibi çıkarları olabileceği düşünüldüğünde, şahsi çıkar elde etmelerinin söz konusu olmayacağı ancak sanıkların Emniyet içerisinde örgütlenmiş bulunan bir yapının çıkarları çerçevesinde bu eylemi yaptıkları ve elde ettikleri bilgilerin mensubu olduğunu düşündükleri yapılanmanın çıkarları doğrultusunda kullanımını amaç edindikleri anlaşılmıştır" ifadesine yer verildi.

Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi'nin gerekçeli kararında, sanıklardan eski Başbakanlık Koruma Dairesi Başkanı Mehmet Yüksel ile suç tarihinde Erdoğan'ın yakın koruma müdürlüğünü yapan Zeki Bulut'un, "belirli bir örgüt ve faaliyetlere bağlı olarak diğer polis amiri ve memurlarını bilinçli olarak ilgili birimlere yerleştirdikleri"nin iddia edildiği ancak atılı filleri işlediklerinin sabit olmadığı ifade edildi.

Soruşturma ve dava aşamasında dinlenen tanıkların ve diğer sanıkların, Yüksel ve Bulut aleyhine beyan vermediklerine işaret edilen kararda, bu sanıklara ilişkin şu değerlendirmelerde bulunuldu:

"Atama makamları, atadıkları alt görevlilerin kişisel sapmalarından sorumlu değillerdir. Aksi düşünce tüm makamların bağlı memurlarının eylemlerinden sorumlu tutulmaları gibi anlamsız bir sonuç doğurur. İnceleme konusu olayda bu sanıklar hükümlendirilen sanıkların atamalarına onay vermişlerdir. Bu itibarla sicillerine bakılarak verdikleri bu onaya rağmen memurun bazı düşüncelere yaklaşması, onlarla paralel hareket etmesi hadisesi kişilik sapmasıdır. Ve bundan ötürü ceza yargısında kişinin suçlanması asla caiz değildir. Başbakanlık makamının bu sanıklar hakkındaki 25 Haziran 2015 tarihli iddiası mahkemenin kabulünü açıkça doğrulamaktadır. Nitekim Başbakanlık makamı bu sanıkların yanlış memur atadıkları veya bunların atanmasına rıza gösterip onayladıklarından söz etmektedir. Bunun dışında bu sanıkların görev hudutları dışına çıktıkları sabit olmamış, hükümlendirilen sanıkların eylemlerine göz yumduklarına dair emareye tesadüf edilmemiştir."

Sanıklar Hurşit Gölbaşı, Seyit Saydam, Harun Yavuz ve İbrahim Sarı'nın suç tarihleri itibarıyla Başbakanlık Koruma Daire Başkanlığında polis oldukları, amirleri konumundaki Serhat Demir'in Başbakanlık Resmi Konutu'na ve ikametgahına dinleme cihazı yerleştirilmesine yardım ettikleri ve sonrasında cihazların bulunmamasını sağlamaya çalıştıklarının ileri sürüldüğü hatırlatılan kararda ancak delillerin soyut iddialara dayandığı bildirildi. Ayrıca bu sanıkların, amirleri konumundaki Demir'in faaliyetlerini doğrudan kontrol olanaklarının bulunmadığı, ihmali davranışlarının doğrudan suça iştirak olarak değerlendirilemeyeceği vurgulandı.

Sanık Ahmet Türer'in "devletin gizli kalması gereken bilgilerin siyasal casusluk amacıyla temin etmek, haberleşmenin gizliliğini ihlal etmek ve kişiler arasında aleni olmayan konuşmaları kayıt etmek suçlarını işlediği veya bu suçu işleyen kişilere yardım ettiği" yönünde vicdani kanaat oluşturucu yeterli delil olmaması nedeniyle beraatine karar verildiği aktarılan kararda, Türer'e ilişkin şunlar kaydedildi:

"Mahkememizce bu sanık yönünden açılan kamu davasının bir örgüt faaliyetine ilişkin olmayıp, sadece dinleme cihazlarının yerleştirilmesi eylemine yönelik olduğu, bu noktada sanığa yönelik suçlayıcı delillerin soyut anlatımlardan ibaret kaldığı değerlendirilmiş ancak bu sanığın bir kısım polis memuru ve amirlerini Emniyet içerisinde etkin noktalara gelmesinin sağlayıp, bu şekilde kadrolaşmalarına olanak sağlayacak faaliyetlerde bulunduğu ve bu noktada akrabası olan Serhat Demir gibi kişilerin Emniyette aktif görev almasını sağladığı tespit olunmuş, ancak bu faaliyetlerinin halen Cumhuriyet Başsavcılığının Anayasal Suçlar Bürosunca yürütülmekte bulunan örgüt suçu kapsamındaki hazırlık soruşturmasının kapsamında değerlendirilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır."

Sanık Hasan Palaz'ın da aynı suçlardan cezalandırılması istendiği hatırlatılan kararda ancak Palaz'ın bizzat, dinleme cihazlarını yerleştiren, cihazların konulmasında veya sonrasında diğer sanıklara yardım vaadinde bulunan kişi olduğu yönünde net delil elde edilemediği belirtildi.

Ancak Palaz hakkında, dinleme cihazları bulunduktan sonra, kimi sanıklara yönelik soruşturma yapılmasını engelleyecek şekilde TÜBİTAK'ta rapor düzenleyip, Resmi Konut ve ikametgaha giren kimi sanıkları korumaya çalıştığı iddiasıyla Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldığına işaret edilen kararda, Palaz hakkındaki iddianın, burada değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi.

-Zavar ve Usta cezalandırılırken alt sınırdan uzaklaşıldı

Sanıklardan Sedat Zavar'ın suç tarihinde Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire Başkanlığı Teknik Şube Müdürlüğü Kadrosunda Şube Müdür Yardımcısı, İlker Usta'nın ise aynı birimde polis memuru olduğu anımsatılan kararda, Başbakanlığa bağlı Başbakanlık Koruma Daire Başkanlığı Güvenlik Sistemleri Büro Amirliğince görevlendirilmedikleri halde, 24-25 Kasım 2011'de, Serhat Demir ile birlikte Resmi Konut ve ikametgaha giderek, dinleme cihazlarının bulunduğu çoklu prizleri yerleştirdikleri anlatıldı.

Sonraki süreçte özellikle Zavar'ın, Demir ile veya yalnız başına cihazların konulduğu yerin yakınlarına sık sık gittiği, bu durumun sanığın cep telefonunun bulunduğu konum itibariyle baz istasyonlarının bilgileri ile anlaşıldığı ve bu şekilde iki sanığın üzerlerine atılı suçları işlediklerinin anlaşıldığı aktarılan kararda, bu sebeple Zavar ve Usta'nın cezalandırılmalarının gerektiği, kastlarının ağırlığı, olayın vahameti, hedeflenen amaç ve bu kapsamda ulusal güvenliği tehdit eder nitelikte bir suç olması durumları dikkate alınarak ceza tesisinde alt sınırdan uzaklaşıldığı belirtildi.

-"Emniyet içinde örgütlenmiş bulunan bir yapının çıkarları"

Kararda, dava devam ederken Romanya'da yakalanan bu sanıkların, "soruşturma aşamasında kaçıp izlerini kaybettirmeye çalıştıkları, bu haliyle kişilikleri hakkında olumsuz kanaat oluştuğu", bu sebeple haklarında takdiri indirim uygulanmadığı ifade edildi ve şunlar kaydedildi:

"Sanıkların suç tarihi itibarıyla Emniyet Müdürlüğü personeli oldukları dikkate alındığında, bireysel olarak, devletin başında olan Başbakanın dinlenmesinde ne gibi çıkarları olabileceği düşünüldüğünde şahsi çıkar elde etmelerinin söz konusu olmayacağı ancak sanıkların Emniyet içerisinde örgütlenmiş bulunan bir yapının çıkarları çerçevesinde bu eylemi yaptıkları ve elde ettikleri bilgilerin mensubu olduğunu düşündükleri yapılanmanın çıkarları doğrultusunda kullanımını amaç edindikleri anlaşılmış olmakla, bu noktada özellikle eylemlerinden sonra yakalanacaklarını düşündükleri noktada haklarında yakalama kararı verilen diğer sanıklar ile birlikte mensubu oldukları yapılanmanın yoğun bulunduğu yurt dışındaki ülkelere gidip, bu ülkelerde sığınma talebinde bulunmuş oldukları dikkate alınmış, esasta bu eylemlerinin bir örgüt faaliyeti çerçevesinde olabileceği ve bu konuda Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen bir soruşturmanın da var olduğu dikkate alınmıştır."

Zavar ve Usta ile avukatlarının, dosya kapsamındaki delillerin, özellikle bilirkişi Prof. Dr. Orhan Atakol'un hazırladığı raporun doğru olmadığına ilişkin beyanda bulundukları belirtilen kararda, şu ifadelere yer verildi:

"Öncelikle Prof. Dr. Atakol tarafından hazırlanan ve olayın esasına uygun olduğuna kanaat getirilen rapor içeriğinde; TÜBİTAK BİLGEM tarafından hazırlanan Hasan Palaz ve Gökhan Vıcıl'ın imzasını içeren, içeriği tanık olarak dinlenen Hamza Turhan tarafından hazırlanan 19 Ocak 2012 ve 8 Mart 2012 tarihli rapor içeriğinin doğru olmadığının belirlendiği, zira Turhan'ın suç mahallinde ele geçen dinleme cihazlarının içerisine konulduğu poliüretan köpük malzemelerin katılaşması ve renk değişikliğini etkileyecek etken tüm maddelerin tespitine yönelik analizi yapılmadan cihazların konuluş tarihine yönelik ömür tespitinin yapılmasının mümkün olamayacağını belirlediği, yapılan izahta saf poliüretan maddenin katılaşma ve zamanla renk durumunu değiştirmesinin ancak bu katkı maddelerinin bilinmesi durumunda net bilgiler elde edilebileceği ve bu tür analizlerin ancak detaylı çalışma ve oldukça zaman aldığı, bunun için birçok değişik teçhizat kullanılması gerektiği ancak Turhan'ın rapor hazırlamasında bu durumu dikkate almayıp bir an önce rapor hazırlama yoluna gittiği, ayrıca aygıtların içinde bulunduğu priz şartlarının tam olarak saptanmadığı, bu haliyle hızlandırılmış yaşlandırmanın net sonuç vermeyeceği, Turhan'ın raporun ciddiyetini arttırmak amacıyla gerçek duruma uymayan farklı yerlerden elde edilebilecek bir kısım grafileri raporun etkisini arttırmak amacına yönelik olarak rapora eklediğini, burada doğrusal regresyon katsayısının oldukça düşük ve değere bakılarak yüksek bir güven aralığı içerisine net tahmin ve hata payı belirlemesinin yapılamayacağının bu konuda uzman olmayan bir kişi tarafından araştırma yapılmasının güç olduğunun belirlendiği, dolayısıyla TÜBİTAK tarafından hazırlanan raporda cihazların konuluş tarihinin 4-5 Aralık 2011 olarak belirlenmesinin bir hata olduğu, bu şekilde sonuca varmanın mevcut verilere göre mümkün olmadığının belirlendiği görülmüş, dolayısıyla sanıkların ve müdafiilerinin bu yönde yapmış olduğu itirazlara itibar edilmemiştir."

Zavar'ın, bu tür dinleme cihazlarının yurt dışından getirilmesinde katkısı bulunmadığını savunduğu anımsatılan kararda ancak Zavar ve Usta'nın, değişik zamanlarda yurt dışında düzenlenen bu tür dinleme cihazlarının da sergilendiği sergilere katıldıkları ve bu konuda teknik gelişmeleri takip etmeye çalıştıkları belirtildi.

Bu konuda dosya içerisindeki yurt dışına gidiş bilgilerinin sanıklar tarafından yalanlanmadığı, yargılamada dinlenen gizli tanık Hançer'in anlatımları ve Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire Başkanlığından alınan bilgi ve belge içerikleri dikkate alındığında, sanıkların zaman içerisinde bu tür cihaz alımında yer aldıkları ifade edilen kararda, özellikle Zavar'ın banka ödeme dekontlarında, bu tür cihazların alımında isminin geçtiği ifade edildi.

Kararda, "Sanıkların yargılama safahatında gözlenen tavırları, yurt dışına kaçmaları ve diplomatik yoldan iade edilmeleri, kişilerin telefonlarını dinlemek ve gizli bilgileri yayma hususundaki iradeleri, özellikle ülkenin Başbakanını dinleme hususundaki gayret ve cüretleri, bu konunun toplumda infial yaratacak nitelikte bulunması kül olarak birlikte değerlendirildiğinde, sanıkların cezanın alt sınırı ile ıslah olmayacakları hususunda hakimler kurulunda kanaat hasıl etmiş ve cezalarının alt sınırı aşılmak suretiyle cezalandırılmaları cihetine gidilmiştir" ifadesi kullanıldı.

-Hüküm

Gerekçeli kararda, sanıklardan Ali Özdoğan, Serhat Demir ve Enes Çiğci'nin duruşma aşamalarında yakalanamadığı, bu nedenle savunmalarının alınamadığı hatırlatıldı ve bu nedenle haklarındaki dosyanın ayrıldığı belirtildi.

Bunlardan Demir'in yokluğunda tutukluluk halinin devamına karar verildiği bildirilen kararda, sanıklar Hurşit Gölbaşı, Ahmet Türer, Seyit Saydam, Harun Yavuz ve İbrahim Sarı'nın "atılı suçları işlediklerine dair mahkumiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kanuni, vicdani delil elde edilemediğinden", Mehmet Yüksel ve Zeki Bulut'un "atılı suçları işlemedikleri sabit görüldüğünden" beraatlarına karar verildiği aktarıldı.

Sanık Hasan Palaz'ın, dinleme cihazı koyduğu, cihazların konulması veya sonrasında diğer sanıklara yardım vaadinde bulunduğu yönünde net delil elde edilemediği ifade edilen kararda, Palaz'ın eyleminin, suçun tamamlanmasından sonra bir kısım sanıklar hakkında soruşturma yapılmasını engelleyecek şekilde TÜBİTAK'ta rapor düzenlemekten ibaret olduğu, bu eylemin iddianamede anlatılmadığı, bu konuda Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinde açılan ayrı dava bulunduğu anlatıldı ve bu gerekçelerle "delil yetersizliğine" dayalı olarak beraatına karar verildiği vurgulandı.

Kararda, Sedat Zavar ve İlker Usta'nın, suç tarihinde polis memuru oldukları hatırlatılarak, "yaptığı mesleğin getirdiği kolaylıktan faydalanarak, haberleşmenin gizliliğini ihlal" suçundan 1 yıl 6'şar ay, "devletin güvenliğine ilişkin bilgileri temin etmek" suçundan 6'şar yıl olmak üzere toplam 7 yıl 6'şar ay hapse çarptırıldıkları bildirildi.

(Bitti)

Haber Ara