Ahmet Temir 14 Kasım 1912'de Tataristan'ın Bögelme kazasının Elmet köyünde altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. Çocukluk dönemi Çarlık Rusya'sında, gençlik dönemi Sovyet Dönemi'nde geçti. Sovyetler döneminde ailesine ve kendisine karşı yapılan haksızlıklar yüzünden 8 Temmuz 1929'da Türkiye'ye kaçtı.
Türkiye'de Trabzon Öğretmen Okulu ve İstanbul Haydarpaşa Lisesi'nde eğitimini tamamladı. Yüksek öğrenimine 1935–1936 yılları arasında Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi ve 1937–1941 yılları arasında Berlin Üniversitesi'nde devam etti. 1943 senesinde Berlin'de doktorasını yaptı. 1953 senesinde Hamburg'da “Kırşehir Emiri Caca oğlu Nüreddin'in 1272 tarihli Arapça-Moğolca Vakfiyesi” isimli teziyle doçentlik payesini kazandı. 1955 senesinde Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türkoloji Bölümü'nde vazifesine başladı. 1962 senesinde profesörlüğe yükseldi ve 1982 senesinde emekli oldu.
Temir Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü'nün üç kurucu üyesinden birisi ve ilk başkanıdır. Türk Dil Kurumu, Milletlerarası Şark Tetkikleri Cemiyeti, Ural-Altay Cemiyeti, Fin-Uğur Cemiyeti, PIAC Daimi Milletlerarası Altaistler Konferansı, Bund Deutscher Fernschachfreunde ve Ankara Satranç Derneği üye olduğu kuruluşlardan bazılarıdır.
Ahmet Temi 2003 senesinde hayatını kaybetti.
