Süleyman Şahin / TİMETURK
Mısır cezaevlerinin en yaşlı mahkûmu, yetmiş yaşındaki Nebil el Mağribi, hükümet otoritelerinden sağlık koşulları nedeniyle affedilmesini talep etti. Son günlerini çocuklarının ve torunlarının yanında geçirmek isteyen el Mağribi, Mısır devrimini, halkın beklentisi ve Mübarek rejimine yapılan bir eleştiri olarak niteledi.
Mısır ordusunda istihbarat yedek subaylığı yapmış olan el Mağribi, otuz yıldan fazla bir zamandır demir parmaklıklar ardında. 2030 yılına kadar da özgürlüğüne kavuşamayacak. El Mağribi, zulüm olarak nitelediği, aleyhine uyduruk bir şekilde verilen üç ayrı suçtan 53 yıllık hapis cezasına çarptırılmıştı.
El Mağribi, İsrail’e karşı 1973 Ekim savaşına katılmış ve 1979 yılında Enver Sedat’ın rejimi koruma kararları çerçevesinde haksız yere tutuklanarak cezaevine konulmuştu. Üstelik kendisi hapisteyken 1981 yılında Enver Sedat’a yapılan suikastın tertipçileri arasında anılarak hüküm giymişti.
Hakkında önce üç yıl hapis ve ömür boyu ağır işlerde çalışma cezası verilmiş, şu anda tutuklu bulunduğu Tora cezaevinden mahkûmların toplu şekilde firarından sonra hakkında verilen ceza, Askeri Mahkeme tarafından rejimi devirmeye teşebbüs suçundan 25 yıla çıkarılmıştı.
Hastalıklar…
Cezaevi koşullarının yaşlı bünyesinde oluşturduğu hastalıklarla boğuşan el Mağribi’nin sağlık nedenleriyle af talebi başsavcı tarafından geri çevrildi. Çeşitli rahatsızlıkları bulunduğuna dair cezaevi idaresince verilen rapora rağmen…
Nebil el Mağribi'nin gençliği...
Dil Fakültesinden pekiyi dereceyle mezun olan el Mağribi, 6 Ekim 1973 tarihinde başladığı askerlik görevini 1977 yılında tamamladı. Ülkesine şerefiyle hizmet ettikten tastamam iki yıl ve bir ay sonra cezaevine konuldu. Evlenmişti… Üç çocuğu vardı… Dördüncü çocuğu Ammar ise yoldaydı…
Tora cezaevi, 1 no.lu hücre, 3 no.lu koğuş… Yanında video kayıt cihazı… El Cezire internet portalı için yapılan kayıt…
“ Hapse girdiğimde Hüsnü Mübarek devlet başkanı değildi. Mübarek devlet başkanı oldu ve ben Askeri Mahkeme tarafından yargılanarak hüküm giydim. Hakkımda verilen kararın adil bir tarafı yoktu.”
Derken 1995 yılı… Tuhaf bir suçlama: Devlet sırrını ifşa… Haklı olarak soruyor.
“ Cezaevindeki bir adam neyi bilecek ki neyi ifşa etsin?...”
Cezaevi koşulları…
“ Cezaevinde kimsenin görmediği şeylere tanık oldum. Artık tüm isteğim, evimde ölmek ve iyi insanlar tarafından uğurlanıp defnedilmek…”
Mübarek rejimi hakkındaki sözleri…
“ Yeryüzünün en acımasız rejimi. Orman kanunları bile daha merhametlidir.”
Tam dört ay iğrenç bir tuvalete tıkılmış… Temiz hava alması engellenmiş… Hergün temiz hava alabilmek için burnunu tuvalet kapısının altına dayamış…
25 Ocak devrimini, gençliğin daha adil ve daha özgür bir hayat beklentisi olarak olarak niteliyor…
“ Şu gençlerin yaptığı iş, bizlerin ve tüm Mısır gençliğinin beklentisiydi. Mısır halkının özgürlük içinde yaşaması…Ve Mısır devletinin gerçek anlamda değerini bulması… Bizler başaramadan cezaevine girdik. Ama gençlerimiz bunu başardı.”
İyimserlik…
Oğlu Muhammed, babası cezaevine konulduğunda henüz üç aylık bir bebekmiş... Bugün 30 yaşında… İki de çocuğu var…
Babası cezaevindeki bir çocuğun yaşadıklarını anlamak kolay değil…
“ Bir bayram günü babamı ziyarete gittik. Hastalanmış. Askerler onu getirdiğinde sımsıkı battaniyeye sarılmış haldeydi. Derken gözümüzün önünde yere fırlatıp attılar. Tarifsiz acılara boğulduk.”
Babası mahkum bir çocuğun üniversite okumak gibi bir lüksü olabilir mi?... Ya dört çocuğuyla bir başına yaşam savaşı veren bir annenin yaşadıkları?... Minder yapıp satarak ya da ev işlerinde gündeliğe giderek bir başına dört çocuğa bakmak kolay olmasa gerek…
Oğul Muhammed’in dediğine göre aile en son ziyareti Mübarek sonrası yapmış.
“ Babamın ve kader arkadaşlarının sevinci görmeye değerdi. Şu an tek dileğimiz, hapisten çıkması ve son nefesini bizim yanımızda, sevdiklerinin yanında vermesi.”
Siyasi mahkumların salıverilmesini Mısır gençliğinin en başta gelen talebi olarak dile getiriyor oğul Muhammed. Cuma günü Tahrir meydanındaki Milyonların Buluşması’nda yükselecek sloganlardan biri de bu olacak. Tıpkı günler önce üç yüz civarında mahkum yakınının, iktidarı devralan ordu güçlerine seslenerek salıverme lehine yaptığı gösterideki gibi…
