200 dolar için 4 yıl rehin tutuldu

Rehin alındığı sırada pasaportunu da çaldıran Türk şoför, 4 yıl boyunca inanılmaz işkenceler gördü. Bu süre içerisinde ailesi de kendisinden hiç haber alamadı. Oğlundan umudunu kesen annesi kahrından öldü. Atlar, 4 yıl sonra Habur'a yakın bir yerde gözleri bağlı olarak Türk askerine teslim edildi.

Gördüğü işkence ve yaşadığı korkudan dolayı kısmi hafıza kaybına uğrayan Hatay'ın Reyhanlı ilçesi Kurutuluş köyü nüfusuna kayıtlı 35 yaşındaki İzzettin Atlar, Habur'da gözaltına alındıktan sonra Türkiye'ye giriş yaptı.

Cebinde parası olmadığı için Silopi'den Hatay'a kadar otostop yaparak gelen Atlar, Antakya'ya gece saatlerinde ulaştı. Köyüne gidecek parası olmadığı için ailesine telefonla bile ulaşamayan Atlar, Antakya'dan Reyhanlı köyüne kadar yaklaşık 30 kilometre yürüdü.

Irak'a gittikten sonra kendisinden hiç haber alamayan yakınları, sabah saatlerinde İzzetin Atlar'ı karşılarında görünce şok geçirdi. Öldüğünü düşünüp umudunu kesen yakınlarının evi, İzzetin Atlar'ın köye dönmesiyle bir anda ana baba günü oldu.

Ağlayanlar, zılgıt çalıp sevinenler birkaç duyguyu bir arada yaşadı. İzzetin Atlar'ın, Irak'taki işkence ve şokların tesirini üzerinden atamadığı ve psikolojisinin bozulmasından dolayı konuşmakta güçlük yaşadığı dikkat çekti. Bir süre psikolojik tedavi gören Atlar, annesinin öldüğünü ise kendine geldikten sonra öğrenebildi.

Halen psikolojik tedavi gören İzzettin Atlar, 11 çocuklu ailesinin sondan 2'inci çocuğu. Ailesinin içinde TIR şoförlüğü yapan ağabeyleri de bulunuyor. İlk kez Irak sınırları içinde çalışmaya gittiğini söyleyen Atlar, burada 31 AN 106 plakalı bir firmaya ait TIR ile 1 ay çalışmış. Bu süre içinde Erbil, Zaho, Dahok sınırlarında çeşitli ürünler taşıdığını söyleyen Atlar, şunları kaydediyor: 'Erbil Havaalanı yakınında karteli kırılınca aracım kilitlendi. Hareket edemedim. Tamircileri çağırdım. Kırık kartelimi yaptılar 200 dolar masraf çıkarttılar. Ama üzerimde 50 dolar vardı. Şirketimi arayım 'para göndersinler' dedim. Aldırış etmediler. Pasaportumu burada kaybettiler. Beni de peşmergerlere teslim ettiler. 4 yıl rehin tutuldum. Ailem benden haber alamadı. Ben onlara ulaşamadım. Ağabeylerim beni gelip Irak'ta çok aramış ama bulamamış. Bulamayınca öldüğümü sanmışlar. Annem kahrından bu süre içinde vefat etmiş. Aracımın bağlı bulunduğu firma gelip TIR'ı Irak'tan alıp götürmüş ama benimle hiç ilgilenmedi. Beni de peşmergerler yıllar sonra serbest bıraktı. İnanılmaz işkenceler gördüm. Psikolojim bozuldu. 4 yılda yaşadığım maddi ve manevi kayıplar için çalıştığım firmaya maddi ve manevi tazminat davası açtım. Ama giden canımdan gitti. Annemi kaybettim. Şimdi işsizim. Psikolojik tedavi görüyorum.'

(CİHAN)