'Günah eğilimi cinsiyet farkına göre değişiyor'

Kiliselerdeki günah kulübelerinde papazlara yapılan itiraflardaki verilerden yola çıkan araştırma, erkeklerin işlediği günahlarda liste başında şehvet düşkünlüğünün, kadınlarınkilerde ise kibirin yer aldığını gösterdi.

Cizvit rahip Roberto Busa'nın yaptığı araştırmanın sonuçları, Vatikan'ın resmi yayın organı L'Osservatore Romano gazetesinde yayımlandı. 95 yaşındaki Busa'nın, Katoliklik inancındaki geleneksel yedi büyük günahı esas alarak yaptığı istatiksel araştırma, insanların günah eğilimlerinin cinsiyet farkına göre değiştiğini ortaya çıkardı.

Erkeklerin günah sıralaması

Araştırmada, şehvet düşkünlüğünün listenin tepesinde yer aldığı erkeklerin işlediği diğer altı günahın sıralamasının, oburluk, tembellik, kindarlık, kibir, haset ve cimrilik biçiminde olduğu kaydedildi.

Kadınların günah sıralaması

Kadınlarda ise yedi günahın işlenme sıralamasının tamamen farklı olması dikkati çekti. Araştırmada kadınların işlediği günahların sıralaması ise kibir, haset, kindarlık, şehvet düşkünlüğü, oburluk, cimrilik ve tembellik şeklinde belirtildi.

Katolik ilahiyatçı Wojciech Giertych, L'Osservatore Romano'da yayımladığı yorum yazısında, araştırmanın kadın ve erkeklerin günahlarla ilişkilerindefarklılıklar bulunduğunu ortaya koyduğunu savundu.

Günah çıkaranların sayısı azaldı

Öte yandan Roma Katolik Kilisesi açısından, günahların yanı sıra günah çıkarma ritüelinin son yıllarda ciddi bir erozyona uğramış olması da, bugünün en önemli sorunlardan birini oluşturuyor.

Katoliklik inancına göre, bir kişinin günahlarından arınması ya da tövbesi, sadece kilisedeki bir papaza itiraf sayesinde mümkün olabiliyor. Ancak İngiliz The Times gazetesinde yayımlanan bir araştırma, kilisenin mutlaka iman edilmesi gereken ilkeler arasında saydığı günah çıkarma ritüeline inanan ve bunu yerine getiren Katoliklerin sayısının yüzde 30'lara kadar düştüğünü gösterdi.

The Times'taki araştırmada, Katoliklerin yüzde 10'unun ise papaza itiraf suretiyle günah çıkarmaya karşı çıkmakla da kalmayarak, bunu insanın Tanrı ile iletişimine zarar verici bir eylem biçiminde algılamakta olduğu kaydedildi.