Siyasi krizler nedeniyle 9 yıldır seçimlerin yapılamadığı Kaynak: Lübnan'da 9 yıl sonra seçim Lübnan'da 128 milletvekilinin seçilmesi için 15 seçim bölgesinde kurulan merkezlerde oy kullanma işlemi bugün başladı.
Lübnan parlamentosu 16 Haziran 2016'da yeni seçim kanununu onaylamıştı.
Kampanya döneminin önemli tartışma konularından birini Suriyeli sığınmacılar oluşturmuştu.
Lübnan'da beş yılda bir yapılması gereken genel seçimler en son 2009'da yapılmış, 2014'te sağlanan ittifakla yeni cumhurbaşkanı seçildikten sonra genel seçimlere gidilmesi kararlaştırılmıştı. Ancak, meclis bu tarihten itibaren cumhurbaşkanını seçememiş ve bunun üzerine meclis görev süresini 3 kez uzatmak zorunda kalmıştı.
Lübnan Başbakanı Saad el Hariri, başkent Beyrut'ta oyunu kullandı.
Lübnan Cumhurbaşkanı Mişel Aun oyunu kullandı.
TUNUS DA SANDIK BAŞINDA
2011'de başlayan Arap Baharı'nın ardından ilk kez yerel seçimlerin gerçekleştirileceği Tunus'ta ise 24 vilayette 350 yerel yönetim birimindeki 7 bin 177 sandalye için yaklaşık 50 bin aday yarışıyor. Tunus Yüksek Seçim Komisyonu'nun (YSK) açıkladığı rakamlara göre, yerel yönetimler için 1055'i parti, 860'ı bağımsız, 159'u da seçim ittifakı olmak üzere toplam 2 bin 74 aday listesi bulunuyor. Seçim yasaklarının 7 Mayıs'ta biteceği ülkede, kesin sonuçlar 9 Mayıs'a kadar ilan edilmiş olacak.
Emniyet ve ordu mensupları, kimliklerinin gizliliği ve seçim günü görevleri nedeniyle geçen pazar oylarını kullandı. Ülkede 36 bin 55 güvenlik gücü ve ordu mensubu seçmenden, sadece 4 bin 492'si sandığa gitti. Emniyet sendikalarının, teşkilatın tarafsızlığını korumak ve siyasi çekişmelerden uzak kalmasını sağlamak için seçimleri boykot edeceği açıklamasıyla katılım yüzde 12'de kaldı.
PARTİLERİ ZORLAYAN ADAYLIK ŞARTLARI
Tunus'ta devrimden 3 yıl sonra 2014'te kabul edilen seçim kanununa göre temsilin artırılması için yerel seçimlerdeki aday listelerinde birçok şart aranıyor. Listelerde ilk olarak kadın ve erkek adayların sayılarının eşit olması gerekiyor. Her 6 adaydan birinin 35 yaş altında, yani genç olması da şartlar arasında. Ayrıca, partilerin sundukları listelerde her yerel seçim biriminde ilk 10 aday arasında muhakkak engelli bir isme yer vermesi gerekiyor. Ordu ve güvenlik güçlerinde görev yapanlara adaylık yolu kapatılırken, milletvekilleri de yerel yönetimler için adaylık başvurusu yapamıyor. Yargı mensupları ve vali, kaymakam gibi merkezi yönetimin yerel bölgelerdeki temsilcileri, ancak görev yaptıkları yerel yönetim birimi dışında bir noktadan aday olabiliyor. Hükümlülerin de aday olmasına izin verilmiyor.
NAHDA HAREKETİ TÜM BÖLGELERDE
Adaylık şartları partileri zorlarken, Tunus genelindeki 24 vilayetteki 350 yerel yönetim biriminin tamamında aday listesi sunmayı başarabilen tek parti Nahda Hareketi oldu. Nahda Hareketi'ni 345 noktada aday çıkartabilen Nida Tunus Partisi izledi. Partiler bazında üçüncü sırada yer alan Halkçı Cephe'nin 119, Demokratik Hareket'in 69, Tunus Projesi'nin ise 67 noktada aday listelerinin onaylandığı bildirildi. Seçim öncesinde 10 partinin bir araya gelmesiyle oluşturulan "Sivil Koalisyon" isimli oluşumun ise 43 ayrı noktada aday listesi sunduğu aktarıldı. Tunus'ta ülkede grev ve protestoların oluşturduğu toplumsal hareketlilik, ekonomik kriz, yüksek işsizlik gibi sorunlar nedeniyle, partileri en çok zorlayan unsurun düşük katılım olacağı uzmanlarca ifade ediliyor. Yerel seçimler, siyasi aktörler için 2019 yılında kritik parlamento ve cumhurbaşkanlığı seçimleri için kendilerini halk nezdinde test etme fırsatı sunuyor.
YENİ YEREL YÖNETİM YASASI
Tunus parlamentosu, 2014'te kabul edilen anayasanın öngördüğü biçimde yerel yönetimlerin güçlendirildiği yasayı geçen hafta kabul etti. Tunus'un devrik lideri Zeynel Abidin Bin Ali dönemindeki belediye başkanlarının rejimin partisi Demokratik Anayasal Hareket Partisi'nden seçilmesi, yoğun merkeziyetçi yaklaşım, yerel yönetimin rejimin taraftarlarına finans ve hizmet aktarımı şeklinde karşılık buluyordu. Bin Ali döneminde hükümetin belediyeler için ayırdığı bütçenin yüzde 18'i güney ve iç bölgelerine, yüzde 82'si ise başkent ve sahil bölgelerine aktarılması, kalkınma konusunda bölgeler arası eşitsizliğe yol açarak, devrimin fitilini ateşleyen unsurlardan biri olarak öne çıkmıştı. Yeni yasada, yerel yönetimler güçlendirilerek, bölgenin ihtiyaçlarına daha etkin karşılık verebilmesinin amaçlandığı belirtiliyor.
