Türkiye, "Türk" ya da "Türük" sözcüklerinin tarihte bilinen ilk kullanımına Orta Asya'da Göktürkler tarafından Göktürk alfabesi kullanılarak sekizinci yüzyılda dikilen Orhun Yazıtları'nda rastlanmıştır. Sözcüğün günümüzdeki halinin orijinali ilk kez 12. yüzyılda İtalyanlar tarafından Orta Çağ Latincesi kullanılarak Turchia veya Turcmenia şekillerinde oluşturuldu. Bunların yanı sıra Orta Çağ'ın Alman seyyahları bölgeyi Turkei veya Tirkenland şeklinde, Fransızlar ise Turquie şeklinde andı.
Türkiye'nin kökenine dair...
Türkiye sözcüğünün Yunanca soydaşı Tourkia, Bizans imparatoru ve bilgini VII. Konstantin Porfirogennetos tarafından De Administrando Imperio kitabında kullanılmıştır.Osmanlı İmparatorluğu ise kendi çağdaşı olan diğer ülkeler tarafından zaman zaman Türkiye veya Türk İmparatorluğu şeklinde anılmıştır.
Her ülkenin birbirinden farklı sosyo kültürel yapısı bulunmaktadır. Millet ve devlet kavramı ise birbiriyle iç içe geçmiş bir kavramdır.
Her ülkenin bir ismi ve her ismin de bir tarihi kökeni ve anlamı bulunuyor...
Bunların dışında; ülkeler de isimlerini çok farklı telaffuzlarla birlikte ilginç kökene dayalı şekilde almışlardır.
İşte bazı ülkeler ve adlarının köken itibarıyla anlamları:
Pakistan: "Pakistan" Urdu ve Fars dilinde "Pak(arı, saf, temiz) ülke" anlamına gelmektedir.
Maldivler: 'Maldiv' ismi ise Hintçe'deki 'mahal' (saray) ve 'diva' (ada) kelimelerinden oluşturulmuştur.
Cezayir: Adının kökeni için kaynaklar farklı şeyler söylüyor. Arapça'da "yarımada" anlamına gelen "cezîre" sözcüğünden geldiği düşünenler var.
Ukrayna: Ukrayna dilinde “sınır toprakları, sınır ülkesi” anlamına gelmektedir. Önceden beri Rusların batıdaki en önemli sınırları bu topraklar üzerinde bulunuyordu. Bu nedenle bu ismi almış olduğu düşünülmektedir.
Avusturya: Ülke kendisine “Österreich” ismini vermektedir. Almanca'da “öster” sözcüğü “doğu” anlamına gelmektedir. “Reich” sözcüğü ise yine Almanca'da “krallık, devlet” anlamlarına gelmektedir. Yani Avusturya ismi “doğu krallığı” anlamına gelmektedir.
Yemen: İsminin kökeni, Arapça'daki ‘yemin‘ sözcüğüdür. Bu sözcük Arapça'da iki ayrı anlamda kullanılır; ‘mutlu' ve ‘hukuk'.
Bahreyn: Bahr sözcüğü Arapça'da deniz anlamına gelir. -eyn sözcüğü ise iki anlamına gelir. Yani Bahreyn ismi “iki deniz” anlamına gelmektedir.
İran: Aryan isminden gelmedir. 'Aryan' (Arîyan), yani 'Arî ırktan olan', 'Hind – Avrupa dil ailesinden gelen milletler' anlamındadır.
Fransa: Fransa'nın ismi de aynı bölgede daha önce yaşamış olan ve Fransızların atası olarak bilinen Frank'lardan gelmektedir.
Katar: 'Katar' isminin kökeni, Arapça'da 'çıkartmak, uzaklaştırmak, değerlendirmek' gibi anlamlara gelen 'kat' sözcüğüdür.
Azerbaycan: Farça'da "Āzar" ateş, baycan veya orijinal olarak bilinen haliyle "Pāyegān" muhafız/koruyucu anlamındadır. Āzar Pāyegān bir bütün olarak düşünüldüğünde "Ateş Muhafızları" anlamına gelmektedir.
Japonya: Ülkenin adı aslında Çinceden yayılmıştır. Çincedeki “Japuen” kelimesinin karşılığı Japoncada “Nippon” ve bu iki kelime “güneşin doğduğu ülke” anlamına gelmekte.
Kazakistan: Bağımsızlık anlamına gelen ve kökeni Türk dillerine dayanan kazak kelimesinden, Kazakların ülkesi anlamına gelmektedir.
Bolivya: El Libertador yani kurtarıcı namıyla tanınan Simon Bolívar, Güney Amerika'nın birlik olması hayaliyle yaşamış bir özgürlük savaşçısı. Adını aynı zamanda ülkenin ilk devlet başkanı da olan işte o Simon Bolivar'dan almıştır.
Lübnan: Kökü İbraniceye dayanan Lübnan kelimesi de beyaz dağlar anlamına geliyor ve hem dağlara hem ülkeye adını vermiştir.
Umman: Arapçada “engin denizler” anlamına gelen kelimeden adını almıştır.
İngiltere: “Anglo” ve “terra” sözcüklerinin birleşimiyle oluşmuştur ve Anglo toprakları anlamına geliyor.
Norveç: Avrupa'nın kuzeyinde bulunan ülke adını kuzey yönünden almaktadır.
Sri Lanka: Hindistan'ın güneyindeki ada Sri Lanka bu ismi 1972 yılında almıştır. Bazı kaynaklarda “debdebeli, şaşaalı ada” anlamına geldiği ifade edilen ülkenin büyük ve güzel ülke anlamına da gelmektidir.
