İsrail'in Gazze'ye düzenlediği saldırıda eşini ve dört çocuğunu kaybeden acılı baba Riyad İşşekuntena, "Çocuklarımın enkaz altından bağırışlarını duydum. 2,5 yaşındaki oğlum Zeyn, 'baba baba' diyerek bağırıyordu. 8 yaşındaki kızım Dana da kısık bir sesle bağırıyordu. Ama hiçbir şey yapamadım. Bir süre sonra sesler kesildikçe onları kaybettiğimi anladım." dedi.
İsrail ordusuna ait savaş uçakları Gazze kentinin El-Vahde Caddesinde sivillerin yaşadığı bir noktaya 16 Mayıs gecesi saldırı düzenledi. Güvenli caddeyi bir anda enkaz ve ceset yığınına çeviren saldırıda 10'u çocuk 16'sı kadın 43 kişi hayatını kaybetti.
İşşekuntena da eşi Abir (28), 2,5 yaşındaki oğlu Zeyn ve 5 yaşındaki Yahya ile 6,7 ve 8 yaşlarındaki kızları Lana, Suzi ve Dana ile enkaz yığınları altında kaldı.
Enkazdan sadece 7 yaşındaki Suzi ile kendisi sağ çıkan Filistinli baba İşşekuntena, AA muhabirine yaptığı açıklamada, yaşadığı o elim anları gerçek anlamda tarif edecek hiçbir kelime olmadığını söyledi.
Ailesini ve komşularını kaybettiği katliamın Ramazan Bayramı'nın hemen sonrası 16 Mayıs gecesi gerçekleştiğini hatırlatan İşşekuntena, o enkazdan sağ çıkacağının hiç aklıma gelmediğini, bir saatin asır gibi geçtiğini belirtti.
İşşekuntena, saldırı gününü ve yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
"Saldırının olduğu gece eşimle salonda oturmuş, haberleri izliyorduk. Kızım Suzi, odaya gelerek uykuya dalana kadar annesiyle birlikte yatmak istediğini söyledi. Eşim kızımın odasına geçti. Bir anda çok korkunç bir sesle beraber evin içinde kıpkırmızı bir alev gördüm. Evin duvarları yamuldu ne olduğunu anlayamadım. Birkaç saniye içinde kendimi eşim ve çocuklarımın olduğu odaya attım. Eşimi çocuklara sarılıp çığlık çığlığa ağlarken buldum. Hepimiz bağrışıyorduk. O anda tüm bina üzerimize yığıldı. Oradan oraya savrularak enkaz yığınları arasında kaldık."
İşşekuntena, şöyle devam etti:
"Kendimi enkaz altında mahsur bir halde buldum. Başım yıkılan duvarların arasında sıkışmış, bana hareket edecek bir alan kalmamıştı. Toz toprak birbirine karışmış, parmağım kopmuştu. Ama tek düşündüğüm ailemdi ama yardım etmek bir yana onlara sesimi dahi duyuramadım.
Çocuklarımın enkaz altından bağırışlarını duydum. 2,5 yaşındaki oğlum Zeyn, 'baba baba' diyerek bağırıyordu. 8 yaşındaki kızım Dana da kısık bir sesle bağırıyordu. Ama hiçbir şey yapamadım. Bir süre sonra sesler kesildikçe onları kaybettiğimi anladım."
Eşine ve çocuklarına sağ salim kavuşmak için dua ettiğini, sivil savunma birimleri bölgeye ulaşınca yerinin tespit edilerek kurtarıldığını söyleyen İşşekuntena, "Ben çıktım ama enkazdan eşim ve 4 çocuğumun cesetleri çıkarıldı. Hastaneye kaldırıldıktan sonra acı haberi aldım. Allah bana kızım Suzi'yi bağışladı. Allah'tan şehit olan yavrularıma ve eşime rahmet diliyorum. Rabbim bizim de yardımcım olsun." ifadesini kullandı.
Çocukları arasında en çok annesine bağlı olanın kızı Suzi olduğunu söyleyen İşşekuntena, "Şimdi annesi olmadan nasıl hayata tutunacağını bilmiyorum. Kızım bir gecede hem annesini hem de 4 kardeşini kaybetti, yapayalnız kaldı. Bir anne kucağının yerini kim alabilir?" diyerek üzüntüsünü dile getirdi.
