Karşılaştınız mı bilmiyoruz; bununla birlikte, bazı insanlar 'ruh dünyasından' sesler duyduklarını ve mesajlar aldıklarını bildirmektedir. Bazıları bu insanların özel yetenekleri olduğunu düşünür, bazıları ise onların deli olduğunu söyler. Sanrılar ve kuruntular ruhsal hastalıkların belirtileri olabilse de, bu sesleri duyanlara baktığınızda çok sağlıklı görünen insanlar da olacaktır.
Peki bu seslerin tek sebebi nöropsikiyatrik veya şizofreni gibi psikolojik sorunlar değilse diğer sebepler nelerdir? "Sağlıklı ve sağlıksız" arasındaki fark nedir? Bilim adamları uzun zamandır onları anlamaya çalışıyorlar. Bu yıl yayınlanan bir çalışma bu ayrımı yapmayı mümkün kılıyor.
Erken başlayan olumlu sanrılara “manevi deneyim” denir.
Manevi perspektifte 'baki' ve 'net işitme' olarak adlandırılan, dış uyaran olmaksızın sesleri duyma ve görme durumu, dini ve manevi deneyimler üzerinde çalışan antropologların ve patolojik halüsinasyonlar üzerinde çalışan bilim adamlarının en büyük endişelerinden biridir. Bilim adamları neden bazı insanların kuruntularını ruhsal deneyimlere bağladığını, bazılarının ise bu sanrılardan muzdarip olduğunu ve şizofreni teşhisi konduğunu anlamaya çalışıyor.
Bu yılın başlarında sonuç veren bir araştırmaya göre; Görevler sırasında öğrenme eğilimi, çocuklukta anormal işitsel deneyimler ve işitsel halüsinasyonlara eğilim, çoğunlukla kendilerini 'ruh dünyası ile iletişim kuran' olarak tanımlayan 'medyumlar' ve 'büyücüler'de görülür. Psikolog Peter Moseley, bu insanlarla 'akıl hastası' arasındaki farkı şöyle açıklıyor: “Spritüalist insanların duyduğunu bildirdiği olağandışı sesler genellikle olumludur ve çocuklukta ortaya çıkmaya başlar. Bu yüzden kişi bu seslere alışır ve onları 'kontrol etmesini' bilir. Gizli dinleme fenomenine neyin neden olduğunu anlamak, kontrol edilemeyen ve rahatsız edici seslerin ele alınmasına da yardımcı olabilir. ”
Moseley ve Durham Üniversitesi'nden meslektaşı Adam Powell, olağandışı sesler duymayan genel nüfusu, onları duyduğunu söyleyen “medyumlar” ile karşılaştıran bir anket yaptı. Kendilerini medyum olarak tanımlayanların %44,6'sı her gün sesler duyduğunu belirtirken, %79'u bu seslerin günlük hayatlarının bir parçası olduğunu belirtmiştir. 65 medyumun çoğunluğu bu seslerin kendi içlerinden geldiğini belirtirken, %31.7'si seslerin dışarıdan da geldiğini ifade etmiştir.
Katılımcılar ayrıca en başından beri “manevi insanlar” olmadıklarını; bu sesleri duymaya başladıktan sonra nedenini bulmaya çalışırken sonunda böyle anladıklarını söyledi. Yani sesler rastgeleydi ve daha sonra “ruhlar, ruhlar, hayaletler” gibi varlıklardan geldikleri iddia edildi. Artık çocuklukta ortaya çıkan bu seslerin kaynağını bulmak için araştırmalar devam edecek. Bir sonraki araştırma, inançların, dini öğretilerin ve hikayelerin bu seslerin gelişimi üzerindeki etkilerini inceleyecektir.
Kaynak: technopixel-org
