Depo ev, kaldırım mutfak

Suruç’un en işlek caddelerinden birinde, kaldırımda ekmek açan ve pişiren iki kadın hemen göze çarpıyor. İlk bakışta ticari bir faaliyet gibi görünse de, aslında Suriyeli aileler ihtiyaçları için yapıyor. Şexo ve Ali ailelerinin fertleri, meraklı gözlerin bakışlarına aldırmadan ekmek yapıyorlar. Biri hamur hazırlıyor, biri ekmeği açıyor, biri kızgın sacın üzerinde pişiriyor, biri de pişenleri topluyor. Baba Muhammed Şexo da eve, yani depoya taşıyor.

Kaldırım mutfak oldu

Aile ekmek pişirme işlemini iki günde bir yapıyor. İki aydan beri aynı şartlarda yaşadıklarını anlatan baba Muhammed Şexo, gidecek yerleri olmadığı için depoda yaşadıklarını söyledi.

“Buranın sahibi burayı öylesine bize verdi. İki aile yerleştik. Gidecek başka yerimiz olmadığı için buraya yerleştik. İçeride yatıp kalkıyoruz, yemekleri içeride pişirsek de, ekmekleri burada kaldırım üzerinde pişiriyoruz. İnsanlar sağ olsun bir şey demiyorlar. Banyosu yok, tuvalet için petrole gidiyoruz.”

Şexo, Kobani'ye dönmek için durumun biraz düzelmesini bekliyor. Dönme umudu ile bekleyen Şexo ve ailesi, bu nedenle -kötü de olsa- düzenlerini bozmak istemiyor. Aile pişirdikleri ekmeği günde üç öğün çayla birlikte yiyor.

Sobasız kış

Şexo’nun depo komşusu Cuma Ali, Kobani’nin Mışko köyünden. Onlar da iki aydan bu yana depoda yaşıyor. Ekmekleri iki aile birlikte yapıyor. Ali de çaresizlikten yakınıyor.

“Sahibi bizden kira almıyor. Gerçi istese de verecek paramız yok. İçeride ekmek yapamıyoruz, kaldırımda yapıyoruz mecburen. İçerisi soğuk, soba yok. Pişirdiğimiz ekmekleri çayla birlikte yiyoruz. Başka yiyecek bir şeyimiz yok. İki aydan beri et görmedik.”
Depoda yaşayan aileler geceyi battaniye altında geçiriyorlar. Havalar her gün daha fazla soğuyor. Umutları, kış bastırmadan Kobani’ye geri dönmek.

Aljazeera / Murat Bozarslan

Depo ev, kaldırım mutfak

Kobani’den kaçarak Suruç’a yerleşen aileler bulabildikleri her yeri yaşam alanına dönüştürdü.