Ali Bulaç'tan tuhaf Gülen kıyaslaması

İşte Ali Bulaç'ın "Devlet, Risaleler ve Nurcular" başlıklı o yazısı:

19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren tarih sahnesine çıkmış bulunan İslamcılığın içinde aktığı üç ana mecra vardır:

Biri Müslüman dünyanın temel bir zihni dönüşümünü öngören fikri (kültürel) Müslümanlık -bunun sembol isimleri Muhammed Abduh, Muhammed İkbal, Malik Binnebi, Ali Şeriati gibi isimlerdir- diğeri Müslüman toplumu sahih iman ve ahlak zemininde yeniden inşa etmeyi ve takviye etmeyi öngören “toplumsal (sosyal) Müslümanlık” -bunun Mısır’da sembol ismi Hasan el Benna, Fethullah Gülen’dir-, üçüncüsü siyaset ve devlet aygıtının imkânlarıyla İslam egemenliğini yeniden var etmenin mücadele biçimi ve yolu olarak siyasi Müslümanlık -bunun da sembol ismi Cemaleddin Efgani, Seyyid Kutup, Mevdudi ve Ayetullah Humeyni gibi isimlerdir.-

Üstad Said Nursi hem fikrî, hem sosyal Müslümanlığın en etkin isimlerinden biridir, hatta yerine göre tek örnektir. Ben Bediüzzaman’ın siyasî hedefe yani siyasî Müslümanlığa göre iman merkezli fikrî dönüşümü ve ahlakî takviyeyi öne alan bir İslamcı olduğunu düşünüyorum. İslamcılık eğer varlık dünyasının Kur’an perspektifinden anlaşılması, ilahi hükümlerin yön verdiği bir toplumsal düzenin tesisi ve İttihad-ı İslam idealiyse Üstad’ın bu üç ideali şahsında toplamıştır. Üstad’ın öncelikleri doğrudur.

Türkiye’de sosyal Müslümanlığın iki ana mecrasından biri geleneksel sufi forma göre kent hayatında varlığını devam ettiren tarikatlar, diğeri tamamiyle kent ve göçün ürünü olarak yeni ortaya çıkan Nur cemaatleridir. Üstad, “Şimdi tarikat zamanı değildir” derken tasavvufun hakikatlerini ve tarihi tecrübesini inkâr etmiyordu, ancak yeni kent hayatında yeni bir örgütlenme ve çalışma modelinin zaruretine işaret ediyordu.

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ!!!

Ali Bulaç'tan tuhaf Gülen kıyaslaması

Zaman Gazetesi yazarı Ali Bulaç bugünkü yazısında Devlet ve İslam ilişkisini ele alarak ilginç tespitlerde bulundu...