Ahmet Hakan, "Çöp olan yazı çöp olan istifalar" başlıklı yazısında, İçişleri eski Bakanı Muammer Güler ve Ekonomi eski Bakanı Zafer Çağlayan'ın istifalarının olumlu olduğuna değinirken Çevre ve Şehircilik eski Bakanı Erdoğan Bayraktar'ın istifadan hemen sonra yapmış olduğu konuşmanın "onurlu" bir davranışı külliyen ortadan kaldırdığını belirtti.
İŞTE HAKAN'IN O YAZISI:
SAAT 12.00.
İki bakan istifa etmiş.
Oturdum masaya...
Başladım yazıyı yazmaya.
Önce başlığı attım:
“İstifa değerlidir.”
Sonra da şu yazıyı yazdım:
-İlk günden yapmaları gerekeni, sekiz gün sonra yapmalarına rağmen...
-“Madem istifa edecektiniz, sekiz gün neyi beklediniz?” sorusunun bir cevabı olmamasına rağmen...
-“Cumhurbaşkanı devreye girdi, daha fazla dayanamadılar” algısına yol açılmasına rağmen...
-“Polis şeflerini görevden aldılar, müfettişleri görevlendirdiler, sonra da istifa ettiler” yorumlarının ortaya çıkmasına neden olmalarına rağmen...
İstifa değerli bir iştir, onurlu bir iştir.
Tam o sırada...
“Üçüncü bakan” sahne aldı.
Fakat o da ne?
“Üçüncü bakan”, yani Erdoğan Bayraktar, gayet gergin bir ses tonuyla...
“Bize baskı yapılıyor, istifa ettiriliyoruz, bir elimize istifa kâğıdı bir elimize deklarasyon kâğıdı tutuşturuluyor, bu kabul edilemez” demesin mi?
Ardından da “Hem bakanlıktan, hem de milletvekilliğinden istifa ediyorum” demesin mi?
Bununla da yetinmeyip “Madem öyle Başbakan da istifa etmelidir” demesin mi?
Çöp oldu yazı.
Yazı çöp olduğu gibi...
İstifalar da çöp oldu.
Anlamsızlaştı.
Değersizleşti, “onur” sıfatıyla taltif edilmeyi hak eden bir iş olmaktan çıktı.
Her şey bir anda anlamsızlaştı.
“Peki ya dördüncü bakan? O ne olacak?” sorusu, “Geç de olsa istifa ettiler çok şükür” cümlesi, “İşte arınma başladı” iyimserliği, “dış mihrak” edebiyatı, “Yedirmeyiz” sloganı ve bin türlü savunma stratejisi...
Hiçbirinin ama hiçbirinin bir anlamı kalmadı.
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ!!!
