Akşam Gazetesi Yazarı Turgay Güler'in bugün köşesindeki Mış'lı yazısı:
Beşir Atalay’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Hakan Fidan’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Muammer Güler’e karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Nabi Avcı’ya karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
İhvan’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Aziz Yıldırım’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Suriyeli muhaliflere karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Suriyeli sığınmacılara karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Mavi Marmara gemisine karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Gezi karşıtlarına karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Emniyet atamalarına karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Mış mış mış!
Köşem müsait olsa, daha onlarcasını eklerim.
CHP bile bir muhalefet partisi olarak bu kadar şeyden rahatsız değildir.
Yahut en fazla bu kadar rahatsızdır.
Yerel seçimlerde “desteklerini” çekecekler-miş!
Siyasi iktidarın burnunu sürtecekler-miş!
Niye?
Sebebini yukarıda saymaya çalıştım, devam edeyim.
Suriyeli sığınmacıların, hastanelerden ücretsiz faydalanmalarına karşılar-mış!
Eee?
“Bırakın ölsünler” diyorlar.
CHP, MHP, BDP bile demiyor.
Demez, diyemez de.
Hangi iman sahibi vicdan, yurtlarındaki zulümden kurtulmak için hicret eden kardeşleri için bunu düşünebilir.
Günahtır, ayıptır.
Boş oy kullanacaklar-mış!
En doğal hakları.
Kullanabilirler.
Lakin; “Başbakan bu Suriyeli sığınmacılara çok yüz verdi” şeklinde insafsızca bir gerekçenin arkasına sığınarak bunu yapmak çok yakışıksız.
Bu ülkenin başbakanına hakaret ettirmek, sonra da “kişisel düşüncesi” “bizi” bağlamaz demek de çok komik.
Sivil hizmet hareketlerinin siyasete bu kadar bulaşmaları uzun vadede telafisi güç sıkıntılara sebebiyet verir.
Gönülleri incitir, safları dağıtır, dostları karşı karşıya getirir.
Böylesi bir siyaset şerdir.
Bu şerden Allah’a sığınmak gerekir.
Kimse kör değil, sağır değil.
Herkes her şeyi görüyor, duyuyor.
Ve son bir not.
Umarım bu yazının ardından, Turgay Güler’e de karşı olmazlar.
Ne bileyim?
Tuhaf!
İstemiyorlar-mış!
Hakan Fidan’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Muammer Güler’e karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Nabi Avcı’ya karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
İhvan’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Aziz Yıldırım’a karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Suriyeli muhaliflere karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Suriyeli sığınmacılara karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Mavi Marmara gemisine karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Gezi karşıtlarına karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Emniyet atamalarına karşılar-mış!
İstemiyorlar-mış!
Mış mış mış!
Köşem müsait olsa, daha onlarcasını eklerim.
CHP bile bir muhalefet partisi olarak bu kadar şeyden rahatsız değildir.
Yahut en fazla bu kadar rahatsızdır.
Yerel seçimlerde “desteklerini” çekecekler-miş!
Siyasi iktidarın burnunu sürtecekler-miş!
Niye?
Sebebini yukarıda saymaya çalıştım, devam edeyim.
Suriyeli sığınmacıların, hastanelerden ücretsiz faydalanmalarına karşılar-mış!
Eee?
“Bırakın ölsünler” diyorlar.
CHP, MHP, BDP bile demiyor.
Demez, diyemez de.
Hangi iman sahibi vicdan, yurtlarındaki zulümden kurtulmak için hicret eden kardeşleri için bunu düşünebilir.
Günahtır, ayıptır.
Boş oy kullanacaklar-mış!
En doğal hakları.
Kullanabilirler.
Lakin; “Başbakan bu Suriyeli sığınmacılara çok yüz verdi” şeklinde insafsızca bir gerekçenin arkasına sığınarak bunu yapmak çok yakışıksız.
Bu ülkenin başbakanına hakaret ettirmek, sonra da “kişisel düşüncesi” “bizi” bağlamaz demek de çok komik.
Sivil hizmet hareketlerinin siyasete bu kadar bulaşmaları uzun vadede telafisi güç sıkıntılara sebebiyet verir.
Gönülleri incitir, safları dağıtır, dostları karşı karşıya getirir.
Böylesi bir siyaset şerdir.
Bu şerden Allah’a sığınmak gerekir.
Kimse kör değil, sağır değil.
Herkes her şeyi görüyor, duyuyor.
Ve son bir not.
Umarım bu yazının ardından, Turgay Güler’e de karşı olmazlar.
Ne bileyim?
Tuhaf!
