PKK lider kadrosunda gerçekleşen değişiklikler Öcalan’ın liderliğine etkisi, çözüm sürecine etkisi, bölgesel gelişmelere etkisi ve örgütün iç işleyişine etkisi açısından değerlendiriliyor.
Bu değişikliğin Öcalan’a rağmen bir değişlik olmadığı konusunda herkes hemfikir. Öcalan’ın gönderdiği liste oylanmış ve kabul görmüştür. Nevruz’da Öcalan’ın mesajının arkasında duran örgüt, kadro değişikliği konusunda da aynı duruşu sergilemiş, İmralı’dan giden talimatı uygulamaya geçirmiştir. Bunun anlamı, Öcalan’ın örgüt üzerindeki hakimiyetinin tekrar teyit edilmesidir.
Kandil’dekilerin bu durumdan ne kadar hoşnut olduklarını bilmiyoruz. Fehman’dan Sofi Nurettin’e, Duran Kalkan’dan Kaytan’a kadar farklı kademedeki isimlerin bu gelişmeleri nasıl algıladığı ve kişisel psikolojilerinin ne olduğu zaman içinde daha iyi anlaşılır. Cezaevinde bulunan ve uzun zamandır örgütten kopan Öcalan’ın örgütteki gelişmeleri isim ve kapasite bazında ne derece takip edebildiği ve buna göre yaptığı düzenlemenin örgüt yapısı tarafından nasıl okunduğu henüz meçhul... Ama görülen durum, ciddi bir rahatsızlık yok veya bir rahatsızlık izharı yok...
Örgütteki değişikliğin son haftalarda Türkiye’de yaşanan çalkantı ve karışıklıkların etkisiyle bir politika değişikliği olduğunu da sanmıyorum. Bu adımı, yaşanan son gelişmeler ışığında anlamaya çalışanlar yanılırlar, çünkü epey bir süredir giden-gelen mektuplar sonucunda böyle bir değişiklik yaşandığına göre en azından son dönemdeki olaylar ortaya çıkmadan verilen bir karar olduğu düşünülebilir.
Devam eden süreçte ‘silahlar sussun fikirler konuşsun’ çıkışıyla örgüte makas değiştirtmeye çalışan Öcalan’ın tam tersi bir hamle içine girerek süreci boşa çıkarmak isteyeceğini düşünmek fazla komploculuk olur.
Gelecekte ne olur bilinmez ama bugün itibariyle baktığımızda örgüt yönetimindeki isim değişikliklerinin, süreci olumsuz etkileyeceğini düşünmüyorum. Çünkü hali hazırda örgütün aldığı ‘çatışmasızlık ve Türkiye’yi terk’ kararları zaten tüm bu ismi geçen şahısların birlikte değerlendirdiği ve hem fikir olarak destek verdikleri kararlardı. Örgütün, Öcalan’ın çağrısının arkasında durması ve yeni döneme yönelik pozitif karşılık vermesi Karayılan’ın bireysel kararı veya yaklaşımı değildi. Karasu’dan Kalkan’a, Bayık’tan Hozat’a kadar örgütün tüm bileşenleri bu politikayı destekler bir davranış sergilemişti. Bunun samimiyeti veya sebebi tartışılsa da durum budur.
Bu yüzden “örgütte yönetim değişti, tavır da değişir” şeklinde bir yorum pek bir anlam taşımaz. Çekilme kararı alındığında bunun içinde Bayık’ın da Karasu veya diğerlerinin de iradesi vardı.
Bu tür örgütlerde alınan kararlarda herkesin taşın altına elini koyması sağlanır ki, bir çatlak veya ayrışma meydana gelmesin, bir bölünme görüntüsü oluşmasın. Bayık’ın böyle bir pozisyona gelmesi, sorumluluk açısından taşın altına sadece elini değil diğer uzuvlarını da koymasından başka anlam taşımaz.
***
Örgütteki değişiklikleri negatif şekilde değerlendirmek veya karamsar yorumlar yapmak da elbette mümkündür. Her zaman dediğimiz gibi ihtiyat, çekince, dikkat, teenni, gözüaçıklık önem taşıyor. Çok boyutlu, çok aktörlü, çok etkenli hiçbir denklem, hiçbir hadise saf safına, körü körüne ele alınmaz. Çözüm sürecini başlatan hükümet de, sürecin içindeki aktörleri ve gelişmeleri tüm yönleriyle analiz etmek, olumlu veya olumsuz senaryoları nazara almak durumundadır.
Ancak bu noktada bir hususu da vurgulamak gerekir. Başından bu yana sürece yönelik karamsarlık aşılayan bazı kesimlerin ‘eylemler artacak’, ‘bombalar patlayacak’, ‘süreç çökecek’ şeklinde aşırı karamsarlık pompalaması çözümsüzlüğü temenniden başka anlam taşımaz. Savaş duasına çıkarcasına felaket tellallığı yapmak, akan kanın devamını istemek anlamına gelir. İyi niyetli uyarıların veya samimi kaygıların sürece faydası vardır, ancak ‘öldük-bittik’ şeklinde tezviratlar yapmanın kimseye faydası yoktur.
