Kitabının “Etiket” başlıklı ilk bölümünde, taşıdığı kimliğin/etiketin itibarını arttırmaktan korumaktan başka kaygısı olmayan tiplemeler dikkat çekiyor. Gündelik hayatın hızıyla aşınan ve kırılan değerlerimizi, aynı zamanı yaşayan ancak yaşananlara ve insanlara farklı açılardan bakan kişileri konuşturarak anlatıyor.
Hikâyelerden birinde mağrur tavırlarıyla etrafındaki herkesi “nesne” olarak gören bir bürokrat eşinin anlatısına konu olan yazar sıfatlı bir başka karakter, ilerleyen bölümlerde farklı bir hikâyenin anlatıcısı olarak çıkıyor karşımıza.
Rüzgâr Avı’nın ikinci bölümü “Hesap” başlığını taşıyor. Birbirinden bağımsız kısa hikâyelerle başlayan bu bölüm “ölüm” temalı uzun bir hikâyeyle sona eriyor.
Yakalandığı hastalık nedeniyle ölümle arasına başka şey koyamaz durumda kalan anlatıcının çaresizliği, yalnızlığı ve hüznüyle “Hesap” başlığı sona eriyor.
Kitabın son bölümü “Muhasebe” başlığını taşıyor. Psikolog olarak çalışmak üzere Hakkâri’ye giden Reyhan isimli anlatıcının yol hikâyesi ve Hakkâri’de yaşadıkları bu bölümün konusunu oluşturuyor. Ülkemizin batısında eğitim almış ve yaşamış olan Reyhan’ın Hakkâri’de gördükleri, ülkemizin batısıyla doğusu arasındaki ekonomik ve sosyal uzaklığa da vurgu yapması bakımından oldukça dikkat çekici.
.jpg)
