İlkokul çocukları, karargahı ziyaret ediyor, tankların üzerine çıkıp pozlar veriyor, el bombalarıyla makinalı tüfekleri inceliyor, başlarına miğfer takıyordu. Yanlarında babaları da vardı. Bazı babalar çocuklarına makinalı tüfeklerle ilgili bilgi veriyor, kadın bir asker, İsrail yapımı Merkava Mark 4 tipi tankı anlatıyordu.
İsrail'de 18 yaşına gelen her genç 4 yıl askerlik yapıyor. Yani ilkokul çocuklarının, askerlikle ilgili bilgi sahibi olmaları onlara göre ilerisi için tecrübe. Anne ve babaların da eski birer asker olduklarını düşünürsek, çocukların askeri birlik ziyaretleri buraya kadar normal görünüyor.
Ancak bundan sonraki görüntüler kafa karıştırıcı. Çünkü televizyon kanalının muhabiri çocuklara mikrofon yöneltip sorular soruyor. Mesela bir kız çocuğuna 'el bombası nasıl kullanılır' diye soruyor, yanıt, "pimini çekerim, düşmanın üzerine atarım" oluyor. Bir başka çocuğa "hangi birimde savaşmak istersin?" sorusunu yöneltiyor, çocuk "savaş uçağında, uçaktan roket atmak istiyorum" yanıtını veriyor. Bir diğerine sorulan soru, "nerede savaşmak istersin?" oluyor, çocuğun yanıtı "Gazze", "Gazze'de korkmaz mısın?" diyor muhabir, çocuk, "hayır korkmam vurulursam arkadaşlarım bana yardım eder" karşılığını veriyor.
Çocuklardan biri "ben Lübnan'da savaşmak istiyorum" diyor. Muhabir "ama şu an biz Lübnan ile savaş halinde değiliz" diyor, çocuğun yanıtı şöyle; "olsun ben asker olunca bir daha Lübnan'a savaş açarız"
Şiddet içeren sorular, şiddet dolu yanıtlarla peş peşe geliyor. Muhabir bir kız çocuğuna "hayalin ne" diyor, kız "ölü bir Filistinli" yanıtını veriyor. Soru devam ediyor, "düşman öldürmek nasıl bir duygu?", kız cevaplıyor, "çok mutlu edici".
Çocuklar kullanmak istedikleri tankları da söylüyor, içlerinden biri "ben dünyanın en iyi tankını kullanacağım, Gazze'de 85 kişiyi öldüreceğim" diyor.
Bugün Türkiye'de de çocuklar şiddete meraklı, izledikleri çizgi filmler, satın aldıkları oyuncaklar şiddet içeriyor. Ama bizim çocuklarımıza sorsak, hayalleri Ben 10 ile Spiderman ile sınırlı kalır. Belki bizimkiler de izledikleri çizgi filmler ve oynadıkları oyunlarla şiddet hayali kuruyor olabilirler ama İsrailli çocukların hayalleri çizgi karakterlerle sınırlı değil, çok daha gerçekçi.
Gerçekçi olmasının nedeni, anne ve babalarının da eski birer asker olmaları, 18 yaşına geldiklerinde 4 yıl boyunca askerlik yapacak olmaları. O çocuklar asker oldukları zaman Gazze'de, Batı Şeria'da Filistinlilere karşı saldırılar gerçekleştireceklerini şimdiden biliyorlar. Çünkü televizyonda çizgi film yerine İsrai-Lübnan savaşını, Gazze saldırılarını, Batı Şeria'da Filistinlilere ait evlerin yıkım görüntülerini izliyorlar. "Baba bunlar ne" diye sorduklarında, "oğlum onlar bizim düşmanımız, bizi öldürmek istiyorlar" yanıtıyla karşı karşıyalar.
Eski İsrail Büyükelçisi Gabi Levi'nin söylediği bir söz var, "biz dünyada savunmaya en çok para harcayan ülkeyiz" diyor. İsrail, dört bir yanının düşmanla çevrili olduğunu iddia ederek, savunma teknolojisini sürekli güçlendiriyor. Devlet savaşı destekliyor, aileler çocuklarını savaş ve düşmanı anlatıyor böyle olunca kız erkek fark etmez 10'lu yaşlardaki İsrailli çocukların da hayallerini "ölü birer Filistinli" süslüyor. (Sabah)
