Baba Amrulular yağmur suyuyla yaşıyor

Betül Akyüz / TIMETURK

Suriye kuvvetleri bu ay içinde Humus Kenti’ndeki Halidiye mahallesini bombalayıp yaklaşık 217 kişiyi öldürdüğünde yakındaki Baba Amru mahallesindeki eylemciler sıranın kendi mahallelerine geldiğini düşündü. Bunun üzerine başlarına gelecekleri tüm dünyanın izlemesi için her türlü tedbiri aldılar.

Aktivistler, bombardımanın 80 bin ailenin yaşadığı fakir mahalledeki evlerden birçoğunu yıktığını, birkaç ay önce kurulan meydan hastanelerini kalıntılara dönüştürdüğünü, doktorları ve hemşireleri öldürdüğünü, Baba Amru’da ancak iki ya da üç doktor kaldığını açıkladı.

Baba Amru mahallesi sakinleri, artık her dört-beş ailenin bir evde kaldığına, Suriye güçlerinin yıkıcı bombardımanından iki hafta sonra hayatta kalabilmek için yağmur suyuna itimat ettiklerine, arkadaşlarından ve akrabalarından yaralıların ilaç yetersizliği nedeniyle ölümlerine şahit olduklarına işaret etti.

Bazıları açlığın gerçek bir tehlike olduğunu vurgulayarak ordunun bombardımanı karşısında dünyayı kendilerini yalnız bırakmakla suçladı.

İki odalı bir evde 26 kişi

Kaçma fırsatı bulunmamakla birlikte ailelerden birçoğu varoşlardaki evlerini terk ederek Suriye’nin merkezinin batısında kalan Humus kentindeki harap mahallenin ortasına sığındı. Onlarca kişi küçük evlerde ve apartman dairelerinde toplandı.

Bombardımanlardan kurtulanlar ise yiyecek ve su sıkıntısı yaşıyor. Bu sıkıntının, hükümetin keskin nişancısının su depolarına ateş etmesi nedeniyle daha da arttığına işaret eden mahalle sakinleri evlerinden ve sığınaklarından ayrılmaya korktuklarına dikkat çekiyor.

Baba Amru mahallesi sakinlerinden Ebu Bekir iki odadan oluşan bir odada yirmi beş kişi ile beraber kaldığını belirterek şöyle dedi: ‘Yağmur sularını kavanozlara ve kaselere dolduruyoruz. Ev yeterli genişlikte olmadığı için dönüşümlü uyuyoruz. Yani bazımız gündüzleri uyuyor bazımız ise gece. Yeni doğum yapan bayanlardan bazıları şokun etkisiyle sütleri kesildiği için bebeklerini emziremiyor.’

Yakınlarımızın ölümlerini izliyoruz

Mahalleden ismini vermek istemeyen bir başkası ise şöyle konuştu: ‘Yaralıların ölüşlerini izliyoruz. Tüm yaptığımız yaralarının üzerini örtmek için bir elbise parçası kullanmak sonra da ölümlerini seyretmek. Çok kişiyi kaybettik. Her gün arkadaşlar, akrabalar gözlerimizin önünde ölüyor ve biz hiçbir şey yapamıyoruz.’

Öte yandan Özgür Suriye Ordusu, Esad’a bağlı asker ve Şebiha güçlerinin girişini engellemek için Humus Şehri’nin bazı kesimlerinde teftiş noktaları kurdu.

Ürünler tükendikten sonra pazarlar kapatıldı. Şu anda patlıcan turşusu, zeytin ve kuru ekmek yiyerek yaşayan mahalle sakinleri için sebze ve et artık ‘lüks yiyecek’ kategorisinde. Telefon ve internet hatları da kesik durumda!

Mahalle sakinlerinden birçoğu çiftçilik ve tüccarlıkla uğraşıyor. Ancak askerlerin mahalle eteklerinde toplanması çiftçilerin hasatlarını toplamasını engelliyor. Durumun vahimliğini Marks takma ismini kullanan bir vatandaş şu sözleriyle ifade etti: ‘Eğer insanlar bombardımandan ötürü ölmezse yakında açlıktan ölecek’ dedi.

Mahalle sakinlerinin Suriye muhalefetine de öfkesi artmaya başladı. Öyle ki muhalefetin, başlarına gelenleri seyirci gibi izlediklerini dile getirdiler. Mahalledeki aktivistlerden Halid Ebu Salih ana muhalefet grubu Suriye Ulusal Konseyi’ne bir mesaj göndererek şehir halkının yaşadıklarını 1982 yılında Hama’da görülen İslami ayaklanmanın şiddetle bastırılmasına benzetti.
Ebu Salih Youtube üzerinden yayınlanan bir video görüntüsünde bombalanmış bir evin önünde ayakta durarak şöyle seslendi: ‘Herkes bombardımana maruz kalıyor ve ölüyor. Bunun sorumluluğunu tamamen size yüklüyoruz. Halk, Suriye Ulusal Konseyi bizi temsil ediyor, dedi. Eğer bir şey yapmazsanız aynı halk meşruiyeti sizin elinizden çekip alacak.’

Baba Amrulular yağmur suyuyla yaşıyor

Suriye Baas güçlerinin yoğun bombardımana tuttuğu Baba Amru mahallesinde aileler yaşamlarını sürdürebilmek için yağmur suyunu kavanoz ve kaplara doldurmaya çalışıyor. Evlerin çoğunun yıkılması nedeniyle küçücük apartman dairelerinde dört-beş aile beraber kalıyor.